Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Διαδηλώσεις στη Βρετανία κατά των βομβαρδισμών στη Συρία







          Χιλιάδες άνθρωποι πραγματοποίησαν σήμερα  πορεία στο Λονδίνο,  ε ν α ν τ ί ο ν  τ ο υ   σ χ ε δ ί ο υ  γ ι α   β ρ ε τ τ α ν ι κ έ ς  ε π ι δ ρ ο μ έ ς   κ α τ ά   τ ο υ  I S I S   στη Συρία, για το οποίο πρόκειται να αποφανθεί το Κοινοβούλιο εντός των επομένων ημερών. Προσωπικότητες όπως ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς και μουσικός Μπράιαν Ίνο υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή κατά της στρατιωτικής εμπλοκής της Βρεττανίας, που θα επιδοθεί στον Ντέιβιντ Κάμερον.

Η διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε έξω από την πρωθυπουργική κατοικία στην Ντάουνινγκ Στρητ 10, έγινε με πρωτοβουλία της οργάνωσης "Stop the war" ("Σταματήστε τον πόλεμο"), ακριβώς της επομένη της έκκλησης του Φρανσουά Ολάντ προς το βρεττανικό κοινοβούλιο να εγκρίνει τις επιδρομές.

Τη στιγμή που η Γαλλία επιδιώκει την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη συμμαχία, προγραμματίζονται σήμερα  δ ι α δ η λ ώ σ ε ι ς   κ α ι   σ τ η ν  Ι σ π α ν ί α,   κατά της στρατιωτικής εμπλοκής της χώρας  στη Συρία.

 










Πηγή: newsit.gr από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Ο πόλεμος επεκτείνεται (φυσικά) και στην Ευρώπη









        Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κανείς, ότι η διάλυση  κρατών στη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική με καθημερινά ποτάμια αίματος, θα άφηναν ανέγγιχτη την Ευρώπη μας. Την Ευρώπη των αξιών, του πολιτισμού, της δημοκρατίας κλπ.

 

Όμως το αίμα τόσων αθώων, όπως αυτό των ανύποπτων θεατών του Bataclan, του Stade de France και των θαμώνων των παρισινών μπιστρό, δεν απαιτεί μόνο απαιτεί τιμές και επιμνημόσυνες δεήσεις, αλλά πρωτίστως απαντήσεις σε ερωτήματα, τα οποία επιμελώς αποσιωπώνται.  

 

Παράδειγμα, ποιός εξοπλίζει το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος και ποιοί έχουν συμφέροντα για αυτά που συμβαίνουν στη Συρία εδώ και τέσσερα χρόνια και που είχαν σαν αποτέλεσμα το θάνατο 240.000 ανθρώπων και την προσφυγιά εκατομμυρίων. Ακόμα, ποιά είναι τα συμφέροντα που οδήγησαν στην επέμβαση και στο καθημερινό μακελλιό στο Ιράκ, την αποπομπή του νόμιμα εκλεγέντος Μόρσι στην Αίγυπτο, την κατάργηση του κράτους της Λιβύης.

 

Αντίθετα, οι μόνες απαντήσεις που ακούσαμε, είναι του τύπου "δε φοβόμαστε", "είμαστε σε πόλεμο, έναν πόλεμο που θα είναι μακροχρόνιος και δύσκολος", "το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκωλ αναχωρεί για τη Μέση Ανατολή", "θα καταστρέψουμε το ISIS". Πρόκειται για δηλώσεις του Προέδρου και του Πρωθυπουργού της Γαλλίας, μιας χώρας που πρωτοστατεί στις επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική, λειτουργώντας σαν το βασικό στρατιωτικό σκέλος της Ε.Ε.

 

Φυσικά όσοι τα λένε αυτά, είναι απολύτως προστατευμένοι και αν υπάρξει κίνδυνος, φυγαδεύονται με ασφάλεια, όπως έγινε με τον Ολάντ και τον Σταινμάγερ στο Stade de France. Οι μόνοι απροστάτευτοι είναι οι πολίτες. Όχι μόνο στο Ιράκ και τη Συρία, αλλά και στην καρδιά της Ευρώπης. Άλλωστε, κανένας στρατός δεν μπορεί να μας σώσει από κάποιον που ζώνεται εκρηκτικά και μπαίνει σε ένα καφέ...

 

 

 


Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Μετανάστες και πολλές γυναίκες στη νέα κυβέρνηση του Καναδά




       Μάθημα δημοκρατίας έδωσε μια από τις πιο προηγμένες και πλούσιες χώρες του κόσμου, ο Καναδάς. Ο 42άχρονος νέος πρωθυπουργός, ο Τζάστιν Τρυντώ, σχημάτισε κυβέρνηση, στην οποία το  ποσοστό ανδρών - γυναικών είναι 50 - 50 και στην οποία συμμετέχουν μετανάστες, αυτόχθονες, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θρησκευτικές μειονότητες και ένας τετραπληγικός.  

 


Ο Τρυντώ ανάμεσα σε μέλη της κυβέρνησής του

 

 

Συγκεκριμένα, βρίσκονται σε υπουργικές θέσεις δύο άνθρωποι από την Ινδία και ένας από το Αφγανιστάν. Μάλιστα, Υπουργός Άμυνας είναι ο Ινδός Χαρτζίτ Σατζάν, στρατιωτικός, Σιχ στο θρήσκευμα"!

 

Ανακοινώθηκε επίσης, ότι ο Τρυντώ θα ζητήσει από τη Βουλή να συνεδριάσει εσπευσμένα, για να ψηφίσει πριν την Πρωτοχρονιά μείωση φόρων για τη μεσαία τάξη και αύξηση για τα ψηλά εισοδήματα. Επίσης ο υπουργός Προσφύγων Τζον Μακ Κάλουμ είπε, ότι η κυβέρνηση εμμένει στον σκοπό της να φέρει στη χώρα για εγκατάσταση 25.000 Σύρους πρόσφυγες μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου.

 

"Είναι απίστευτη η χαρά μου να βρίσκομαι ενώπιόν σας εδώ σήμερα για να παρουσιάσω στον Καναδά ένα υπουργικό συμβούλιο που μοιάζει με τον Καναδα," είπε ο Τρυντώ στους δημοσιογράφους μετά τις ορκομωσίες των υπουργών του.

 

Όταν ρωτήθηκε, για ποιό λόγο ένιωθε, ότι η ισότητα των φύλων στο υπουργικό του συμβούλιο ήταν τόσο σημαντική, απάντησε: "Γιατί είμαστε στο 2015".

 

 

 

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Η Ιταλία τίμησε τα σαράντα χρόνια από το θάνατο του Παζολίνι









       Η Ιταλία απέτισε χτες μεγάλες τιμές σε έναν από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους της ιταλικής κουλτούρας, στο συγγραφέα, ποιητή, σκηνοθέτη και δημοσιογράφο Πιέρ Πάολο Παζολίνι, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν σαράντα χρόνια. 

Η Rai και οι μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας έκαναν αναλυτική αναφορά στη μορφή του Ιταλού διανοούμενου και στην προφητική του σκέψη, ιδίως σε ότι αφορά τις συνέπειες της διαδικασίας που οδήγησε τελικά στην παγκοσμιοποίηση, με την απώλεια συγχρόνως, της ιδιαίτερης ταυτότητας και των παραδόσεων των λαών. 

 

 

 

 

Μάμα Ρόμα (1962) με την Άννα Μανιάνι

 

 

 

 

Στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης πραγματοποιήθηκε ανάγνωση αποσπασμάτων από τα βιβλία του. Επίσης το κύκνειο άσμα του, η ταινία «Σαλό» προβλήθηκε χτες βράδυ στη γενέτειρά του Μπολόνια, ενώ το κεντρικό θέατρο της πόλης Ούντινε (στην περιφέρεια Φριούλι, τόπο καταγωγής του) αφιερώνει όλη τη φετινή του σεζόν, σε έργα εμπνευσμένα από αυτόν τον προφητικό διανοούμενο και καλλιτέχνη. 

 

 

                                                  Ένας "σκοτεινός" θάνατος 

 

 

       Ο Παζολίνι, σύμφωνα με την επίσημη δικαστική έρευνα, θανατώθηκε άγρια στις 2 Νοεμβρίου 1975 από ένα μόνον άτομο, το νεαρό Πίνο Πελόζι, στην παραθαλάσσια περιοχή της Ρώμης, Όστια. Όμως πολλές οι αμφιβολίες και τα σκοτεινά σημεία σχετικά με το θάνατό του. Όπως υποστήριξε και ο Ιταλός δημοσιογράφος και ιστορικός Πάολο Μιέλι, βάσει πολλών ενδείξεων, τη συγκεκριμένη νύχτα, στο σημείο της δολοφονίας του, δεν αποκλείεται να βρίσκονταν και άλλα άτομα, συνδεδεμένα ενδεχομένως με κύκλους της   ι τ α λ ι κ ή ς   α κ ρ ο δ ε ξ ι ά ς.

Το 2005, η ιστορία της δολοφονίας του ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, όταν ο Πελόζι απέσυρε την ομολογία του, ισχυριζόμενος ότι δεχόταν απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του, ώστε να μην αποκαλύψει τους πραγματικούς ενόχους. Έτσι, μετά το θάνατο των εκβιαστών του, παραδέχτηκε ότι στο φονικό συμμετείχαν τρεις άντρες, οι οποίοι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον Παζολίνι, βρίζοντάς τον χυδαία για την ομοφυλοφιλία του και φωνάζοντάς τον «βρωμοκομμούνι».

Πολλές ήταν οι αναφορές, ότι το έγκλημα διεπράχθη από νεοφασίστες. Δυστυχώς, λόγω έλλειψης στοιχείων αν και η έρευνα είχε ξεκινήσει, δεν άργησε και πάλι να παγώσει.

 

 

 

 

https://tokoskino.files.wordpress.com/2013/08/teorema4.jpg
"Θεώρημα" 1968

 

 

 

 

«Ήταν ένας χριστιανός και ένας αριστερός, κουμμουνιστής διανοούμενος, ο οποίος δεν ταυτίσθηκε όμως, ούτε με την επίσημη δομή της Καθολικής Εκκλησίας, ούτε και με εκείνη του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος», γράφουν απλοί Ιταλοί πολίτες στο διαδίκτυο.

«Είχε το θάρρος   ν α    σ υ γ κ ρ ο ύ ε τ α ι   π ά ν τ α   μ ε   τ η ν  ε ξ ο υ σ ί α,   με τις κυριαρχούσες απόψεις», υπογράμμισε, στη Rai, η συγγραφέας Ντάτσια Μαραΐνι, στενή φίλη του Ιταλού διανοητή.

 

 

 

 

Με τη Μαρία Κάλλας στο γύρισμα της "Μήδειας" το 1969

 

 

 

        Ανάμεσα στις διασημότερες ταινίες του,  "Ακατόνε", "Μάμα Ρόμα", "Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο", "Οιδίπους", "Θεώρημα", "Δεκαήμερο", "οι Μύθοι του Καντέρμπουρι", "Χίλιες και Μία Νύχτες", "Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα". 

Έγραψε επίσης πεζογραφήματα, θεατρικά έργα, ποιήματα, δοκίμια και ακόμη ασχολήθηκε με σειρά ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεων για την ιταλική τηλεόραση. 

 

 

 

 

Ο Παζολίνι μπροστά στον τάφο του άλλου μεγάλου Ιταλού διανοητή, του Αντόνιο Γκράμσι..