"Ο Αντώνης", από το Μαουτχάουζεν του Μ. Θεοδωράκη, χορωδιακό

                

 

                  

 

 

 

       Ο "Αντώνης", σε ποίηση Ιάκωβου Καμπανέλλη, μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη το 1966 και περιλαμβάνεται στον κύκλο τραγουδιών, "Η μπαλλάντα του Μαουτχάουζεν. Εδώ, ερμηνεύεται από τη μικτή χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.

 

Τα τέσσερα ποιήματα που αποτελούν τη "Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν" βασίζονται σε γεγονότα που βίωσε ο συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης - ως πολιτικός κρατούμενος - στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης  και τα οποία περιγράφει στο αφηγηματικό του έργο, "Μαουτχάουζεν". 

 

Το έργο αποτελεί μια μαρτυρία της ναζιστικής θηριωδίας, μια καταδίκη στη βία και στην αλλοφροσύνη του πολέμου, αλλά και έναν ύμνο στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στον έρωτα, που μπορεί ν’ ανθίσει ακόμη και σε ένα εφιαλτικό περιβάλλον και να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα για ζωή.

 

 

Εκεί στη σκάλα την πλατιά

στη σκάλα των δακρύων

στο Βίνερ Γκράμπεν το βαθύ

το λατομείο των θρήνων

 

Εβραίοι κι αντάρτες περπατούν

Εβραίοι κι αντάρτες πέφτουν,

βράχο στη ράχη κουβαλούν

βράχο σταυρό θανάτου.

 

Εκεί ο Αντώνης τη φωνή

φωνή, φωνή ακούει

ω καμαράντ, ω καμαράντ

βόηθα ν΄ ανέβω τη σκάλα.

 

Μα κει στη σκάλα την πλατιά

και των δακρύων τη σκάλα

τέτοια βοήθεια είναι βρισιά

τέτοια σπλαχνιά είν’ κατάρα.

 

Ο Εβραίος πέφτει στο σκαλί

και κοκκινίζει η σκάλα

κι εσύ λεβέντη μου έλα εδω

βράχο διπλό κουβάλα.

 

Παίρνω διπλό, παίρνω τριπλό

μένα με λένε Αντώνη

κι αν είσαι άντρας, έλα εδώ

στο μαρμαρένιο αλώνι.

                                   

                                          Η ιστορία του Αντώνη

 

      Να πώς παρουσιάζει ο ίδιος ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, κρατούμενος και αυτός στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, στο βιβλίο του, «Μαουτχάουζεν», την ιστορία του Έλληνα κρατούμενου Αντώνη: 

 

«Ηταν μετά το μεσημεριανό φαΐ. Οι Ες-Ες επικεφαλής των συνεργείων των τιμωρημένων είχανε ως εκείνη την ώρα «ξεκάνει» 17 Εβραίους και Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου.

 

Μόλις κάποιος παραπατούσε τον σέρνανε στα συρματοπλέγματα του φράχτη. Εκεί ο Ες-Ες τον έχωνε ανάμεσα στο φράχτη και τον πυροβολούσε. Υστερα έγραφε σε ένα μπλοκ « Ο υπ’αρίθ. 137.566 κρατούμενος, αποπειραθείς να δραπετεύσει, εξετελέσθη επιτόπου».  Αυτή τη σημείωση την κρατούσε για την βραδυνή αναφορά. Εγραφε όμως άλλη μια και την καρφίτσωνε πάνω στον πεθαμένο  «Μόνο η πειθαρχία οδηγεί εις την ελευθερία». 

 

Σ’ένα ανέβασμα της σκάλας του λατομείου, ένας Εβραίος άρχισε να παραπατά. Ο Αντώνης του έκανε νόημα να πλησιάσει. Ο Εβραίος πλησίασε κι ο Αντώνης κράτησε το δικό του αγκωνάρι με το δεξιό και με τ’αριστερό σήκωσε το αγκωνάρι του Εβραίου.  Ομως αυτό έγινε στη μέση της σκάλας. Εμενε ακόμα πολύ ανέβασμα. Ο Ες-Ες τους είδε και τους χώρισε. Διέταξε τον Εβραίο να τρέξει. Αυτός  ανέβηκε λίγα σκαλοπάτια, ύστερα άφησε την πέτρα να πέσει και γονάτισε στο σκαλί.  Ο Ες-Ες πλησίασε και του είπε να ανοίξει το στόμα. Ο Εβραίος άνοιξε το στόμα. Ο Ες-Ες έβγαλε το περίστροφο, το έχωσε στο στόμα του Εβραίου και πυροβόλησε.

 

Υστερα γύρισε προς τον Αντώνη και στύλωσε τα μάτια επάνω του. Ο Αντώνης τον κύτταξε άφοβα. Υστερα πλησίασε τον νεκρό, φορτώθηκε και το δεύτερο αγκωνάρι και συνέχισε να ανεβαίνει την σκάλα. Ο Ες-Ες πάγωσε. Δεν είπε τίποτε. Δεν έκανε τίποτε. Οταν όμως ξαναγύρισαν στο λατομείο για να ξαναφορτωθούν αγκωνάρια φώναξε τον Αντώνη να πάει κοντά. Αρχισε να βολταρίζει σαν μανιακός ανάμεσα στις πέτρες και να ψάχνει. Βρήκε ένα γκωνάρι δπλό από τ’άλλα, τό’δειξε στον Αντώνη και του είπε ¨Αυτό είναι το δικό σου». Ο Αντώνης κύτταξε το αγκωνάρι, ύστερα τον Ες-Ες, ύστερα τα σκόρπια αγκωνάρια γύρω του. Ολοι οι άλλοι κάνανε πως δεν βλέπανε, πως δεν ακούγανε. Στο Μαουτχχάουζεν το ένας για όλους και όλοι για έναν, ήταν νόμος. Τρέμανε για το τι θα έβγαινε από τούτο το μπλέξιμο. Αυτός ο Ελληνας το πήγαινε φιρί-φιρί. Ο Ες-Ες είχε κι’όλας βγάλει το περίστροφό του από τν θήκη, τό’τριβε νευρικά στο πσντελόνι του και ετοιμάζονταν. Ο Αντώνης σταμάτησε μπροστά σ’ένα αγκωνάρι ακόμα πιο μεγάλο από εκείνο που του διάλεξε ο Ες-Ες.

 

«Αυτό είναι το δικό μου», είπε και το φορτώθηκε.

 

Σ’όλους τους δρόμους που κάνανε ως το βράδυ, ώσπου σήμανε η ώρα για μέσα ο Αντώνης διάλεγε και φορτωνόταν τα πιο βαριά αγκωνάρια.

 

Το ίδιο βράδυ το στρατόπεδο απ’άκρη σ’άκρη μίλαγε για τον Ελληνα τον Αντώνη. Τέτοια νέα αναταράζανε το Μαουτχάουζεν. Ηταν μια κρυφή διανομή ελευθερίας».

Η πύλη εισόδου στο κολαστήριο Μαουτχάουζεν στην Αυστρία

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι αλκυόνες του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

 

 

 

      Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες μέσα στο Γενάρη που ο καιρός είναι συνήθως σχετικά καλός, συνηθίσαμε να αποκαλούμε αυτές τις μέρες "Αλκυονίδες Μέρες", προς τιμήν του πουλιού, που κατά το μύθο, αναπαράγεται αυτόν τον καιρό.

 

 

 

 

 

Είναι ένα από τα ομορφότερα πουλιά με απίστευτα χρώματα και πολύ χαρακτηριστικό πτέρωμα, που διαθέτει μια παλέτα από πράσινο σε γαλαζοπράσινο, από θαλασσί γαλάζιο σε βαθύ μπλε, από πορτοκαλί σε κόκκινο, με κάποιες πινελιές λευκού!

 

 

 

 

Φωλιάζει σε πρανή κοντά στο νερό, όπου γεννά τα αυγά της. Ο Αριστοτέλης μάλιστα, στο έργο του "Περί ζώων ιδιότητες", μας πληροφορεί, ότι η αλκυόνη κλωσσάει τα αυγά της όταν γαληνεύουν τα πελάγη και σταματούν οι άνεμοι στη μέση του χειμώνα...

 

 

Στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας υπάρχουν ακόμα αρκετές αλκυόνες και είναι οι Βασίλισσες Ομορφιάς του οικοσυστήματος. Άλλωστε, περιδιαβαίνοντας κανείς το Ρέμα, μπορεί να δεί, μέσα από τις καλαμιές που ορθώνονται αριστερά και δεξιά, να πετάγονται οι "κάτοικοί" του, πουλιά, όπως ερωδιοί και αλκυόνες, επίσης αμφίβια και ερπετά.

 

 

 

 

                                    Η διαμάχη για το Μεγάλο Ρέμα

 

 

 

       Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας είναι ένα από τα τελευταία εναπομείναντα ρέματα της Αττικής, με σημαντική και σταθερή ροή υδάτων, πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα. Αποτελεί επίσης προσωρινό ενδιαίτημα της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας, που διέρχεται από τη βορειοανατολική Αττική στο δρόμο προς τις νότιες χώρες. 

 

 

 

 

 

Συγχρόνως συμβάλλει στη διατήρηση του περιβάλλοντος στην περιοχή, αφού τα ρέματα, εκτός από νερό, μεταφέρουν και αέριες μάζες οι οποίες συντελούν στην εξυγίανση του ατμοσφαιρικού αέρα.

Ήδη όμως έχει εξαγγελθεί ο εγκιβωτισμός, ως αντιπλημμυρικό έργο στο Μεγάλο Ρέμα, το οποίο ετοιμάζεται από το Υπουργείο Υποδομών με τη συναίνεση του Δήμου Ραφήνας και της Περιφέρειας Αττικής.

 

 

 

 

 

 

      Σύμφωνα με πολίτες, φορείς, όπως περιβαλλοντικές οργανώσεις που μάχονται να αποτραπεί η τσιμεντοποίηση του Ρέματος, αν υλοποιηθεί θα είναι μια περιβαλλοντική καταστροφή: πλήρης αποψίλωση όλης της παραρεμάτιας βλάστησης (συμπεριλαμβανομένων και περίπου 2500 δέντρων), τσιμεντοποίηση σε τέτοιο βαθμό, που σε κάποια σημεία το ρέμα δε θα είναι καν ορατό! 

 

Καταγγέλλουν, ότι με τον εγκιβωτισμό δεν παρέχεται αντιπλημμυρική προστασία και ότι είναι αυτονόητο, πως θα διώξει από τις εκβολές πολλά είδη πουλιών. Προτείνουν δε, την ανάκτηση του φυσικού δέλτα της εκβολής με επιστημονικά τεκμηριωμένη περιβαλλοντική μελέτη.

 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγές: 

dasarxeio.com

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10161369313169644&set=gm.2451652898315368&idorvanity=131486390332042

https://www.facebook.com/KPAMRR/

antonislazaris68.files.wordpress.com

atticavoice.gr

 

 

 

Η "Αναπαράσταση", του Θεόδωρου Αγγελόπουλου

 

     

      Για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, όλες οι ταινίες του μετά την  "Αναπαράσταση", είναι πάλι αυτή η ίδια ταινία:

 

"Ό,τι έχω κάνει είναι μία ταινία. Κι αν έχουν άλλους τίτλους, κι αν ουσιαστικά διηγούνται την ίδια ιστορία ή μοιάζουν να έχουν άλλες ιστορίες, είναι η ίδια ταινία που δε μιλάει για τίποτα άλλο, παρά για την ανθρώπινη περιπέτεια, για την ανθρώπινη μοίρα. Θα μπορούσε να έχει έναν τίτλο, αυτόν του Προυστ: αναζητώντας το χαμένο χρόνο ".  

 

 

 

Η "Αναπαράσταση" (1970 ), η πολυβραβευμένη, πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που φέτος επανεκδόθηκε και προβάλλεται πάλι, αποτελεί μια κοινωνιολογική μελέτη πάνω στην  εγκατάλειψη, στην ερήμωση.

Το άγριο, πέτρινο τοπίο της Ηπείρου, τα βαριά τραγούδια της, ο μύθος των Ατρειδών και ο περίτεχνος τρόπος με τον οποίο αυτός αποτυπώνεται σε μια αστυνομική ιστορία, είναι ταυτόχρονα το δράμα της μετανάστευσης.

 

 

 

Η περίφημη σκηνή του τραπεζιού, με τον μετανάστη πατέρα που επέστρεψε και είναι "άγνωστος" για τα παιδιά του.  Μια σκηνή, που, όπως είχε δηλώσει ο σκηνοθέτης, βίωσε και ο ίδιος, με την επιστροφή του δικού του πατέρα από την εξορία...

 

 

 

 

 

 

Άνθρωποι φιγούρες, σαν μέλη χορού σε αρχαία τραγωδία, που μέσα από το παράνομο πάθος των δύο εραστών, φανερώνουν τις κοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν στον ξενιτεμό και στην απελπισμένη διέξοδο απ’ την ανυπαρξία.

 

 

 

 

Τα επίμονα και μεγάλα σε διάρκεια πλάνα του Αγγελόπουλου καταγράφουν τη  δραματική κοινωνική πραγματικότητα του χωριού που παραμένει αμετάβλητη και ανοιχτή πληγή. 

 

Την ταινία στιγματίζουν, συγκλονιστικά, τα ηπειρώτικα μουσικά ακούσματα, με το κλαρίνο του Τάσου Χαλκιά, το πολυφωνικό τραγούδι και το "Μωρή κοντούλα λεμονιά," το πολυαγαπημένο τραγούδι του Αγγελόπουλου, αυτό που τον συνόδευσε και στην τελευταία του κατοικία...

 

 

 

                 

 

 

      Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος έχασε τη ζωή του, σαν σήμερα στις 24 Ιανουαρίου 2012, κατά την διάρκεια διαλείμματος σε γύρισμα της ταινίας του «Η Άλλη Θάλασσα», στη Δραπετσώνα, όταν τραυματίστηκε σοβαρά από διερχόμενη μοτοσυκλέτα ενώ διέσχιζε πεζός το δρόμο...

 

 

Ελληνικό πλοίο με τόνους κοκαΐνης κατασχέθηκε στην Ισπανία

 

 

 

 

      Οι ισπανικές αρχές εντόπισαν, χτες, 4,5 τόνους κοκαΐνης στο ελληνικών συμφερόντων φορτηγό πλοίο «Blume», της εταιρίας Rentoor Chartering, που διαχειρίζεται η Dignatio Corp με έδρα την Ελλάδα και συγκεκριμένα, την οδό Φίλωνος στον Πειραιά. Δεν έγινε γνωστό, μέχρι στιγμής, σε ποιον εφοπλιστή ανήκει η εταιρία.

Το πλοίο κατασχέθηκε ανοιχτά των Καναρίων Νήσων,  ενώ όλο το πλήρωμα έχει συλληφθεί. Η αξία του φορτίου υπολογίζεται πάνω από 180 εκατομμύρια ευρώ.

 

Το πλοίο φέρει σημαία Τόγκο και έπλεε με απενεργοποιημένο το Αυτόματο Σύστημα Αναγνώρισης (AIS), ενώ είχε φύγει από το λιμάνι του Santos, στη Βραζιλία, στις 20 Δεκεμβρίου, με προορισμό το λιμάνι της Ρίγας στη Λετονία. Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Εσωτερικών της Ισπανίας, τονίζει, ότι το «Blume» δήλωσε πως μεταφέρει 200 τόνους καφέ, μια ποσότητα πολύ μικρή για το μέγεθος του πλοίου...

 

Πρόκειται για εκτεταμένη επιχείρηση έρευνας από στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων δυτών της αστυνομίας, η οποία διήρκεσε περισσότερες από πέντε ώρες και όλο το βράδυ ξεφόρτωσαν με γερανό τις συσκευασίες με την κοκαΐνη. 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγές: kathimerini.gr, euro2day.gr, protothema.gr, cnn.gr

 

 

 

Κωνσταντίνος Β': Η ταραχώδης βασιλεία και ο μετέπειτα ιδιωτικός βίος

 

 

Κωνσταντίνος και Άννα - Μαρία μπροστά στην έπαυλή τους στο Πόρτο - Χέλι

 

       Ο μόλις αποθανών, πρώην Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Β΄, υπήρξε Ανώτατος Άρχων από το 1964 έως το 1973, όταν η Χούντα των Συνταγματαρχών, με δημοψήφισμα, κατάργησε τη Μοναρχία και τον κήρυξε έκπτωτο.  Με την επάνοδο της Δημοκρατίας, το 1974, διεξήχθη νέο δημοψήφισμα και ο Κωνσταντίνος εξέπεσε οριστικά από το αξίωμα. 

 

Ανήλθε στο θρόνο σε ηλικία 24 ετών, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του Βασιλιά Παύλου, το Μάρτιο του 1964. Αρκετά νέος και άπειρος, βρισκόταν πάντα κάτω από την ισχυρή επιρροή της μητέρας του, Φρειδερίκης. Την ίδια χρονιά τέλεσε, με ...βυζαντινή εγαλοπρέπεια το γάμο του με την μακρυνή εξαδέλφη του, Άννα  - Μαρία, κόρη του Βασιλιά της Δανίας.

 

 

 

 

 

        Εκτροπές του πολιτεύματος, με την υπογραφή του 

 

 

      Ο νεαρός Βασιλιάς, δυστυχώς, έβαλε την υπογραφή του σε σοβαρότατες συνταγματικές εκτροπές κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, αντί, ως ώφειλε, να είναι εγγυητής του πολιτεύματος. Τον Ιούλιο του 1965,  συνέβησαν τα λεγόμενα "Ιουλιανά, με εξαναγκασμό σε παραίτηση - άλλως αποπομπή -  της νόμιμης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου και σχηματισμό κυβέρνησης με τους αποστάτες της Ένωσης Κέντρου ( Ανάμεσά τους,  Κ. Μητσοτάκης, Π. Γαρουφαλιάς,  Ηλ. Τσιριμώκος, Γ. Αθανασιάδης - Νόβας, Στ. Στεφανόπουλος). 

 

Ήταν μια περίοδος πολιτικής αστάθειας και εντάσεων, με έντονη την ανάμιξη του νεαρού τότε βασιλιά στα πολιτικά πράγματα της χώρας, κατά παράβαση του Συντάγματος, που οδήγησε σε απαξίωση των πολιτικών και άνοιξε το δρόμο στη χούντα... 

 

 

Γεώργιος Παπανδρέου, Κωνσταντίνος

 

 

 

Ο Κωνσταντίνος υπήρξε επίορκος και στη συνέχεια. Ώρκισε και νομιμοποίησε την κυβέρνηση των Απριλιανών πραξικοπηματιών, αντί να προασπίσει το δημοκρατικό πολίτευμα. Λίγους μήνες αργότερα τέθηκε επικεφαλής του αποτυχημένου αντικινήματος της 13ης Δεκεμβρίου 1967, το οποίο αργότερα επικαλέσθηκε ως αντιστασιακό άλλοθι. 

 

Όμως σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας, ως εξόριστος, όχι μόνο σε καμμία αντιστασιακή πράξη δεν προέβη, αλλά αντίθετα, συνέχισε τις επαφές του με τη χούντα, για τη δυνατότητα επανόδου του στο θρόνο (σημ.1). Συνέχισε να λαμβάνει τη βασιλική χορηγία, που οι συνταγματάρχες  συνέχισαν να του στέλνουν ανελλιπώς. Επίσης απέστειλε και συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παπαδόπουλο, επί τη διασώσει του από την απόπειρα του Αλέκου Παναγούλη εναντίον του! 

 

 

Μόλις ώρκισε τους πραξικοπηματίες... Διακρίνονται, Κόλλιας, Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος, Ζωιτάκης.

 

 

 

                                Η άνετη ζωή ενός έκπτωτου

 

 

      Μετά και το δημοψήφισμα του 1974, ο Κωνσταντίνος κηρύχθηκε οριστικά και αμετάκλητα έκπτωτος και έκτοτε εζησε μια άνετη ζωή, αρχικά στο εξωτερικό και την τελευταία δεκαετία μόνιμα στην Ελλάδα. Διεκδίκησε δικαστικά και έλαβε αποζημίωση 13,7 εκατομμυρίων ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο, για την απαλλοτρίωση της περιουσίας του. 

 

Ο πρώην βασιλιάς είχε αρνηθεί να απαντήσει, όταν δημόσια ρωτήθηκε από δημοσιογράφο, πώς βιοπορίζεται και δεν είναι γνωστά όλα του τα περιουσιακά στοιχεία. 

 

Πάντως το 2014, αγόρασε πολυτελή παραθαλάσσια βίλα στο Πόρτο - Χέλι, μέσω υπεράκτιας εταιρίας (offshore). Από ξένα βασιλικά σάιτ (σημ.2) υπάρχει η πληροφορία, ότι είχε εταιρίες, τις οποίες διαχειρίζεται ο γιος του Νικόλαος. Επίσης αναφέρεται μαρτυρία, ότι ήταν μέτοχος σε συγκεκριμένη εφοπλιστική εταιρία και μάλιστα ήταν πάντα παρών στις ετήσιες συνελεύσεις της....

 

 

 

Το ακίνητο στο Πόρτο - Χέλι, το οποίο πρόσφατα πωλήθηκε σε Βούλγαρο μεγιστάνα

 

 

 

 

Σημειώσεις: 

 

1. Τα αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο Αυλάρχης Λεωνίδας Παπάγος. Σχετικά,  "Σημειώσεις 1967 - 1977", Λεωνίδα Παπάγου, 1999 

 

2. http://lafamiliarealgriega.blogspot.com/2022/05/el-principe-nikolaos-con-axion-hellas.html