Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Μια βασιλική εκταφή στο Τατόι

      Μετά την Αλβανία και η Σερβία επαναπατρίζει τα οστά των μελών της βασιλικής οικογένειας, χάριν ιστορικής "αποκατάστασης"... Χτες, έγινε στο Τατόι  ειδική τελετή για την εκταφή των οστών της βασίλισσας της Γιουγκοσλαβίας, Αλεξάνδρας, προκειμένου να ενταφιαστεί στο βασιλικό κοιμητήριο του Βελιγραδίου δίπλα στο σύζυγό της, βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας Πέτρο Καραγεώργεβιτς.

Ο τάφος της ευρισκόταν στο Τατόι, διότι ήταν κόρη του Βασιλιά της Ελλάδας  Αλέξανδρου και της Ασπασίας Μάνου και βέβαια ένα μέρος της ζωής της κατά κάποιο τρόπο  συνδέεται με την ταραγμένη ιστορική περίοδο της Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα.

 

                                       Ιστορικές ελληνικές μνήμες

 

 

Στο Τατόι έγινε η εκταφή της Βασίλισσας Αλεξάνδρας – VIPNEWS

                                                          H Αλεξάνδρα σε νεανική ηλικία

 

Με τη μητέρα της, Ασπασία Μάνου     

 

       

       Η Αλεξάνδρα γεννήθηκε το 1921 μετά το θάνατο του πατέρα της βασιλιά Αλέξανδρου, εξαιτίας του μοιραίου δαγκώματος της μαϊμούς στο κτήμα Τατοΐου. Η γέννηση κόρης προκάλεσε ανακούφιση στην ελληνική δυναστεία, διότι εν μέσω  του "Διχασμού", τυχόν αρσενικός απόγονος πιθανόν να εθεωρείτο διάδοχος του Αλέξανδρου και κάποτε να ανέβαινε στο θρόνο ανατρέποντας τη μέχρι τότε σειρά διαδοχής!

 

Ασπασία Μάνου (το 1932)
Αλέξανδρος

 

Πράγματι, το απρόβλεπτο γεγονός του θανάτου του βασιλιά Αλέξανδρου, ο οποίος ήδη   σ υ ν ε ρ γ α ζ ό τ α ν    κ α λ ά   μ ε   τ ο   Β ε ν ι ζ έ λ ο   και η μη ύπαρξη άρρενα διαδόχου, προκάλεσε δραματικές εξελίξεις: Άνοιξε το δρόμο για την επάνοδο του εξόριστου Κωνσταντίνου, ακολούθησε η εκλογική ήττα του Βενιζέλου και τέλος η Μικρασιατική Καταστροφή. Έχει λεχθεί, πως πρόκειται για το δάγκωμα της μαϊμούς, που άλλαξε την ιστορία... 






Βενιζέλος και Αλέξανδρος στο Καλλιμάρμαρο σε γιορτή για τη συνθήκη των Σεβρών



 

       Πάντως μέχρι σήμερα η τέως ελληνική βασιλική οικογένεια βρισκόταν σε κάποια απόσταση από την οικογένεια και τους απογόνους του Αλέξανδρου, πιθανόν θεωρώντας τον "ξένο σώμα" καί λόγω του γάμου του με την Ασπασία Μάνου, αλλά κυρίως λόγω της τελικής σύμπλευσης με το Βενιζέλο και την πολιτική του. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στον   τ ά φ ο   του στο Τατόι δεν ενταφίασαν δίπλα του τη σύζυγό του και δεν αναγράφεται ως "βασιλεύς των Ελλήνων", αλλά ..."βασιλόπαις, βασιλεύσας αντί του πατρός αυτού"!! 

 

 

 

 Οι φωτογραφίες από: iefimerida.gr, anemourion.blogspot.gr, dinastias.forogratis.es, alexanderpalace.org, royalfamily.org

 

 

 

 

3 σχόλια:

  1. ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ...ΚΟΙΝΗ ΘΝΗΤΗ, εκεινη την εποχη.Ο Ε ΔΟΥΑΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ αναγκασθηκε να παραιτηθει απο τον θρονο.Ο Αλεξανδρος προλαβε και πεθανε,η κορη του πηρε τον πριγκιπικο τιτλο αλλα ως κορη βασιλοπαιδος οχι βασιλεα.Μαλιστα ανακοινωσε ο ιδιος τον κρυφο του γαμο ,παρα τις συμβουλες του Βενιζελου.ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΕΙΧΕ ΤΟΛΜΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια, ιδιαίτερα αγάπησε, τίμησε και σεβάστηκε την Πριγκίπισσα Ασπασία Μάνου (χήρα του Βασιλέως Αλεξάνδρου) και την κόρη της Αλεξάνδρα (μετέπειτα Βασίλισσα της Γιουγκοσλαβίας). Ο αείμνηστος Βασιλεύς-Στρατηλάτης Κωνσταντίνος ο Α΄, με ενθάρρυνση και παρότρυνση της συζύγου του Βασιλίσσης Σοφίας, πονεμένης μητέρας του Αλέξανδρου (στην οποία, σημειωτέον, δεν επετράπη από τον Βενιζέλο να έλθει στην Ελλάδα όχι μόνο για να σταθεί στο προσκέφαλο του ετοιμοθάνατου γιου της, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ) ευθύς ως επέστρεψε στην Ελλάδα το 1920 (μετά το θάνατο του βασιλεύοντος υιού του Αλέξανδρου)ανεγνώρισε τον τελεσθέντα μοργανατικό γάμο Αλέξανδρου-Ασπασίας και απέδωσε στην ίδια και στην εν τω μεταξύ γεννηθείσα κόρη της τον τίτλο των Α.Β.Υ. Πριγκιπισσών της Ελλάδος, που διετήρησαν για όλη τους τη ζωή (και αναγράφεται στις πλάκες των τάφων τους στο Τατόι). Ο αείμνηστος Βασιλεύς Γεώργιος Β΄, φεύγοντας από την Ελλάδα το 1941 (μετά την είσοδο των Γερμανών) με προορισμό την Κρήτη, εν συνεχεία την Αλεξάνδρεια και τελικά το Λονδίνο, πήρε μαζί του τη χήρα νύφη του Ασπασία και την ανιψιά του Αλεξάνδρα, τις προστάτευσε σε όλη του τη ζωή, πάντρεψε την Αλεξάνδρα στο Λονδίνο το 1944 με το Βασιλέα Πέτρο της Γιουγκοσλαβίας και υπήρξε γι' αυτήν δεύτερος πατέρας της. Τον ίδιο ρόλο έπαιξε μετά το θάνατο του Γεωργίου, ο αείμνηστος αδελφός του Βασιλέας Παύλος. Η Βασίλισσα Φρειδερίκη (που είχε σχεδόν την ίδια ηλικία με την Αλεξάνδρα), της στάθηκε σαν αδελφή. Όλα αυτά τα γράφει η ευγνώμων Βασίλισσα Αλεξάνδρα στα απομνημονεύματά της. Σε όλους τους γάμους και τις βαπτίσεις της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας, η Ασπασία Μάνου και η Αλεξάνδρα, είχαν πάντοτε περίοπτη και τιμητική θέση μεταξύ των μελών της Βασιλικής Οικογένειας. Τέλος, ο γιος της Αλεξάνδρας, πρίγκιπας-διάδοχος της Σερβίας Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς, διατηρεί παιδιόθεν τις πλέον θερμές σχέσεις φιλίας και συγγένειας με τον (συνομήλικό του)εξάδελφό του Βασιλέα Κωνσταντίνο Β΄ των Ελλήνων και τις εξαδέλφες του Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας και Πριγκίπισσα Ισπανία της Ελλάδος.
    Το ότι η Ασπασία δεν έχει ενταφιαστεί δίπλα στο σύζυγό της Αλέξανδρο, έγκειται απλά στο γεγονός ότι όταν η ίδια πέθανε (50 χρόνια μετά από αυτόν !) δεν υπήρχε χώρος στο μικρό στεγασμένο παρεκκλήσιο (στο οποίο κείται ο Αλέξανδρος), διότι μετέπειτα ενταφιάστηκαν πλησίον του οι μετά από αυτόν αποθανόντες προσφιλείς γονείς του Βασιλείς Κωνσταντίνος και Σοφία και εν συνεχεία ο περιορισμένος χώρος του παρεκκλησίου επιμαρμαρώθηκε εξ ολοκλήρου. Όλα τα μέλη της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας (περίπου 50) είναι θαμμένα εκτός του παρεκκλησίου, στο ύπαιθρο, συμπεριλαμβανομένης της Πριγκίπισσας Ασπασίας Μάνου και της θυγατέρας της Αλεξάνδρας.
    Το ότι ο Αλέξανδρος ``εβασίλευσε αντί του πατρός του΄΄ (δηλ. του Κωνσταντίνου Α΄) είναι μια ιστορική αλήθεια και πραγματικότητα, δεδομένου ότι ο Κωνσταντίνος, όταν απομακρύνθηκε από το θρόνο του το 1917, δεν έχασε τη βασιλική του ιδιότητα και δεν κηρύχθηκε έκπτωτος, αλλά ``αντικαταστάθηκε προσωρινά΄΄ (εν είδει αντιβασιλείας) από τον δευτερότοκο υιό του Αλέξανδρο. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε, μετά το δραματικό θάνατο του Αλέξανδρου, εκλήθη και επέστρεψε στο θρόνο (και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία, κατόπιν δημοψηφίσματος)ο νόμιμος Βασιλέας Κωνσταντίνος Α΄και όχι κάποιος από τους άλλους δύο υιούς του (Γεώργιος και Παύλος, οι οποίοι επίσης εν συνεχεία βασίλευσαν και δόξασαν την Ελλάδα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ' αρχάς ευχαριστούμε για την παράθεση των απόψεών σας και μάλιστα σε ένα ιστορικό θέμα και συγγνώμη για τη μεγάλη καθυστέρηση στην απάντησή μας:

      Η μη στενή σχέση μεταξύ των δύο οικογενειών, ήταν εμφανής, αφού πρόκειται για δημόσια πρόσωπα. Το γεγονός δεν αναιρείται από επαφές σε περιστάσεις σαν αυτές που αναφέρετε (π.χ. αναχώρηση κατά την κατοχή, γάμος Αλεξάνδρας), επιβεβαιώνεται δε και από τη βιβλιογραφία:
      Η Ελισάβετ, σύζυγος του διαδόχου Γεωργίου, αναφέρεται σε επιστολή της με τις χειρότερες ύβρεις για την Ασπασία, την κατηγορεί ως βενιζελική κλπ. απηχώντας τις απόψεις της ελληνικής Αυλής. Ακόμη, το αίτημα να δοθεί στην Αλεξάνδρα το κληρονομικό μερίδιο του πατέρα της δεν ικανοποιήθηκε (Αλ. Παλαιολόγου, "Πριγκίπισσες της Ελλάδος, εκδ. "Φερενίκη").
      Βέβαια το θέμα από ένα χρονικό σημείο και μετά, δεν ενδιαφέρει την ιστορία και πλέον ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών σχέσεων.

      Ως προς το μη ενταφιασμό της Ασπασίας δίπλα στο σύζυγό της, ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε χώρος στο …Τατόι, δεν ευσταθεί φυσικά. Εκτός αυτού οι εστεμμένοι πάντοτε τηρούσαν ιδιαίτερα τους τύπους. Η ίδια η Ασπασία, διαπιστώνοντας κατά την τελετή ταφής των οστών Κωνσταντίνου, Σοφίας και Όλγας, ότι δεν είχε προβλεφθεί χώρος για κείνη δίπλα στον Αλέξανδρο, στενοχωρήθηκε τόσο, που η κόρη της αναφώνησε οργισμένα, "Εσύ έπρεπε να είσαι δίπλα στον πατέρα μου... Ά, τους μισώ όλους" (Alexandra of Yugoslavia, "For a King' s love, σελ. 34).

      Σχετικά με τη νομική υπόσταση της βασιλείας του Αλέξανδρου: Το Σύνταγμα δεν ανέφερε πουθενά τον όρο "εν είδει αντιβασιλείας". Ανακηρύχθηκε και ορκίστηκε βασιλεύς και όχι αντιβασιλεύς. Μάλιστα ο Βενιζέλος προτιμούσε για την περίσταση Αντιβασιλεία μέχρι την ενηλικίωση του Παύλου, κατ' εφαρμογήν των αντίστοιχων συνταγματικών διατάξεων, ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε και τελικά μετά από σκληρή διαπραγμάτευση, συμφώνησαν να ανέλθει στο θρόνο ο Αλέξανδρος.

      Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί, ότι το πολίτευμα κατά την ταραγμένη περίοδο του Διχασμού λειτουργούσε άψογα. Ο μεν Κωνσταντίνος υπερέβαινε τα όρια της αρμοδιότητάς του κατά παράβασιν του Συντάγματος, αλλά είναι εξίσου αληθές, ότι δεν άφησε το θρόνο οικειοθελώς, παρά του επιβλήθηκε με τη βία από τους Αγγλογάλλους.
      Έστω και αν δεν υπέγραψε τη λέξη "παραίτηση", όμως πρόκειται για παραίτηση de facto, όχι μόνο επειδή ο Αλέξανδρος υπέγραφε ως "Αλέξανδρος Β' βασιλεύς των Ελλήνων", διατάγματα και έγγραφα, αλλά και για έναν άλλο λόγο: Για να επανέλθει ο Κωνσταντίνος χρειάστηκε δημοψήφισμα. Αν επρόκειτο για προσωρινή αποχώρηση ή αντιβασιλεία, θα επανερχόταν χωρίς δημοψήφισμα.

      Η επιστροφή του Κωνσταντίνου διευκολύνθηκε και από τη μη ύπαρξη άρρενα διαδόχου του Αλέξανδρου. Άλλωστε η αλλαγή στη σειρά διαδοχής εφόσον απεβίωνε ο Αλέξανδρος, ανησυχούσε πολύ τον Κωνσταντίνο. Στα απομνημονεύματά της η Αλεξάνδρα (" For a king's love" ), αναφέρει, ότι δεν ήθελε το γάμο με την Ασπασία Μάνου και για το λόγο ότι θα διακινδύνευε η σειρά της διαδοχής ("...any issue of such marriage would complicate and endanger the line of succession in these distressing circumstances...).

      Ασφαλώς και εσείς και άλλοι, έχετε κάθε δικαίωμα να θεωρείτε υπέροχη τη θητεία της ελληνικής δυναστείας στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας και σεβόμαστε την άποψή σας.
      Όμως οι περισσότεροι δε συμμερίζονται αυτή την άποψη και θεωρούν ότι οι βασιλείς στην Ελλάδα (με εξαίρεση τον Αλέξανδρο, που ασκούσε μόνο τα συνταγματικά του καθήκοντα ως ώφειλε, υπήρξε δε πολύ δημοφιλής), δε βασίλευαν αλλά κυβερνούσαν, παραβαίνοντας θεμελιώδεις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη και γιαυτό άλλωστε "ανεβοκατέβαιναν" στο θρόνο.
      Ανάμεσα στις πολλές παραβιάσεις του Συντάγματος, κορυφαία, η μη προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν, καταστάντες επίορκοι, ανέχθηκαν δικτατορίες με κατάλυση της Δημοκρατίας και μάλιστα στη χώρα που τη γέννησε.

      Διαγραφή