Τα πολλά παιγνίδια καταπνίγουν τη δημιουργικότητα των παιδιών

       Τα παιδιά σήμερα έχουν πολύ περισσότερα παιχνίδια από οποιαδήποτε προηγούμενη γενιά. Όμως, η υπερκατανάλωση παιδικών παιγνιδιών στην εποχή μας,κάθε άλλο παρά βοηθά στην ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη. Πολλούς προβληματίζει ο "βομβαρδισμός" των παιδιών όλων των ηλικιών, με πληθώρα παιγνιδιών, αρχής γενομένης απο τις πρώτες μέρες της ζωής τους, σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που πολύ συχνά το παιδικό  δωμάτιο μοιάζει με κατάστημα παιχνιδιών! 

       Τώρα, μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Τολέδο στο Οχάιο των ΗΠΑ προτείνει να δίνουμε στα παιδιά λιγότερα παιχνίδια, καθώς με αυτόν τον τρόπο έχουν τη δυνατότητα να εστιάζουν καλύτερα και να γίνονται περισσότερο δημιουργικά. Συστήνουν να υπάρχουν λιγότερα παιχνίδια στο περιβάλλον που βρίσκεται το παιδί. Φυσικά, δε χρειαζεται να πεταχτούν τα πολλά παιγνίδια, αλλά απλώς να να αποθηκεύονται κάπου. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί θα ασχολείται με λιγότερα παιχνίδια και έτσι:

 - Θα έχει την ευκαιρία να καινοτομήσει χωρίς να αποσπάται η προσοχή του

 - Θα έχει τη  δυνατότητα να καλλιεργήσει, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής του, υψηλότερο επίπεδο συγκέντρωσης.

«Όταν το περιβάλλον ενός παιδιού είναι εφοδιασμένο με λιγότερα παιχνίδια, τα παιδιά αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο σε ένα και μόνο παιχνίδι, γεγονός που επιτρέπει καλύτερη εστίαση στην εξερεύνηση και σε ένα περισσότερο δημιουργικό παιχνίδι», ανέφεραν οι ερευνητές. 

 

                                          Και παλαιότερες μελέτες

 

       Δεν είναι πρώτη φορά που δημοσιεύονται τέτοιες απόψεις. Απο τη δεκαετία του '90, δύο Γερμανοί ερευνητές, οι Elke Schubert και Rainer Strick, είχαν πειραματιστεί σχετικά με τις εθιστικές συνήθειες, που αρχίζουν στην παιδική ηλικία. Συγκεκριμένα, για τρεις μήνες, αφαίρεσαν όλα τα παιχνίδια από έναν παιδικό σταθμό του Μονάχου, αφήνοντας μόνο τα τραπεζάκια, τις καρέκλες τους και μερικές κουβέρτες. Πολύ γρήγορα, τα παιδιά αναπροσαρμόστηκαν και το παιχνίδι τους έγινε πολύ πιο δημιουργικό και κοινωνικό.

Το πείραμα ενέπνευσε και άλλους παιδικούς σταθμούς,  που ενέταξαν στο πρόγραμμα τους το τρίμηνο project. Όπως έλεγε εκπαιδευτικός σε παιδικό σταθμό του Μονάχου: «Στους τρεις αυτούς μήνες προσφέρουμε στο παιδί χώρο και χρόνο για να γνωρίσει τον εαυτό του και επειδή τα παιδιά δεν κατευθύνονται από δασκάλους ή παιχνίδια, βρίσκουν νέους τρόπους για να οργανώσουν την ημέρα τους με τον δικό τους τρόπο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ενισχύεται το θάρρος και η φαντασία, ποιότητες, που τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες, χρειαζόμαστε για την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης». 

     Αλλά και άλλοι ειδικοί έχουν αποφανθεί κατά καιρούς, πως τα παιδιά δε χρειάζονται μια τεράστια «πανοπλία» παιχνιδιών. Αντίθετα, τα λιγότερα παιχνίδια προωθούν την επινοητικότητα και τα παιδιά επιλύουν προβλήματα μόνο με τα υλικά που έχουν στα χέρια τους. Και το δώρο της επινοητικότητας προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες για τη ζωή τους...  

Θα πρέπει να τονισθεί επίσης και μία άλλη παράμετρος. Ο συνεχής "βομβαρδισμός" του παιδιού με πάσης φύσεως παιγνίδια,  διαμορφώνει το μελλοντικό ενήλικα, στον οποίο η αγορά θα του επιβάλλει πλέον πολυ εύκολα τον εθισμό στην υπερκατανάλωση περιττών και συχνά κακής ποιότητας προϊόντων. 

 

Πηγές: tvxs.gr, telegraph.co.uk, thespruce.com