Ο θάνατος του Γέρου του Μωριά

Η κηδεία του Κολοκοτρώνη, σχεδίασμα εκ του φυσικού από τον Pierre Bonirote

     

       Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν έφυγε από εχθρικό βόλι σε κάποια απ’ τις αναρίθμητες μάχες που έδωσε. Ούτε στη λαιμητόμο όπου τον είχε καταδικάσει η Βαυαροκρατία, ούτε στο υγρό και σκοτεινό κελλί του φρουρίου του Ναυπλίου, κατά τον εμφύλιο της Επανάστασης. 

Πέθανε ειρηνικά και ήσυχα στο σπίτι του στην Αθήνα. Ιδού το ιστορικό του γεγονότος:

Τη βραδιά του θανάτου του ήταν προσκεκλημένος σε βασιλικό χορό στο Παλάτι του Όθωνα. Εκεί χόρεψε, έφαγε και ήπιε περισσότερο απ’ ότι συνήθιζε, ευτυχής καθώς ήταν, αφού προ δύο ημερών είχε παντρέψει το μικρότερο παιδί του, τον Κωνσταντίνο (Κολίνο). Μετά επέστρεψε στο σπίτι του, που βρισκόταν κοντά στη σημερινή Βουλή.

“Έπαθε αποπληξία  “κατά την 4η ώρα της νύκτας”. Δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε να μιλήσει και μετά βίας ανέπνεε. Αν και ήρθαν οι καλύτεροι γιατροί της εποχής, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε περισσότερο απ’ το να παρατείνουν τις στιγμές του. Τον φλεβοτόμησαν, του έβαλαν βδέλλες (αφαίμαξη), χιόνι στην κεφαλή, καταπλάσματα από σιναπόσπορο στα πόδια.

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στις 04/02/1843 και “ώρα 11η” πρωινή”.

Με το άκουσμα του θανάτου του, έκλεισαν όλα τα μαγαζιά και τα εργαστήρια στην Αθήνα και πλήθος κόσμου συνέρρεε στο σπίτι του. Οι παλαιοί συναγωνιστές του τον ασπάζονταν και έκλαιγαν με αναφιλητά. Κηρύχθηκε τριήμερο πένθος στη χώρα.

Τον έντυσαν με στολή Στρατηγού, του έζωσαν τα σπαθί, του φόρεσαν τσαρούχια και  τον εναπόθεσαν στο φέρετρο τοποθετώντας στα πλάγια τον ασημένιο του θώρακα, την  περικεφαλαία του και τις σπαλέτες. Κάτω από τα πόδια του τοποθέτησαν την τούρκικη σημαία.*

Η πομπή κατέβηκε από την οδό Ερμού και μπαίνοντας στην οδό Αίολου έφτασε στον ναό της Αγ. Ειρήνης, όπου εψάλη ή νεκρώσιμη ακολουθία. Την πομπή συνόδευαν, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Κουντουριώτης, ο Αντιστράτηγος Τσώρτς, ο Υποστράτηγος Τζαβέλλας, οι Συνταγματάρχες Πλαπούτας και Μακρυγιάννης πολλές άλλες προσωπικότητες και κυρίως ένα τεράστιο πλήθος,  που όταν ή πομπή έφθασε στην εκκλησία οι τελευταίοι δεν είχαν μπει καν στην αρχή της Ερμού.

Τον επικήδειο λόγο εξεφώνησε μία μεγάλη μορφή των γραμμάτων της εποχής, ο  Κων. Οικονόμου ο έξ Οικονόμων. 

 

Μπρούτζινο γλυπτό του προσώπου Κολοκοτρώνη. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο. Με αυτό τον τρόπο διασώθηκαν πιστά και με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Γέρου του Μοριά. Το ιστορικό και πολύτιμο αυτό εκμαγείο φυλάσσεται στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας.

      Ο Γέρος του Μωριά ετάφη αρχικά στο Α' Νεκροταφείο, αλλά το 1930 μεταφέρθηκαν τα οστά του στην Τρίπολη.

 

 

 

 

Το αίτημα αυτό των Αρκάδων, το αποδέχθηκε ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος. Μάλιστα, συνόδευσε ο ίδιος τιμητικά τη μεταφορά των οστών του Ήρωα.

 

 Peter Von Hess:Θ. Κολοκοτρώνης και τα παλικάρια του σε ανάπαυση μετά τη μάχη στα Δερβενάκια (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών)

.  

*Η πολεμική  εξάρτυση του Κολοκοτρώνη βρίσκεται σήμερα στα Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών,

 

 

 

Πηγές: akovos.gr, damiza,wordpress.com, kalimera-arkadia.gr