7.976 άταφοι ήρωες του αλβανικού έπους περιμένουν ακόμη…

                                                
   

Η ταφή των νεκρών ήταν πανελλήνιος νόμος. Το 406 π.χ. οι Αθηναίοι στρατηγοί στην ναυμαχία των Αργινουσών, παρά την ένδοξη νίκη τους κατά των Λακεδαιμονίων καταδικάστηκαν σε θάνατο, επειδή δεν περισυνέλεξαν τους νεκρούς τους.         Κάτι ανάλογο όμως δεν έγινε με τους Έλληνες νεκρούς του ελληνοϊταλικού πολέμου, του έπους του 1940-41. Έτσι, 7.976 νεκροί ήρωες έμειναν άταφοι ή πρόχειρα θαμμένοι στην Αλβανία. Το ελληνικό κράτος, αδιαφόρησε για αυτούς, τη στιγμή, που το ιταλικό κράτος, μερίμνησε και μετέφερε τους νεκρούς του από το 1962.          Το άθλιο μεταπολεμικό μας κράτος  θεώρησε ότι το εθνικό μας χρέος εκπληρώνεται μόνο με παρελάσεις και πανηγυρικούς και σιωπά  για  το  διαρκές άγος   της μη ταφής των πεσόντων.                 Γ. Σούρλας: "Χωρίς νόημα ο εορτασμός του "Όχι" με άταφους τους πεσόντες"             Εδώ και 15 χρόνια ο πρώην υπουργός, Γιώργος Σούρλας δίνει ένα μαραθώνιο αγώνα για να αναζητηθούν και να ταφούν οι νεκροί του ελληνοϊταλικού πολέμου. Έχει απευθυνθεί επίμονα στους αρμόδιους σε Ελλάδα και Αλβανία, έχει γράψει τρία βιβλία για το θέμα και μαζί με τους απογόνους των πεσόντων, συνεχίζει τις ενέργειες μέχρι να δοθεί λύση. Αρχικά αντιμετώπισε, από άγνοια μέχρι διστακτικότητα και αδιαφορία. Επιτέλους φάνηκαν κάποια πρώτα αποτελέσματα, έγιναν συμφωνίες με την Αλβανία και ήδη από το 2018, συνεργείο Ελλήνων και Αλβανών με στρατιωτικούς τεχνικούς ειδικούς επιστήμονες έχουν ξεκινήσει τις πρώτες διαδικασίες για εκταφές...                                  Παντού οστά σκορπισμένα και πεταμένα....       Αν και πέρασαν 78 χρόνια από τότε, τα οστά της συντριπτικής πλειοψηφίας των ηρώων μας, που έπεσαν πολεμώντας τον εισβολέα, εξακολουθούν να είναι διάσπαρτα και εγκαταλειμμένα σε πλαγιές, βουνά και δάση στην Κορυτσά, στο Πόγραδετς, στην Κλεισούρα, στο Αργυρόκαστρο, στην Τρεμπεσίνα, μέχρι τη Χειμάρρα.   Συχνά, εκσκαφείς και οικοδομικά συνεργεία των Αλβανών ανακαλύπτουν διάσπαρτα οστά και ομαδικούς τάφους των παλληκαριών, που έπεσαν στο πεδίο της μάχης, με αποτέλεσμα να τα πετάνε στην άκρη ή να τα μεταφέρουν πρόχειρα σε άλλα σημεία...   Ένας Βορειοηπειρώτης απευθυνόμενος προς τον Γιώργο Σούρλα:  «Οργώνω το χωράφι μου και το αλέτρι μου βγάζει οστά των μαχητών του ΄40, θρυμματίζει κρανία. Και διερωτώμαι εσείς εκεί στην Ελλάδα πού είστε; Γιατί τους εγκαταλείψατε στα βουνά και στα λαγκάδια; Γιατί δεν ενδιαφερθήκατε ποτέ γι΄ αυτούς που έγραψαν την πιο λαμπρή ιστορία;».