"Έρχονται χρόνια δύσκολα"

*

 

 

 

 *Το τελευταίο τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη. Στίχοι και μουσική Μάκη Ερημίτη

Ραφήνα: Ξεκινάει από σήμερα η Έκθεση Βιβλίου στο λιμάνι

 

 

 

 

      Aνοίγει τις πόρτες της σήμερα Παρασκευή 23 Ιουνίου, η έκθεση βιβλίου στο λιμάνι της Ραφήνας. Θα λειτουργεί από το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ, και θα διαρκέσει, πάνω από ένα μήνα, συγκεκριμένα έως τις 30 Ιουλίου. Ενδιαφέρον έχει και η παιδική βιβλιογραφία για τους μικρούς αναγνώστες.

Στον χώρο αυτό μπορούν όλοι  οι φίλοι των βιβλίων να βρουν και να αγοράσουν τίτλους από αγαπημένους τους συγγραφείς, αλλά και να ενημερωθούν για τις τελευταίες κυκλοφορίες.

 

 

 

 

 

Η Γκουέρνικα της Μεσογείου

σκίτσο του Jovcho Savov, 2015

    Η Ευρώπη απαλλάχτηκε ακόμα μια φορά από ένα ανεπιθύμητο "φορτίο". Ο εντολοδόχες χώρες - Ελλάδα και Ιταλία - το τακτοποίησαν το θέμα. Επισήμως, οι πάντες διατείνονται ότι έγινε το καλύτερο δυνατό. Προπαντός σύμφωνα με νόμους και διατάξεις και παραγράφους. "Διάταγμα τέσσερα, εδάφιο χίλια εξακόσα εικοσιτρία", που έλεγε και ο Ζαμπέτας...  Στείλαμε επί τόπου και την Σακελλαροπούλου, αποθηκεύσαμε στη Μαλακάσα τους διασωθέντες, τραβήξαμε και ένα τριήμερο πένθος. Όλα στην εντέλεια! Οι αρχοντολαοί της Ευρώπης (όπως τους αποκαλούσε ο Δημήτρης Γληνός) μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι: τηρούμε το Δουβλίνο 2 κατά γράμμα. Ακόμη, διαθέτουμε ως γνωστόν, τους καλύτερους επικοινωνιολόγους, οπότε θα πάμε μέχρι τις εκλογές με ...νεκρική ησυχία.                       ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΦΤΑΙΧΤΕΣ!      Ο λαός επείσθη. - Φταίει η διαφθορά στα κράτη του τρίτου κόσμου. Προφανώς η απομύζηση του παραγωγικού πλούτου των χωρών αυτών και οι απροκάλυπτες στρατιωτικές επεμβάσεις από τη Δύση μέσω της νεοαποικιοκρατίας, δεν έχουν τόση σημασία. - Φταίνε οι ΜΚΟ και οι διακινητές. Σίγουρα. Ειδικά οι διακινητές, φταίνε. Όσο ακριβώς τα βαποράκια για την παγκόσμια εξάπλωση των ναρκωτικών.- Φταίνε οι πολλές γεννήσεις. Μάλιστα, πολλοί πιστεύουν στα σοβαρά, πως αν τους χορηγήσουμε δωρεάν αντισυλληπτικά, λύνεται μεμιάς το πρόβλημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών!- Φταίει η ...Λιβύη. Μόνο που κάνουμε πως ξεχνάμε, πως η μετά τον Καντάφι Λιβύη δεν είναι πια κράτος. Έχει χωριστεί σε ζώνες και κάθε μία ελέγχεται από δυτικές πετρελαϊκές εταιρίες.      ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ      Δεν περιμένει κανείς - ούτε θα μπορούσαν άλλωστε - να διαθέτουν οι κυβερνήσεις και τα κράτη, ανθρωπισμό και συναισθήματα.  Οφείλουν να πράττουν σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας και σε αυτό περιλαμβάνεται πρωτίστως η διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης.Η Ελλάδα δε διαθέτει κανένα σχέδιο για το προσφυγικό. Αρκείται στο ρόλο του δεσμοφύλακα. Όμως, κοινωνική ειρήνη δεν επιβάλλεται αποκλειστικά μέσω της αστυνομίας, σύμφωνα με την απίστευτη δήλωση του εξ απορρήτων του Κυρ. Μητσοτάκη, Άκη Σκέρτσου. Απαιτείται η συνεχής ανάδειξη του προβλήματος, διεθνώς και φυσικά η αναθεώρηση  της συνθήκης Δουβλίνο 2, με την οποία οι Ευρωπαίοι μας πέταξαν την "καυτή πατάτα". Κυρίως, απαιτείται να υπάρχουν συνθήκες ανθρώπινες (ενσωμάτωση, εκπαίδευση, περίλθαψη, απασχόληση) για τους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται ακόμη στο ελληνικό έδαφος πάρα πολλοί δε, είναι σακατεμένοι και στο σώμα και στην ψυχή...Διαφορετικά, η δική μας κοινωνία είναι που θα μένει απροστάτευτη και που θα συνεχίσει να πληρώνει ακριβά το τίμημα...                                                                          

 

 

 

 

 

Παραχώρηση του Ηρωδείου για κλειστή εκδήλωση επίδειξης κοσμημάτων

 

 

 

 

 

 

      Ερωτήματα προκαλεί η παραχώρηση, εμβόλιμα στο Φεστιβάλ Αθηνών, του ρωμαϊκού ωδείου, για επίδειξη γνωστού οίκου μόδας, πλαισιωμένη από παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου, για πολύ περιορισμένο κοινό 220 ατόμων.

Ο γαλλικός οίκος Louis Vuitton παρουσιάζει απόψε συλλογή κοσμημάτων του. Η ειδική βραδιά  πλαισιώνεται από χορευτική παράσταση, σε καλλιτεχνική επιμέλεια του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Πρόκειται για μια εκδήλωση με εμπορικό υπόβαθρο και όχι αμιγώς καλλιτεχνική. Η βραδιά μπαίνει εμβόλιμα, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά, στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών.

Οι δουλειές του Δημήτρη Παπαϊωάννου είναι, πράγματι, καλλιτεχνικά γεγονότα που συγκεντρώνουν τους ανθρώπους της τέχνης. Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση, γεννώνται ερωτήματα, καθώς η τέχνη «παντρεύεται» με επιχειρησιακούς σκοπούς. 

Φυσικά, είναι δικαίωμα του Δημήτρη Παπαϊωάννου να διαλέγει τους εργοδότες του. Όμως είναι υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας, του Υπουργείου Πολιτισμού και των υπηρεσιών του να προφυλάσσουν και να υπερασπίζονται τα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς ώστε να μη γίνονται ντεκόρ, να μην ξεπουλιούνται μαζικά σε γκαλά, κοσμικές εκδηλώσεις, επιδείξεις μόδας εμπορικού χαρακτήρα...

 

 

Πηγές:

https://www.efsyn.gr/tehnes/art-nea/393057_epideixi-kosmimaton-gia-eklektoys-sto-irodeio

thepressproject.gr

 

 

 

"Χρώματα κι αρώματα", του Γιάννη Μαρκόπουλου

             

 

                    

                   

 

  

                          Γιάννης Μαρκόπουλος 

            (Ηράκλειο, 18 Μαρτίου 1939 - Αθήνα, 10 Ιουνίου 2023)  

 

 

 

       Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μουσικοσυνθέτες. Ιδιαίτερα παραγωγικός, έχει γράψει μουσική για θέατρο, για σινεμά, για τηλεόραση και χορό. Το όραμά του έχει μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου. 

 

Οι πρώτες του επιδράσεις προέρχονται από την τοπική μουσική με τους γρήγορους χορούς και τα επαναλαμβανόμενα μικρά μοτίβα τους, από τη κλασική μουσική, καθώς και από τη μουσική της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου. Από το 1956 συνθέτει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό. Το 1963 βραβεύεται για την μουσική του στις Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

 

Με την είσοδο της δεκαετίας του ’70 υλοποιεί το μουσικό του όραμα, με μουσικά έργα που χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως νέα πρόταση και τομή για τη μέχρι τότε ελληνική μουσική πραγματικότητα και και ιδρύει ένα νέο και ιδιόμορφο ορχηστικό σχήμα, καθιερώνοντας, τη μουσική συμβίωση μεταξύ συμφωνικών και τοπικών οργάνων. 

Λίγο αργότερα παρουσιάζει τα έργα του στο στούντιο Λήδρα και στην μπουάτ "Κύτταρο", με νέους τραγουδιστές και μουσικούς. Διανοούμενοι και φοιτητές γεμίζουν καθημερινά τους χώρους της δραστηριότητάς του, παρά τα εμπόδια της τότε εξουσίας. Τα τραγούδια του, όπως οι Οχτροί, τα Λόγια και τα χρόνια, τα Χίλια μύρια κύματα, η Λένγκω (Ελλάδα), Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι, το Καφενείον η Ελλάς, τα Παραπονεμένα λόγια, Μιλώ για τα παιδιά μου και πολλά άλλα, γίνονται σύμβολα και μύθοι. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει με τα μουσικά του έργα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους, Ήλιος ο Πρώτος, Χρονικό, Ιθαγένεια, Οροπέδιο, Θητεία και Μετανάστες – σε ποίηση και στίχους Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Κ.Χ. Μύρη, Μιχ. Κατσαρού, Ελευθερίου, Σκούρτη, Θεοδωρίδη αλλά και δικούς του. 

 

Το 1976 συνθέτει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του ΒΒC, Who Pays the Ferryman? Το 1977 έρχεται η κοσμική λειτουργία Oι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι με βάση το ποίημα του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού που παρουσιάζεται την ίδια χρονιά ενώπιον 22.000 νέων σε στάδιο της Αθήνας υπό την διεύθυνση του συνθέτη. 

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος με το έργο του και τη στάση του σηματοδοτεί το εξαίσιο μουσικό τοπίο της δεκαετίας του ’70. Στην καλλιτεχνική του παραγωγή συμπεριλαμβάνεται μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, σε έργα του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη, του Μενάνδρου, του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, του Μπέκετ και σύγχρονων Ελλήνων, με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου.

 

Από το 1980 και μέχρι το τέλος της ζωής του συνθέτει έργα ενόργανης μουσικής, το έργο σκηνής, Ανα-γέννηση-Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη, την όπερα Ερωτόκριτος και Αρετή, το Κονσέρτο-Ραψωδία για λύρα και ορχήστρα, τα Μητρώα (για ορχήστρα εγχόρδων), τις Τετράδες (5 κουαρτέτα), δύο σονάτες, Πέντε κομμάτια για βιολί και πιάνο, τις Σειρήνες (ορατόριο), τον κύκλο τραγουδιών Φίλοι που φεύγουν, σε ποίηση Νίκου Καρούζου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Ανδρέα Εμπειρίκου, τα 5 Στάσιμα - Επί Σκηνής, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, τη Συμφωνία της Ίασης, Ο Ταχύτατος Λούης,  Ερωτική συμφωνία,Τρίπτυχο για βιολί και συμφωνική ορχήστρα (2019- 2020) κ.ά.

 

 

 

Απανωτοί θάνατοι λόγω έλλειψης ασθενοφόρων...

 

 

 

 

       Πόσο θλιβερή αυτή η χώρα σε τόσες βασικές ανάγκες! Μέσα σε δυο μέρες, χάθηκαν δυο ψυχές, λόγω έλλειψης ασθενοφόρων.            Στο νησί του Ιπποκράτη - τραγική ειρωνία - την Κω, μια γυναίκα πέθανε μέσα σε καρότσα ημιφορτηγού, καθώς δεν υπήρχε ασθενοφόρο να την μεταφέρει εγκαίρως στο νοσοκομείο. Το μοναδικό ασθενοφόρο του τουριστικού νησιού ήταν σε άλλο περιστατικό και δεν προλάβαινε να έρθει... Ένας ορθοδοντικός, γνωστός της οικογένειας, ο οποίος προσπάθησε απεγνωσμένα να την σώσει, δήλωσε μεταξύ άλλων: "...Ντρέπομαι που στην Κω του 2023 η ζωή και ο θάνατος είναι τόσο φτηνά, πιο φτηνά από τις κρατήσεις στα ξενοδοχεία".  Το δεύτερο περιστατικό συνέβη όχι σε κανένα απομακρυσμένο χωριό, αλλά στη Νέα Μάκρη, που απέχει μόλις τρία τέταρτα από την Αθήνα! Μια 19χρονη ετοιμόγεννη κοπέλα έχασε τη ζωή της και το αγέννητο μωρό της, με τους συντετριμμένους συγγενείς να καταγγέλλουν, ότι ο θάνατός της οφείλεται στην καθυστέρηση του ασθενοφόρου. Τονίζουν, ότι κάλεσαν το ΕΚΑΒ είκοσι φορές, αλλά η απάντηση ήταν, ότι δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο. Ο θείος της αναφέρει:"Πήραμε το ασθενοφόρο από τις 10.24 και ήρθε στις 1.30. Όταν ήρθε το ασθενοφόρο, δεν υπήρχε οξυγόνο.Γιατί την πήγαν στο Κέντρο Υγείας και όχι στο νοσοκομείο;"                            Το ΕΣΥ καταρρέει...     Μετά την τεράστια στροφή στην ιδιωτική υγεία, η κατάσταση στο ΕΣΥ αναμένεται να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο. Το συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων έχει πολλές φορές καταγγείλει τις άθλιες συνθήκες περίθαλψης. Αναφέρεται σε ασθενοφόρα σαράβαλα, χωρίς εξοπλισμό και πληρώματα. Η δε κατάσταση στα νησιά - ακόμα και στα τουριστικά - είναι  απελπιστική.                      Απίστευτος κυνισμός στελεχών της Ν.Δ.   Ενδεικτικό του τί θα συμβεί στο μέλλον και ποιες είναι οι προθέσεις της Ν.Δ. στον τομέα της Υγείας, είναι οι κυνικές δηλώσεις αξιωματούχων και στελεχών της:- Ο Θ. Πλεύρης, ως Υπουργός Υγείας, δήλωσε,  ότι είναι ασύμφορη μια δημόσια δομή υγείας σε τουριστικό προρισμό.- Ο υποψήφιος βουλευτής στο νομό Ευβοίας, καθηγητής Ιατρικής, Σπ. Πνευματικός, πρότεινε να γίνεται διαλογή καρκινοπαθών για μείωση κόστους στο ΕΣΥ!- Ο π. υπουργός και π. ευρωβουλευτής Γ. Κουμουτσάκος, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τους πρόσφατους θανάτους εξαιτίας της καθυστέρησης του ασθενοφόρου, το μόνο που είπε, αλαζονικά και ανερυθρίαστα ήταν: "Υπάρχει όμως μια κατατεθειμένη λαϊκή αποδοχή της τάξεως του 40%. Αυτά έχουν κριθεί!!!" - Ο Άκης Σκέρτσος, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος, αποκάλεσε ...πολυτέλεια την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας!        Παρ' όλα αυτά, ας είμαστε ήσυχοι. Έχουμε και Rafale και Leopard να μας προστατεύουν. Μπορεί χρήμα για το ΕΣΥ να μην υπάρχει, αλλά άφθονο χρήμα για να "ταϊζονται" τα ΜΜΕ, υπάρχει. Άφθονο χρήμα για υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης, υπάρχει. Εξάλλου, τί μας χρειάζονται τα δημόσια νοσοκομεία; Τα μεγαθήρια της ιδιωτικής υγείας επελαύνουν...    

Περιμένοντας το καλοκαίρι...

 

 

 

      Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ φιλοτέχνησε τον πίνακα, ο οποίος είναι ένα αντίγραφο έργου τού Jean-François Millet, το 1890, ενώ βρισκόταν στο άσυλο Saint-Paul στο Saint-Rémy-de-Provence της Γαλλίας. Επιδιώκοντας να αναζωογονηθεί καλλιτεχνικά, έκανε εκεί περισσότερα από 30 αντίγραφα έργων, εμπνεόμενος από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες. Δεν πρόκειται όμως για μια πιστή αναπαραγωγή των έργων, αλλά μια ερμηνεία τους μέσα από την οπτική, το χρώμα και τη δική του τεχνική. 

Στον πίνακα "Μεσημεριανή ανάπαυση από τη δουλειά {από τον Millet) ("Noon - Rest from Work {after Millet}), που βρίσκεται στο Musée  d' Orsay στο Παρίσι, απεικονίζεται ένα ζευγάρι αγροτών, που, αποκαμωμένοι από τη ζέστη και τη σκληρή δουλειά του θερισμού, γέρνουν το μεσημέρι σε μια  γωνιά του χωραφιού, για να πάρουν μιαν ανάσα.

Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, ενώ παραμένει πιστός στη σύνθεση του Millet, χρησιμοποεί χρώμα για να απεικονίσει την ηρεμία της μεσημεριανής ανάπαυλας. Η χρήση των αντίθετων χρωμάτων, του μπλε βιολετί απέναντι στο κίτρινο - πορτοκαλί, φέρνει μια ένταση στο έργο, που είναι μοναδικού ύφους...