Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 82 ετών, άφησε σήμερα ο Βραζιλιάνος θρύλος
του ποδοσφαίρου, Πελέ, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Πελέ, προσωνύμιο του Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο (Edson Arantes do Nascimento) θεωρείται ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Αγωνιζόταν ως
δεύτερος επιθετικός, αλλά λειτούργησε και ως επιθετικός μέσος. Ήταν
μετρίου αναστήματος και συνδύαζε όλα τα γνωρίσματα ενός μεγάλου
ποδοσφαιριστή: ακρίβεια στην πάσα, ισχυρό σουτ, απίθανη ντρίμπλα και
προβλεπτικότητα στις κινήσεις των αντιπάλων του. Τον αποκαλούσαν «Perola
Negra» («Μαύρο Μαργαριτάρι») και η ποδοσφαιρική του αίγλη τον κατέστησε
εθνικό ήρωα τής Βραζιλίας.
Τα παιδικά χρόνια
Ήταν και ο πατέρας του ποδοσφαιριστής, σε
τοπικές ομάδες δεύτερης κατηγορίας. Τα παιδικά χρόνια του Πελέ ήταν
φτωχικά και προκειμένου να βοηθηθεί οικονομικά και να μπορέσει να αγοράσει δική
του μπάλα,
δούλευε σε καταστήματα τσαγιού ως υπάλληλος και γυάλιζε παπούτσια έξω
από τους κινηματογράφους ήδη από την ηλικία των επτά ετών, αν και ο
ίδιος δεν είχε ακόμα δικά του παπούτσια. Σχολείο κατάφερε να πάει μόνο μέχρι την
τέταρτη τάξη της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ομάδα του η Σάντος!
Ο Πελέ
ξεκίνησε παίζοντας σε τοπικές ομάδες, ώσπου το 1956, η Σάντος εκτίμησε
το ταλέντο του και τον ενέταξε στην δύναμή της, όπου παρέμεινε για 18
χρόνια. Με την ασπρόμαυρη φανέλα αγωνίστηκε στην θέση του επιθετικού
μέσου, το διάστημα 1956-1974, σε 638 παιγνίδια επιτυγχάνοντας 619 γκολ.
Με τη Σάντος ο Πελέ κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Βραζιλίας και 6 διεθνείς
τίτλους (3 Διηπειρωτικά και 3 Κόπα Λιμπερταδόρες).
Στις 20 Νοεμβρίου
1969, στην 909η συμμετοχή του σε αγώνα Α' Κατηγορίας της Βραζιλίας,
σημείωσε το 1.000ό τέρμα του. Έγινε παγκοσμίως γνωστός με την Εθνική
Βραζιλίας, τη φανέλα της
οποίας φόρεσε 92 φορές επιτυγχάνοντας 77 γκολ. Οδήγησε την εθνική
ομάδα τςη Βραζιλίας, την περίφημη «Σελεσάο»,
στην κατάκτηση τριών Παγκοσμίων Κυπέλλων (1958, 1962, 1970) και στη
μόνιμη κατοχή του επάθλου Ζιλ Ριμέ.
Αποσύρθηκε οριστικά από το
ποδόσφαιρο το 1977, αφού οδήγησε την ομάδα στην οποία έπαιξε τα
τρία τελευταία χρόνια της καρριέρας του, τη "New York Cosmos" ,
στην κατάκτηση του πρωταθλήματος των ΗΠΑ.
Είχε τιμηθεί με πλήθος
πολιτικών και αθλητικών βραβείων. Το 1994 ονομάστηκε πρεσβευτής καλής
θελήσεως της UNESCO και το 1999 «Ποδοσφαιριστής του Αιώνα» από την FIFA,
περιόδευε δε συνεχώς ανά τον κόσμο.
Ο Πελέ άλλαξε το ποδόσφαιρο
Από το ντεμπούτο
του στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1958 έως το λυκόφως της
καριέρας του στην Αμερική, ο Πελέ άλλαξε τον τρόπο που παίζεται το
ποδόσφαιρο και έφερε ευχαρίστηση και δεξιότητες στο άθλημα. Επηρέασε τη λαϊκή κουλτούρα περισσότερο
από οποιοδήποτε άλλoν, παραμένοντας πάντα το οριστικό
σημείο αναφοράς για το μεγαλείο του ποδοσφαίρου σε όλες τις εποχές.
Το
1970 που η εικόνα του βρίσκονταν στην κορύφωσή της ψηφίστηκε ως το πιο
διάσημο άτομο στον κόσμο, όμως παρά την ακτινοβολία του και τη
συσσώρευση περιουσίας, έζησε μια
διακριτική ζωή, μακριά από επικίνδυνες εξωαθλητικές προκλήσεις διάγοντας
συνετό βίο και διατηρώντας μια ευρέως αποδεκτή δημόσια παρουσία.
Ο Πελέ τιμήθηκε με πλήθος βραβείων, όπως το
1994 που ονομάστηκε πρεσβευτής καλής θελήσεως της UNESCO, το 1999 , που ανακηρύχτηκε «Ποδοσφαιριστής του Αιώνα» από την FIFA κ. ά.
Γνώμες των ανθρώπων
του ποδοσφαίρου για τον Πελέ
Ο Πελέ απολάμβανε απέραντου σεβασμού
και θαυμασμού από διάσημους ποδοσφαιριστές και παράγοντες του
αθλήματος. Ενδεικτικά, μερικές από αυτές τις γνώμες:
«Μερικές φορές
νιώθω σαν να επινοήθηκε το ποδόσφαιρο για αυτόν τον μαγικό παίκτη».
Μπόμπυ Τσάρλτον
«Ο μεγαλύτερος παίκτης στην ιστορία ήταν ο Ντι Στέφανο.
Αρνούμαι να κατατάξω τον Πελέ ως παίκτη. Ήταν πάνω από αυτό».Φέρεντς
Πούσκας.
«Μπορώ να γίνω νέος Ντι Στέφανο, αλλά δεν μπορώ να είμαι νέος
Πελέ. Αυτό είναι κάτι που ξεπερνά τα όρια της λογικής».Γιόχαν Κρόιφ.
«Τώρα ο Μέσι είναι ο κορυφαίος όλων, είναι η ώρα του. Όμως, ο κορυφαίος
όλων των εποχών είναι ο Πελέ. Είναι πάνω από τον Μέσι». Φραντς
Μπεκενμπάουερ.
«Ο Πελέ ήταν ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης που έχω δει ποτέ, είχε τα
πάντα. Δύο καλά πόδια, μαγεία στον αέρα. Γρήγορος. Δυνατός. Θα μπορούσε
να νικήσει τους αντιπάλους με δεξιότητα. Θα μπορούσε να ξεπεράσει τους
ανθρώπους. Με μόνο αυτό το ύψος έμοιαζε με έναν τεράστιο αθλητή στο
γήπεδο. Ήταν ο καλύτερος γιατί μπορούσε να κάνει οτιδήποτε και όλα σε
ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Θα μπορούσε να παίξει σε οποιαδήποτε θέση». Μπόμπυ Μουρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου