Κατά τη μυθολογία, ο Ερυσίχθων ήταν εγγονός του Ποσειδώνα. Ήταν όμως γνωστός για την ασέβειά του. Μια μέρα, πήρε μαζί του είκοσι δούλους του και πήγε σε ένα πυκνό άλσος με κάθε είδους δέντρο, το οποίο ήταν αφιερωμένο στη Θεά Δήμητρα. Εκεί διέταξε τους δούλους να κόψουν τα δέντρα για να επεκτείνει το παλάτι του, χτίζοντας μεγάλη αίθουσα συμποσίων.
Ξεκίνησε, διαλέγοντας μια πανύψηλη λεύκα και διέταξε να τη ρίξουν κάτω. Άδικα η Δήμητρα, που παρουσιάτηκε με τη μορφή της ηλικιωμένης ιέρειάς της, προσπάθησε να τον αποτρέψει, θυμίζοντάς του ότι τα δέντρα ήταν ιερά. Εκείνος αγρίεψε και απείλησε να την σκοτώσει με το τσεκούρι που κρατούσε. Η Δήμητρα, θυμωμένη, πήρε ξαφνικά τη θεϊκή της μορφή, με όλη τη θεϊκή της μεγαλοπρέπεια. Οι δούλοι, έντρομοι, σκόρπισαν από δω και από κει, όμως η Δήμητρα τους λυπήθηκε και τους άφησε να φύγουν χωρίς να τους βλάψει, διότι δεν έφταιγαν οι ίδιοι, αφού εκτελούσαν προσταγές του Ερυσίχθονα.
Αυτόν όμως, τον τιμώρησε με ακράτητη πείνα. Από τη στιγμή εκείνη ο Ερυσίχθων άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Αφού έφαγε ό,τι φαγώσιμο βρισκόταν στο σπίτι του και όλα του τα ζώα, άρχισε να γυρίζει στους δρόμους και να αρπάζει τις προσφορές από τους βωμούς και τα αποφάγια των άλλων. Στο τέλος της ζωής του, μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει τις ίδιες του τις σάρκες...
Με το μύθο του Ερυσίχθονα ασχολήθηκαν πολλοί αρχαίοι ποιητές και μυθογράφοι, όπως ο Καλλίμαχος, στον έκτο του ύμνο προς τη Δήμητρα, ο Λυκόφρων, ο Νίκανδρος και ο Οβίδιος.
Ο μύθος του εμπνέει και σήμερα πολλούς καλλιτέχνες. Από την κλασσική εποχή σώζονται δύο ερυθρόμορφα αγγεία, όπου απεικονίζεται ο Ερυσίχθων κρατώντας τσεκούρι, έτοιμος να κόψει το δέντρο και η θεά Δήμητρα (με τη μορφή ιέρειας) να προσπαθεί να τον συνετίσει:
 |
| Akademisches Kunstmuseum, Βόννη, Γερμανία |
 |
| Museo Nazionale, Ματέρα, Ιταλία. |
Πηγές:
Ελληνική Μυθολογία, γενική εποπτεία Ι. Θ. Κακριδή. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1986
https://laudatortemporisacti.blogspot.com/2009/11/illustrations-of-erysichthon.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου