Κατά ένα περίεργο λόγο, ο αποθανών πρώην πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος αποσιωπάται γενικώς από τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Από το ιστορικό διάγγελμα του "'όχι" στο σχέδιο Ανάν, μέχρι την αναγγελία του θανάτου του, έχει παρατηρηθεί ότι αποφεύγονται οι εκτενείς αναφορές εδώ. Ίσως, γιατί θα έχουμε τις αναπόφευκτες συγκρίσεις του "μικρού το δέμας" μεν, σημαντικού πολιτικού διαμετρήματος δε, ελληνοκύπριου πολιτικού, με δικούς μας της πρόσφατης ιστορίας μας (π.χ. με ......κάτι ευσταλείς "εθνάρχες"), αλλά και τους τωρινούς διεκπεραιωτές των μνημονίων.
Από τα νεανικά του χρόνια, ανάλωσε τη ζωή του στον πολιτικό στίβο και ταυτίστηκε με τη νεότερη ιστορία του κυπριακού Ελληνισμού. Σε ηλικία μόλις 25 ετών συμμετέσχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου, αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, με τις οποίες είχε διαφωνήσει. Υπήρξε επίσης ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Σήμερα η μνήμη του παραμένει ζωντανή, όσο ποτέ άλλοτε. Οι φράσεις του διαγγέλματος, "παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω Κοινότητα χωρὶς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα", πέρασε στην ιστορία, όπως και ο Τάσσος Παπαδόπουλος άλλωστε .....Ακόμα και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, δε διστάζουν να τον αναγνωρίζουν σήμερα, ως ηγετική φυσιογνωμία.
Είναι γεγονός, πως πέρα από τις φυσιολογικές διαφωνίες σε πρακτικά και ιδεολογικά πολιτικά θέματα, η περίπτωση του Τάσσου Παπαδοπούλου, αποτελεί μάθημα για κάθε σύγχρονο πολιτικό, ότι δηλαδή χωρίς τυμπανοκρουσίες, η μεθοδική δουλειά, η σοβαρότητα και η πολιτική σκέψη με γνώμονα το
συμφέρον της πατρίδας, αποδίδουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου