Ο Καρλ Λάγκερφελντ και η χρυσόσκονη των ντεφιλέ

 

 

      Ο "Κάιζερ" της μόδας πέθανε σε ηλικία 85 ετών. Λόγω της ενεργητικότητάς του και της συνεχούς παρουσίας του στα δρώμενα της υψηλής ραπτικής, η είδηση ξάφνιασε, αφού το σοβαρό πρόβλημα υγείας του παρέμενε καλά κρυμμένο μυστικό... Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν μιλάμε για τη βιομηχανία της μόδας και τζίρο εκατομμυρίων σε όλη την υφήλιο;

 

 

                               Οι καταβολές του και η επιτυχής επαγγελματική σταδιοδρομία

 

 

      Καταγόταν από οικογένεια Γερμανών βιομηχάνων και μεγάλωσε σε εύπορο μεγαλοαστικό περιβάλλον. Από το 1963 ξεκίνησε να εργάζεται σε μεγάλους οίκους  υψηλής ραπτικής της Γαλλίας και της Ιταλίας. Ξεχωρίζουν οι φίρμες "Chloe", "Jean Patou", "Balmain", "Krizia", "Valentino" και "Fendi".

Η καρριέρα του απογειώθηκε πάντως, όταν ανέλαβε τα ηνία του οίκου "Chanel", το 1983. Ο οίκος μετά το θάνατο της Κοκό Σανέλ ήταν σε πτώση και κινδύνευε να κλείσει. Ο Λάγκερφελντ κυριολεκτικά το νεκρανάστησε και τον επανέφερε στην πρώτη θέση! Ιδιοφυής και ταλαντούχος, μάγος της πασαρέλας, με σκηνικά που κόβουν την ανάσα, οσμιζόταν τάσεις για το μέλλον, πολύ νωρίτερα από τους συγχρόνους του. 

Επίσης, ποτέ δεν έπαυσε να διευθύνει και τον οίκο "Fendi" και συνέβαλε αποφασιστικά, ώστε να γίνει ένας από τους πιο πρωτοποριακούς ιταλικούς οίκους.

 

 

 

 

                       

                                               Πολυσχιδής, με εικόνα αντικονφορμίστα

 

       Χαρακτηρίστηκε όχι μόνο σχεδιαστής μόδας, αλλά και σπουδαίος καλλιτέχνης, φωτογράφος, σκιτσογράφος και κυρίως επιτυχημένος δημιουργικός διευθυντής. Οι επαγγελματικές του επιτυχίες και το ιδιόμορφο προσωπικό του στυλ συνετέλεσαν στο να βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο. Επαγγελματική ιδιοφυία, επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς των ειδών πολυτελείας με brand name, από αντικείμενα, μέχρι ξενοδοχεία.

Τί απ΄όλα ήταν; Όσο και αν τον αναφέρουν διάσημο σχεδιαστή, σίγουρα δεν πρωτοπόρησε όσο άλλοι σχεδιαστές του 20ού αιώνα, μάλιστα το λανσάρισμα φίρμας με το δικό του όνομα δε πέτυχε ιδιαίτερα. Δεν άφησε το στίγμα του, όπως ο Κριστιάν Ντιόρ με το περίφημο new look ή η Σανέλ, η οποία κυριολεκτικά μεταμόρφωσε και απελευθέρωσε τη γυναίκα, παραγκωνίζοντας τα αληθινά κοσμήματα και τα άβολα ρούχα. Ούτε συγκρίνεται με τον Αρμάνι, που άνοιξε δρόμους, διδάσκοντας υπέροχα τη σύγχρονη, απλή και απέριττη γραμμή, χωρίς ποτέ του να προκαλεί με την παρουσία του, χωρίς να χρησιμοποιεί τοπ μόντελ και χωρίς  εντυπωσιακά μεγαλόπρεπα ντεφιλέ...

Ο Λάγκερφελντ υπήρξε αναμφίβολα και πάνω από όλα, ένας ιδιοφυής δημιουργικός διευθυντής, που παίρνει άριστα ως manager. Σαν ένα σπουδαίο μαέστρο, που διευθύνει άριστα μια ορχήστρα με εξαιρετικούς μουσικούς.

 

                                                       Η αμφιλεγόμενη πλευρά

 

      Επικρίθηκε έντονα, επειδή συνέχισε να χρησιμοποιεί γούνες στις κολεξιόν του, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες. Επίσης κατά καιρούς προκαλούσε, με "δηλητηριώδεις" απόψεις γύρω από δημόσια πρόσωπα και γύρω από κοινωνικά και ιστορικά θέματα. 

Δε δίσταζε να επιδοκιμάζει τη σεξουαλική παρενόχληση ("αν δε θες να σου τραβάνε το παντελόνι, μη γίνεις μοντέλο"!) και να να εκφράζεται αρνητικά για τη σωματική εμφάνιση διαφόρων ατόμων. Ακόμη, εναντιώθηκε στη Μέρκελ με οργίλο ύφος, επειδή δέχτηκε πολλούς πρόσφυγες στη Γερμανία και το χειρότερο, εκφράστηκε απαράδεκτα -εν είδει χιούμορ - για το ολοκαύτωμα! Από τα πυρά του δεν ξέφυγε και η Ελλάδα της κρίσης, με απλοϊκές απόψεις του τύπου,"κάνουν σιχαμερά πράγματα εκεί". 

 

      Αν όλα αυτά που ισχυριζόταν ο Λάγκερφελντ τα έλεγε οποιοσδήποτε άλλος, ακόμα και επιφανής πολιτικός, θα τον είχαν στείλει, στο όνομα του politically incorrect, στο περιθώριο, με συνοπτικές διαδικασίες. O Καρλ Λάγκερφελντ όμως, ακλόνητος! Στο παγκόσμιο χρηματιστήριο της μόδας και στο βασίλειο των brand names, ποιός θα τολμούσε να ξωπετάξει "την κότα που κάνει χρυσά αυγά"; Αντίθετα, ο "Κάιζερ" πέθανε στο θρόνο του σε πλήρη δόξα και τιμή... 

Η "πολιορκία" της Ακροπόλεως

        Ξενοδοχεία - τέρατα περικυκλώνουν τον Ιερό Βράχο. Ένα ακόμη αποτέλεσμα βάρβαρης περιφρόνησης του πολιτισμού και της αισθητικής, εν ονόματι του (κακώς εννοούμενου) τουρισμού. Ή ίσως ένα αποτέλεσμα απίστευτης διαφθοράς;

Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr

Όπως καταγγέλλουν οι περίοικοι σε επιστολή προς τους αρμόδιους: «Μέσα στο 2018 ξεκίνησε η κατασκευή ενός δεκαώροφου ξενοδοχείου επί της οδού Φαλήρου και μόλις λίγους μήνες αργότερα εγκρίθηκε έπειτα από ομόφωνη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η ανέγερση δεύτερου 9ώροφου ξενοδοχείου, επί της οδού Μισαραλιώτου». 

Σε λίγο δηλαδή, θα έχουν τη δυνατότητα να ατενίζουν την Ακρόπολη μόνον οι πελάτες εκλεκτών ξενοδοχείων! Αυτή η εικόνα που συνδέει την πόλη με το αιώνιο σύμβολό της, το - αναντίρρητα - σημαντικότερο  μνημείο του δυτικού πολιτισμού, κινδυνεύει να χαθεί εξαιτίας τσιμεντένιων ανοσιουργημάτων με "νομότυπη" διαδικασία!

    

 

                               Εξαναγκάσθηκαν σε αναδίπλωση

 

      Το θέμα έγινε, φαίνεται, ευρέως γνωστό και ανακοινώνεται, πως "οι άδειες επανεξετάζονται"... Άραγε, θα δούμε να γκρεμίζονται κάποιοι όροφοι των οικοδομικών τεράτων; Άραγε, θα υπάρξει επιτέλους καμμιά ΕΔΕ και καμμιά κύρωση σε όσα συμβούλια και διαβούλια είπαν το "ναι" σε αυτό το έγκλημα;

 

 

 

Μια άλλη πραγματικότητα στις διαδοχικές εικόνες του παρελθόντος

 

 

 

                                                  1851

 

Φωτ. Alfred Nicolas Normand

 

 

                                          περίπου 1853-1857

 

Φωτ. από το βιβλίο του James Robertson, views of Greece

 

                                       

 

                                        1869   

 

Φωτ. Paul Baron des Granges

                                        

 

                                               1874

 

                                                       1959

Φωτ. Δημ. Χαρισιάδη (Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Μπενάκη)

                      Στον 21ο αι. η στάθμη όλο και ανεβαίνει...

 

Φωτ. Θοδωρή Γεωργακόπουλου (lifo.gr)

Το αμφιλεγόμενο νέο μουσείο, αφορμή για την "επέλαση" και άλλων κτιρίων.....

 

Θοδωρής Γεωργακόπουλος μιλά στο LIFO.GR Πηγή: www.lifo.gr

Δίωξη για τόνους φορμόλης σε ιχθυοκαλλιέργειες στον Πόρο!

 

 

     Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για δηλητηρίαση πηγών και τροφίμων ασκήθηκε κατά της εταιρείας "ΔΙΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ", που δραστηριοποιείται στον Πόρο, επειδή χρησιμοποιούσε  την καρκινογόνο φορμόλη στα ιχθυοτροφία της. 

 

Η έρευνα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια έπειτα από καταγγελία της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και ο έλεγχος των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος έδειξε, ότι σε 2,5 μόλις χρόνια (στα οποία περιορίστηκε δειγματοληπτικά η έρευνα) στα ιχθυοτροφεία του Πόρου χρησιμοποιήθηκαν «συστηματικά και εκτεταμένα» 77 τόνοι φορμόλης, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 1 κιλό φορμόλης, για κάθε 19 κιλά νόμιμης παραγωγής ψαριών.

 

Η χρήση της καρκινογόνου ουσίας δεν προβλέπεται στις εγκριθείσες μελέτες και αντίστοιχους περιβαλλοντικούς όρους, ενώ από την πλευρά της η εταιρεία υποστήριξε ότι η ουσία χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τη συντήρηση νεκρών ψαριών. Όπως αναφέρει ο Σκάι, διαπιστώθηκε, ότι ποσότητες φορμόλης ενδεχομένως έχουν καταλήξει στη θάλασσα και στο έδαφος. Η «Πρωτοβουλία» καταγγέλλει επίσης, ότι η εταιρεία δε δικαιολόγησε τη χρήση της φορμόλης σε τέτοια ποσότητα, ενώ σημειώνει ότι δεν έχει γίνει μέχρι στιγμή κανένας έλεγχος για το αν τα προϊόντα καταλήγουν στο πιάτο καταναλωτών.  

 

 

                                Οι πρόσφατες καταγγελίες ιχθυολόγου 

 

 

     Τη χρήση φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες που εκμεταλλεύεται η εταιρία "ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ" στην Ηγουμενίτσα είχε καταγγείλει πριν λίγους μήνες και ο ιχθυολόγος Χρήστος Λοβέρδος - Στελακάτος ο οποίος εργαζόταν στην εν λόγω εταιρία. Εξαιτίας της εμφανισής του στα ΜΜΕ και του σάλου που προκλήθηκε από τις καταγγελίες του, "εισέπραξε" πρωτόδικα μια καταδίκη για συκοφαντική δυσφήμιση και αναμένεται το αποτέλεσμα των ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του, όπως επίσης και το αποτέλεσμα της έφεσης του ιχθυολόγου...

 

 

 

Πηγές: enallaktikos.gr, avgi.gr, argonafplia.gr, paron.gr

 

 

 

ΟΙ Έλληνες από τους πιο θρησκευόμενους λαούς της Ευρώπης

 

 

      

  

 

 

 

      

 

      Πρώτες, Γεωργία, Αρμενία,  Μολδαβία, Ρουμανία, Βοσνία αμέσως μετά η Ελλάδα, έκτη στη σειρά των πιο θρησκευομένων λαών της Ευρώπης, σύμφωνα με το αμερικανικό ερευνητικό κέντρο Pew Research Center. Τελευταίες στον κατάλογο, με τα μεγαλύτερα ποσοστά μη θρησκευομένων, η Τσεχία, η Σουηδία, το Βέλγιο, η Ολλανδία. Γενικώς οι Δυτικοευρωπαίοι εκφράζουν την πίστη σε χαμηλότερα επίπεδα από ότι οι λαοί στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Η έρευνα του Pew Research Center έδειξε επίσης, ότι οι μισοί από τους ενήλικες,  σε Ελλάδα, Βοσνία, Αρμενία, Γεωργία και Ρουμανία, δήλωσαν ότι η θρησκεία ήταν πολύ σημαντική στη ζωή τους, σε σύγκριση με περίπου έναν στους 10 ενήλικες που τόνισε τη σημασία της θρησκείας, σε Γαλλία, Γερμανία και Μ. Βρετανία.

 

                                               Εμείς και οι άλλοι

 

     Αρκετές διαφορές, ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, διαπιστώνει η έρευνα όσον αφορά και στη στάση των πολιτών απέναντι στους μουσουλμάνους. Το ποσοστό των Ελλήνων που θα αποδεχόταν μουσουλμάνους ως μέλη της οικογένειάς του φτάνει το 31%.

Σύμφωνα με την έρευνα επίσης, οι ανατολικοευρωπαίοι είναι πιο πιθανό να θεωρούν τον πολιτισμό τους ανώτερο από τους άλλους. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φτάνει το 89%..

Η πλήρης λίστα:

 

 

 

 

 

Πηγές: euronews.com, lifo.gr, kathimerini.gr

Οι αλκυονίδες ημέρες και η Αλκυόνη

       Επιτέλους μετά την τόση βαρυχειμωνιά, ήλθαν οι αλκυονίδες ημέρες! Πήραν το όνομά τους από το πουλί Αλκυόνη (Ψαροπούλι), διότι εκτός από την επιστημονική εξήγηση της ηλιοφάνειας και της καλοκαιρίας στην καρδιά του χειμώνα, υπάρχει και ο αρχαιοελληνικός μύθος.

               

Κατά μία εκδοχή του μύθου, η Αλκυόνη, κόρη του Αιόλου, ζούσε ευτυχισμένη στ' ακρογιάλια, με τον άντρα της Κήυκα και αλληλοαποκαλούνταν «Ζευς και Ήρα». Ο Δίας οργίστηκε  για την ασέβεια αυτή και μεταμόρφωσε τον άντρα της σε θαλασσοπούλι. Η Αλκυόνη, απελπισμένη θρηνούσε ψάχνοντας παντού για να τον βρει.

 

 

Οι θεοί τη λυπήθηκαν και μεταμόρφωσαν και αυτή σε πουλί, ώστε να ψάξει στις θάλασσες μήπως βρει τον αγαπημένο της σύζυγο. Όμως επειδή γεννούσε μέσα στη βαρυχειμωνιά, τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας άρπαζαν τα αυγά, κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά. Τότε ο Δίας έδειξε συμπόνια και επέτρεψε 15 μέρες το χειμώνα να κοπάζουν οι άνεμοι και να θερμαίνεται η πλάση από τον ήλιο, μέχρι να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσσήσει τ' αυγά της. Είναι οι ημέρες (μέσα στον Ιανουάριο συνήθως) που ονομάστηκαν αλκυονίδες ημέρες.  

Ο Αριστοτέλης αναφέρει τις αλκυονίδες ημέρες στο σύγγραμμά του, "Περί ζώων ιστορίαι": 

"Η δε Αλκυών τίκτει περί τροπάς χειμερινάς, διό και καλούνται, όταν ευδιειναί γένωνται αι τροπαί, αλκυόνειοι ημέραι..."

 

                              Η επιστημονική εξήγηση του φαινομένου

 

     Σύμφωνα με την επιστήμη, το φαινομένο εξηγείται, επειδή ανάμεσα στο γεωγραφικό πλάτος της Ελλάδας και της βορειοανατολικής Ευρώπης παρατηρείται  κατά την περίοδο του χειμώνα μια βαρομετρική εξίσωση πίεσης, με συνέπεια αφενός να μη δημιουργούνται άνεμοι και αφετέρου ο καιρός να είναι μεν ψυχρός αλλά και ηλιόλουστος...

Πάρκο Αναψυχής Ραφήνας, ένας υποδειγματικός χώρος

      

 

 

Δάσος με μονοπάτια, παιδική χαρά, κολυμβητήριο, καφέ ρεστοράν, χώρους άθλησης, περιπάτου και εκδηλώσεων, για μικρούς και μεγάλους, υπαίθριο γυμναστήριο και τόσα άλλα, στο Δημοτικό Πάρκο της Ραφήνας, γνωστό και σαν Κολυμβητήριο.

 

 

 

Βρίσκεται στα σύνορα με την Αρτέμιδα, με είσοδο πάνω στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης η οποία συνδέει τις δύο πόλεις.

 

 

 

Αποτελεί ένα μοναδικό χώρο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που έχει διαμορφωθεί από ειδικούς στην αρχιτεκτονική κήπων.

 

 

 

 

Είναι πολύ σημαντικό, ότι συντηρείται και επιβλέπεται από προσωπικό του Δήμου και συνεχώς βλέπουμε άτομα να φροντίζουν το χώρο με καθαρισμούς, νέες διαμορφώσεις, φυτεύσεις κλπ.  

 

 

 

 

 

Φυσικά, οργανώνονται πολλές εκδηλώσεις σε όλη τη διάρκεια του χρόνου,  Όμως, το πιο σημαντικό είναι, πως είναι καθημερινά ένας τόπος ανάσας και αναψυχής για τους κατοίκους όχι μόνο της Ραφήνας, αλλά και των πέριξ Δήμων.

 

 

 

 

 

 

 Και αναρωτιέται βέβαια κανείς, πώς δε γίνεται μια προσπάθεια να κάνουν κάτι αντίστοιχο οι γειτονικοί Δήμοι, όπως π.χ. ο Δήμος Σπάτων - Αρτέμιδος, ο οποίος διαθέτει απέραντες εκτάσεις και πολλές δυνατότητες για κάτι αντίστοιχο...