30 Ιουλίου του 1920: Η απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι

 

 

Χρωμολιθογραφία της εποχής που θεωρείται ότι αναπαριστά αρκετά πιστά τη δολοφονική επίθεση στο σταθμό της Λυών στο Παρίσι

 

      Στις 30 Ιουλίου του 1920, έλαβε χώρα στο Παρίσι, ένα από τα πιο δραματικά γεγονότα της ελληνικής πολιτικής ιστορίας του 20ού αιώνα, η απόπειρα δολοφονίας του Έλληνα πρωθυπουργού, Ελευθέριου Βενιζέλου, στο σιδηροδρομικό σταθμό Λυών. Ο Βενιζέλος ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο τραίνο, με το οποίο θα επέστρεφε στην Ελλάδα, θριαμβευτής, ύστερα από την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, με την οποία έμπαιναν οι βάσεις για αλλαγή του statous quo στο Αιγαίο, με την αποβίβαση ελληνικού στρατεύματος στην περιοχή της Σμύρνης.

 

 

       

 

 

      Όπως διηγείται ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας του Παρισιού, Πωλ Γκισάρ, ο οποίος βρισκόταν δίπλα στον Ελευθέριο Βενιζέλο τη στιγμή της απόπειρας: 

 

«Μία από τας πλέον συγκλονιστικάς δολοφονικάς αποπείρας που εσημειώθησαν κατά την διάρκειαν της 40ετούς θητείας μου, ως Διευθυντού της Αστυνομίας των Παρισιών, ήτο η στρεφομένη εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου. […] Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, επρόκειτο να αναχωρήση από το Παρίσι, επιβιβαζόμενος της αμαξοστοιχίας εις τον Σταθμόν της Λυών την 8.30’. Το περισσότερον ασύνετον ήτο, ότι επετράπη εις τα μέλη της ελληνικής παροικίας να προσέλθουν διά να αποχαιρετήσουν τον Βενιζέλον κατά την αναχώρησίν του. […] Ο Βενιζέλος ενεφανίσθη την 8.20’ μ.μ. εις την είσοδον της ανωτέρω αιθούσης.

 

[…] Μόλις διασκέλισε το κατώφλι της αιθούσης αποσκευών και ενώ εγώ προηγούμην με βήμα ταχύ, ηκούσθη ένας πυροβολισμός. Έστρεψα αμέσως και είδα, εις την είσοδον της αιθούσης δύο άνδρες ντυμένους αψόγως με μαύρα, έκαστος εκ των οποίων κρατούσε εις το χέρι ένα περίστροφον. Αμφότεροι εσκόπευαν τον Πρόεδρον. Ο ένας εξ αυτών, ονόματι Γ. Κυριάκης, είχε ρίψει τον πρώτον πυροβολισμόν. Επρόφθασε να ρίψη και τον δεύτερον και ακολούθως ώρμησε προς την γειτονικήν αίθουσαν που εχρησιμοποιείτο ως αποθήκη αποσκευών. Επήδησεν επάνω από ένα πάγκον και έφθασεν εις την αυλήν του Σταθμού, όπου οι αστυνομικοί τον έφθασαν και τον συνέλαβαν. 

 

Εν τω μεταξύ ο δεύτερος δολοφόνος, ονόματι Απ. Τσερέπης, έρριπτε δύο σφαίρας προς την κατεύθυνσιν του Προέδρου Βενιζέλου. Ούτος αναζητών καταφύγιον, έσκυψε και εζάρωσε κάτω από ένα πάγκον, εξ εκείνων οι οποίοι χρησιμεύουν διά την εναπόθεσιν των συσκευών. Ο Τσερέπης […] επυροβόλησε τρεις φοράς ακόμη προς το έδαφος, σχεδόν εμπρός εις τα πόδια του. Δεν επρόφθασε να ρίψη την έκτη σφαίραν. Αστυνόμοι και αστυφύλακες τον είχαν συλλάβει».

 

 

Ο Βενιζέλος κλινήρης σε παρισινό νοσοκομείο, αμέσως μετά την απόπειρα

 

 

 

Η είδηση στην Ελλάδα. Εκτέλεση Ίωνα Δραγούμη

 

      Η είδηση στην Ελλάδα προκάλεσε μεγάλη αναταραχή. Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες, λανθασμένα, μετέδιδαν ότι ο πρωθυπουργός είχε υποκύψει στα τραύματά του. Ο βενιζελικός κόσμος συγκλονίστηκε. Φανατισμένα πλήθη ξεχύθηκαν στους δρόμους εκτός ελέγχου.

 

 

 

Στις 31 Ιουλίου, εξτρεμιστική ομάδα της φιλοβενιζελικής παράταξης, με επικεφαλής τον Παύλο Γύπαρη,  συλλαμβάνουν και εκτελούν τον Ίωνα Δραγούμη, πολιτικό και εξέχουσα προσωπικότητα του αντιβενιζελισμού. Δεν ερευνήθηκε ποτέ αν ο Δραγούμης είχε εμπλοκή στην απόπειρα κατά του Βενιζέλου. Είναι γνωστό όμως, ότι στρεφόταν λάβρος εναντίον του και μάλιστα αρθρογραφούσε, τις μέρες αυτές, με πύρινα και λυσσώδη άρθρα κατά του Βενιζέλου...

Για τη δολοφονία του Δραγούμη, κάθισε στο εδώλιο και ο Εμμανουήλ Μπενάκης, αλλά αθωώθηκε. Καταδικάστηκαν μόνο ο Γύπαρης και οι συνεργοί του.

 

      Έτσι η Ελλάδα συνέχισε να βυθίζεται εκ νέου στον Εθνικό Διχασμό και οι συνέπειες δεν άργησαν να φανούν: Ακολούθησαν οι μοιραίες εκλογές του 1920 και ο Βενιζέλος, αν και είχε επιτύχει τη μεγαλύτερη διπλωματική νίκη στη νεώτερη ιστορία μας, έχασε την εξουσία. Τελικά, οι άφρονες διάδοχοί του οδήγησαν το Έθνος στη Μικρασιατική Καταστροφή....

 

 

Ποιοι οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονικής απόπειρας στο Παρίσι

 

 

      Οι παρ’ ολίγον δολοφόνοι του Βενιζέλου, οι απότακτοι αξιωματικοί Γεώργιος Κυριάκης και Απόστολος Τσερέπης,  καταδικάστηκαν από γαλλικό δικαστήριο, σε πέντε χρόνια φυλάκιση, αλλά ήδη το 1923 είχαν αποφυλακιστεί. 

Αργότερα, ο μεν Κυριάκης διορίστηκε από την κυβέρνηση Τσαλδάρη Νομάρχης και επί Μεταξά βρέθηκε σε διευθυντική θέση στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), ενώ κατά την Κατοχή  ήταν ένας από τους εκφωνητές του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών, που λειτουργούσε για λογαριασμό των κατακτητών...

Στην Κατοχή, ο Κυριάκης ήταν ένας από τους εκφωνητές του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών και στις εκπομπές του μιλούσε εναντίον των Συμμάχων και υπέρ των Γερμανών....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ti-apeginan-oi-axiomtikoi-poy-prospa-thisan-na-dolofonisoyn-to-venizelo/

Ο Τσερέπης κατείχε πλέον την επίζηλη θέση του διαχειριστή της περιουσίας του πρίγκιπα Χριστόφορου, μικρότερου αδελφού του βασιλιά Κωνσταντίνου. 

 

Είναι προφανές, ότι  ο πρίγκιπας Χριστόφορος,  μαζί με άλλους επιφανείς αντιβενιζελικούς ήταν  από τους υποκινητές της απόπειρας. Μάλιστα, με δική του πρωτοβουλία και δαπάνη ανατέθηκε στον Vincent de Moro-Giafferi, το διασημότερο δικηγόρο της Γαλλίας, η υπεράσπιση των δύο φυσικών αυτουργών!!

 

 

Η απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου σε ελληνικά και ξένα πρωτοσέλιδα: 

 

             

 

 

 

 

Σχετικά:

https://www.tovima.gr/2020/08/01/opinions/o-venizelos-dyo-apotaktoi-enas-prigkipas-kai-enas-daimonios-gallos/

 

https://www.mixanitouxronou.gr/ti-apeginan-oi-axiomtikoi-poy-prospa-thisan-na-dolofonisoyn-to-venizelo/

 

https://www.in.gr/2021/07/30/plus/istoriko-arxeio/eleytherios-venizelos-apopeira-dolofonias-tou-sto-parisi/