Ως τροφός στη "Μήδεια" του Ευριπίδη, που ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το 1997, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη.
Η σπουδαία ηθοποιός το θεάτρου, Μάγια Λυμπεροπούλου, έφυγε από τη ζωή ξαφνικά, από έμφραγμα,
σε ηλικία 81 ετών, έχοντας ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους και
συνεργαστεί με κορυφές όπως ο δάσκαλός της Κάρολος Κουν, ο Γιάννης
Τσαρούχης, ο Μάνος Χατζιδάκις κ.ά. Είχε μια μακρά και λαμπρή πορεία στη
σκηνή, χαρίζοντάς μας
ανεπανάληπτες ερμηνείες χάρις στο εξαιρετικό ταλέντο, την εσωτερικότητα,
την εκφραστικότητα, τη γοητευτική προσωπικότητα, στοιχεία που την
χαρακτήριζαν και την έκαναν να ξεχωρίσει από την πρώτη της κιόλας
εμφάνιση στο θέατρο.
Έζησε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα
στην Γαλλία, όπου σπούδασε κινηματογράφο κι επιστρέφοντας στην Ελλάδα
συνέχισε την καλλιτεχνική της πορεία συνεργαζόμενη με το Εθνικό Θέατρο,
το Θέατρο Τέχνης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, και άλλους θιάσους
αναλαμβάνοντας μεγάλους και απαιτητικούς ρόλους. Υπήρξε από τις πρώτες,
αγαπημένες μαθήτριες του Κουν και καθιερώθηκε πολύ σύντομα ως μεγάλη
πρωταγωνίστρια του θεάτρου Τέχνης. Έπαιξε σε δεκάδες παραστάσεις σε όλα
τα είδη ρεπερτορίου και σφράγισε με τις ερμηνείες της τους κώδικες της
θεατρικής υποκριτικής.
Άνθρωπος πνευματικός, ανοιχτός στην πρόκληση, με γνώση, οξυδέρκεια και αντίληψη, με πάθος για τη λεπτομέρεια, έπλασε ρόλους
συναρπαστικούς.
Από την Κάθριν στο «Ξαφνικά πέρσι του καλοκαίρι» του
Τενεσί Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, έναν ρόλο που την έχρισε
πρωταγωνίστρια του Θεάτρου Τέχνης στα δεκαεννιά της χρόνια, την Αηδόνα
των «Ορνίθων» (1962), την «Αγγέλα» του Σεβαστίκογλου (1965), τη Λόττε
Κόττε στο «Μεγάλο και Μικρό», σε σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη στο Θέατρο Τέχνης
το 1980, την Κλυταιμνήστρα στην «Ορέστεια» του Κουν το 1982 στην
Επίδαυρο, τη Μαρί Γκάιλα στα «Θεϊκά Λόγια» του Ινκλάν το 1985 στο Θέατρο
Τέχνης και την αλησμόνητη κυρία Περνέλ στον «Ταρτούφο» σε σκηνοθεσία
Νικαίτης Κοντούρη στο θέατρο Αμόρε το 1995, μέχρι τις «Δούλες» του Ζενέ
σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή το 2005, όπου έδωσε ρεσιτάλ θεατρικής
μεταμόρφωσης. Η μαγνητική της παρουσία σφράγισε τις παραστάσεις του
Νίκου Μαστοράκη «Άγγελοι στην Αμερική» (2010) και «Τριλογία του
παραθερισμού» (2011) και του Γιάννη Χουβαρδά, τον «Θείο Βάνια» (2009)
και «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», τον τελευταίο θεατρικό της ρόλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου