Γυναίκες του '40....

                                                                                                                                                                                                                                                                              

 

 

 

 

   

      Γυναίκες της Πίνδου. Πρωταγωνίστριες της εποποιίας του ΄40, ενός από τα σπουδαιότερα γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Γυναίκες κάθε ηλικίας, από κορίτσια μέχρι μεγάλης ηλικίας.  

 

 

 

 

Αψηφούν το αβάσταχτο κρύο, το χιόνι, τη βροχή, τον αέρα και σχηματίζοντας φάλαγγες διασχίζουν κακοτράχαλα περάσματα, για να φτάσουν στο μέτωπο. 

 

 

Φορτωμένες με τρόφιμα, ρούχα και πολεμοφόδια ανηφορίζουν μονοπάτια, όπου κανένα μεταγωγικό όχημα, ούτε καν μουλάρι μπορεί να περάσει. Αλλά και επιστρέφοντας στα χωριά, μεταφέρουν τραυματίες. 

 

 

 

Πρόκειται για γυναίκες αγρότισσες, τόσο από τα χωριά της Δυτ. Μακεδονίας όσο και από τα χωριά των ηπειρωτικών βουνών (Πωγώνι, Ζαγόρι, Πεντάλοφο, Αγ. Παρασκευή, Φούρκα κ.ά.). 

 

 

Πρόσφεραν τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν τους Έλληνες στρατιώτες,  τρόφιμα και κάθε είδους ιματισμό από το δικό τους βιός. Ακόμα,  συμμετείχαν στη διάνοιξη και επιδιόρθωση δρόμων, καθώς και στην κατασκευή τους.

 Σε όλες αυτές τις γυναίκες αφιέρωσε το ποίημα του ο Νικηφόρος Βρεττάκος:

 

«Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ' ανέβαιναν.

Με την ευκή στον ώμο τους κατά το γιό πηγαίναν

και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες 

κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους 

κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε, 

μ' αυτές αντροπατάγανε, ψηλά, πέτρα την πέτρα 

κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα 

χάνονταν ορθομέτωπες η μιά πίσω απ' την άλλη».

 

 

Ανεβαίνοντας στο Ζαγόρι, στην είσοδο του κάμπου των Ασπραγγέλων βρίσκεται το μνημείο της  "Γυναίκας της Πίνδου", έργο του Γ. Καλακαλλά