H γαλοπούλα έχει ...ιστορία

  
   

 

Η γαλοπούλα (Gallopavo Meleagris) έχει καθιερωθεί ως χριστουγεννιάτικο φαγητό ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα. Μέχρι τότε, η κότα, η χήνα, η πάπια ακόμα και ο κύκνος αποτελούσαν αγαπημένες γαστριμαργικές επιλογές των Ισπανών, των Άγγλων και των Γάλλων για την ημέρα των Χριστουγέννων. Ωστόσο, το μέγεθος της γαλοπούλας την έκανε αμέσως ελκυστική και ιδανική για οικογενειακά γεύματα.

Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική και οι πρώτοι Ευρωπαίοι που την αντίκρυσαν ήταν οι Ισπανοί κατακτητές το 1500, οι οποίοι την ονόμασαν πουλί των Ινδιών – Ινδιάνο, αφού πίστευαν, ότι η Αμερική όπου έφτασαν, ήταν οι Ινδίες!

      

                                       Το πρόβλημα της ...ιθαγένειας

         

      Κατά ένα περίεργο λόγο, διάφοροι λαοί της δίνουν συνήθως ονόματα που αφορούν άλλους λαούς! 

Για τους Έλληνες είναι «γάλος» ή «γαλοπούλα», αλλά και «ινδιάνος». Γάλος, όχι από  το «Γαλλία» αλλά από το «gallo-pavo», που σημαίνει πετεινός - παγώνι

Για τους Γάλλους είναι «dinde»,  από το «poule d'Inde», δηλαδή πουλάδα Ινδίας.

Για τους Αγγλο-Αμερικάνους είναι «turkey», από Τουρκία

Για τους Τούρκους δεν είναι βέβαια ...Τούρκος αλλά «hindi», από Ινδία

Για τους Πορτογάλους είναι «peru», από Περού

Για τους Άραβες είναι «ντικ ρούμι», που σημαίνει πετεινός ρωμιός!

Για τους Βούλγαρους είναι  «μισίρκα» από την τουρκική λέξη Μισίρι, δηλαδή Αίγυπτος

Για τους Ολλανδούς : «καλκόεν», από  Καλκούτα (Ινδία)

Για τους Πολωνούς : «ιντίκ», από  Ινδία

Στην Κύπρο λέγεται γαλούϊν, από το γαλούδι, υποκοριστικό του γάλος

                                        Ιστορίες παρεξηγήσεων...

 

      Στις Σέρρες των τελευταίων χρόνων της οθωμανικής κατοχής ο πρόξενος της Ελλάδας Αντώνης Σαχτούρης, ένα απόγευμα προτού φύγει από το προξενείο παράγγειλε «να σφάξουν το γάλο», έχοντας κατά νου να κάνει το τραπέζι σε φίλους με μια γαλοπούλα που του είχαν στείλει δώρο. Όμως οι Σερραίοι τότε την γαλοπούλα την ονόμαζαν μισίρκα, όπως και οι Βούλγαροι. Άρα δεν κατάλαβαν τι τους ζήτησε ο πρόξενος. Κατάλαβαν όμως, κάτι άλλο.....

Έτσι, όταν επέστρεψε από τη δουλειά του, του είπαν ότι δε μπόρεσαν να κάνουν τίποτε με το γάλο. Θύμωσε ο Σαχτούρης. Μα μια τέτοια εύκολη δουλειά δεν μπορούσαν να κάνουν; «Είχε πολύ κόσμο στο Σαράι», του απάντησαν. «Και τί δουλειά είχε ο γάλος στο Σαράι»; ρώτησε απορημένος ο Σαχτούρης. «Ηταν ντουναμάς», του απάντησαν, δηλαδή η μεγάλη γιορτή του Σουλτάνου και «υπήρχε πολύς κόσμος».

Τότε λύθηκε ή παρεξήγηση. Οι Σερραίοι, που δεν ήξεραν τη λέξη «γάλος», αφού τον αποκαλούσαν «μισίρκα», νόμισαν πως ο πρόξενος τους είχε παραγγείλει να ...σφάξουν ένα Γάλλο αξιωματικό του οθωμανικού στρατού, ο οποίος είχε μπει στο μάτι των Ελλήνων από άλλες φορές, επειδή ήταν φανατικός βουλγαρόφιλος και μισέλληνας! 

Ευτυχώς λόγω της εορτής, γλύτωσε ο Γάλλος και αποφεύχθηκε διπλωματικό επεισόδιο...

 

       Αναφέρεται επίσης και η αναστάτωση στο Ελληνικό Προξενείο της  Ν. Υόρκης την ημέρα των Ευχαριστιών, όταν πρωί - πρωί  τηλεφώνησε ένας υπάλληλος (με ελλειπή γνώση αγγλικών, προφανώς) και ξύπνησε τον Πρόξενο, λέγοντάς του, ότι οι New York Times γράφουν, πως σφάχτηκαν 65.000 turkeys. Είχε νομίσει, πως σφάχτηκαν 65.000 Τούρκοι!!!

  

 

 

 

Πηγές :  stougiannidis.gr, tovima.gr, http://sarantakos.wordpress.com/2011/08/22/misunderst