Τραγουδώντας τα κάλαντα, στην Ελλάδα τού χτες...
Στους
δρόμους της μεταπολεμικής Αθήνας, "τρίγωνα-κάλαντα" μπροστά στην
Ακαδημία, δεκαετία του '50 (φωτ. του Κων/νου Μεγαλοκονόμου, φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου
Μπενάκη)...
Φτωχοντυμένα μεν, αλλά χαρούμενα παιδιά τραγουδούν τα κάλαντα με τρίγωνο
και τουμπελέκι, κάπου στην Αττική, το 1950 (φωτ. της Βούλας Παπαϊωάννου,
φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη).
Η ...μοιρασιά! Αθήνα, 1950 (φωτ. του Δημ. Χαρισιάδη)
Κάλαντα στον ηλεκτρικό, παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1953 (φωτ. του Δημ. Χαρισιάδη, φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη)
Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς του 1953, με τουμπελέκι και ...αυτοσχέδιο
τρίγωνο (φωτ. της Βούλας Παπαϊωάννου, φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου
Μπενάκη).
Χαρούμενο στιγμιότυπο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1965 στις Σάπες
Έβρου. Παρέα παιδιών που βγήκαν για κάλαντα, περιστοιχίζουν τον
(προφανώς μουσουλμάνο!) Χασάν, που παίζει τα κάλαντα με το νταούλι, στα
μαγαζιά της μικρής κωμόπολης.
Νέα Ορεστιάδα Έβρου, 1973. Κάλαντα με νταούλι και γκάιντα.
Και κάλαντα στο Μέτσοβο, δεκαετία του '70.
"Τα
Κάλαντα", το διάσημο έργο του Νικηφόρου Λύτρα
Ο πίνακας αυτός του 1872, του Νικηφόρου Λύτρα, αποτελεί ένα ιδιαίτερο έργο και έχει προκαλέσει πολλές
συζητήσεις για τους συμβολισμούς του, διότι ξεπερνάει την απλή απεικόνιση ενός εθίμου. Είναι εμφανής η προέλευση των παιδιών από διάφορες περιοχές της
Ελλάδας εξαιτίας των χαρακτηριστικών ενδυμασιών, αλλά ενδιαφέρον έχει επίσης προκαλέσει και η
πιθανή διαφορετική φυλετική καταγωγή του τυμπανιστή! Στη δεξιά άκρη,
ένα αρχαίο γλυπτό, πιθανόν υπόμνηση του αρχαίου παρελθόντος. Συγχρόνως όμως, τονίζεται η συνύπαρξη παιδιών με διαφορετική γεωγραφική και ίσως εθνική καταγωγή...
Πάρα πολλοί τον "χρησιμοποιούν" τον πίνακα του Λύτρα, σαν επίκαιρο για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές. Όμως αποσιωπούν, πως αυτό το έργο ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ,την συναδέλφωση μεταξύ των ανθρώπων πέρα από προκαταλήψεις για την καταγωγή ή το χρώμα κάποιου. Βρίσκω τον πίνακα αυτόν πολύ ανθρώπινο.
ΑπάντησηΔιαγραφή