Μοιρολόϊ με κλαρίνο για τους άταφους ήρωες του '40

                           ἔνθα σ᾿ ἔπειτα, ἄναξ, κέλομαι μνήσασθαι ἐμεῖο.

                           μή μ᾿ ἄκλαυτον ἄθαπτον ἰὼν ὄπιθεν καταλείπειν

                           νοσφισθείς, μή τοί τι θεῶν μήνιμα γένωμαι

                           ......ἐσσομένοισι πυθέσθαι...

                                                                (Λ της Οδύσσειας 74-75, ο Ελπήνωρ)

 

 

                                      Μετάφραση:        

     

                          παρακαλώ σε, ώ βασιλιά, θυμήσου με σα φτάσεις,

                          μη φύγεις κι άκλαυτο, άθαφτο μ' αφήσεις εκεί πέρα,

                          και γίνω αιτία να οργιστεί κανένας θεός μαζί σου

                          .....που κι οι μελλούμενες γενιές να με θυμούνται....