Ο Γιούνκερ, ο Γερμανός Πρέσβυς και το σύνδρομο της Στοκχόλμης....

....μια ιδιότυπη σχέση, ανάμεσα στο θύμα και τον θύτη. Ο Έλληνας, όχι μόνο μοιάζει να συμπαθεί πολλές φορές, το “θύτη” του, αλλά συχνά υιοθετεί μία ουδέτερη στάση απέναντι σε ό,τι τον αφορά. Ανοχή έως συμπάθεια στην εκάστοτε εξουσία,  παθητική αποδοχή της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, έστω κι αν αυτή εξευτελίζει την καθημερινότητά του, έστω κι αν αυτή καθορίζει το μέλλον του...

 

Άπειρα τα παραδείγματα, με τελευταία και ηχηρά, αυτά: 

 

       Πρόσφατα ο 95ετής Μ. Γλέζος πήρε χεράκι - χεράκι (!) το Γερμανό Πρέσβυ, ώστε να μπορέσει ο εκπρόσωπος της κραταιάς Γερμανίας να τιμήσει - λέει - τους σφαγιασθένετες στο Δίστομο, διότι κάποιοι "αγενέστατοι" του φώναζαν, ότι ήταν υποκριτική και απαράδεκτη κίνηση, ενόσω συνεχίζεται η μη εκτέλεση τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων σχετικά με τις αποζημιώσεις των θυμάτων ( κατακρεουργήσεις ηλικιωμένων, γυναικόπαιδων, βρεφών, βιασμοί κλπ.)

 

Η κοινή γνώμη ...ύμνησε τον Γλέζο και μάλιστα τον κάλεσε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να τον συγχαρεί!  Διότι πώς να το κάνουμε, την ευγένεια την έχουμε στο DNA μας εμείς οι Έλληνες και αυτή η Κωνσταντοπούλου μας προσβάλλει διεθνώς, που πήγε μαζί με άλλους να κράξουν τον απεσταλμένο της κυρίας Μέρκελ!

 

 

      Νέο κρούσμα: Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αφού έλυσε όλα τα προβλήματά του, προβαίνει σε άλλη μία ευγενική χειρονομία. Ετοιμάζει τελετή, με υψηλούς  προσκεκλημένους, σε ζωντανή μετάδοση, όπου θα αναγορεύσει τον Ζ. Κ. Γιούνκερ, επίτιμο διδάκτορα! Συνέβαλε λέει στην υπόθεση της Ελλάδας, λόγω της ...συμπάθειας που μας έχει και διότι πιστεύει στα τραπεζικά - συγγνώμη - ευρωπαϊκά ιδεώδη.

 

Βέβαια δεν είμαστε μόνο θύματα της γερμανικής πολιτικής. Ευθυνόμαστε και μεις για τα δεινά μας. Όμως από το σημείο αυτό, μέχρι να δικαιώνουμε την επιχειρούμενη γερμανοποίηση της Ευρώπης προς όφελος των τραπεζών και που εξαιτίας της το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει συμπαρασύροντας και τα λεγόμενα ευρωπαϊκά ιδεώδη, πάει πολύ...

Σύνδρομο της Στοκχόλμης φουλ. Και ραγιαδισμός μαζί. Και δημόσιες εθνικές  ταπεινώσεις.