Ασφαλώς άσχημα ακούγεται μια πτώχευση. Ασφαλώς κάποιοι εργαζόμενοι θα μείνουν άνεργοι. Μάθαμε επίσης ότι ο Λάκης Γαβαλάς οφείλει - μεταξύ των άλλων - και σε μας 5 .000.000 ευρώ ΦΠΑ του 2010, διότι όπως γίνεται αντιληπτό, ενόσω το πανελλήνιο απολάμβανε αμέριμνο τα χαριτωμένα σκέρτσα και τις εξαντρίκ εμαφανίσεις του εν λόγω εισαγωγέα πολυτελών ενδυμάτων, εκείνος μας παρακρατούσε τα οφειλόμενα, φυσικά όλως παρανόμως,τα οποία δεν εισπράττονταν λόγω ολιγωρίας των πληρωμένων από μας αρμοδίων υπαλλήλων!
Πάντως σε κάθε περίπτωση,το εμφανιζόμενο ως θύμα της κρίσης άτομο, δεν αποτελεί απώλεια για την οικονομική ζωή του τόπου, πέραν κάποιων θέσεων εργασίας. Ούτε δημιουργός είναι ούτε η επιχείρηση αποτελούσε μοχλό περαιτέρω ανάπτυξης. Κατά κύριο λόγο εισήγαγε πολυτελή ενδύματα και τα μεταπωλούσε, δίνοντας την εικόνα επιτυχημένου εμπόρου, αφού κανείς μας δε γνώριζε το τεράστιο ποσό που παρακρατούσε από μας, δηλαδή το ΦΠΑ.
Τέτοιου είδους μπουτίκ πολυτελείας κανένα μέλλον δε πρόσφεραν στην ανάπτυξη της εγχώριας μόδας, είτε πρόκειται για μαζικό πρετ -α - πορτέ ( ίδε ΖΑΡΑ, Η& Μ κλπ), είτε πρόκειται για υψηλή ραπτική ( ίδε Αρμάνι,Σανέλ κλπ). Ως επί το πλείστον δεν είχαν μονάδες παραγωγής, ούτε απασχολούσαν ομάδες ταλαντούχων νέων σχεδιαστών (όπως κάνουν οι οίκοι μόδας στο εξωτερικό,), ώστε να περιμένουμε να γίνουν εξαγωγές. Αρκεί να σκεφτούμε τί σημαίνει η ΖΑΡΑ για την Ισπανία, η Η&Μ για τη Σουηδία, ο Αρμάνι για την Ιταλία κ.ο.κ.
Γενικά όταν κλείνουν οι ακριβές μπουτίκ με τα εισαγόμενα μικρό το κακό και ίσως αυτό γίνει αφορμή να δοθεί επιτέλους ώθηση στη δημιουργική παραγωγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου