Εκλογές: "Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα"!

     Όλοι ξέρουν περίπου τί έρχεται. Και αυτοί που θα τους ψηφίσουν και αυτοί φυσικά, που θα τους καταψηφίσουν. Μια γενική αίσθηση πλανάται, πως μοιραία, έτσι θα συμβεί. Τα φαντάσματα του Τρισέ, της Λαγκάρντ, του Γιούνκερ, του Σόιμπλε έρχονται και επανέρχονται.. Κάτι σαν αναπότρεπτο. Ίσως νομοτελειακό; 'Η μοιρολατρικό; Ή "μας πήρε αποκάτω" γενικώς;



                                                         Ο ρόλος των ΜΜΕ 




Υποτίθεται ο πολίτης έχει διαμορφώσει γνώμη, κυρίως από τα ιδιωτικά ΜΜΕ, δεδομένης της χαμηλής ακροαματικότητας των ειδησεογραφικών προγραμμάτων της ΕΡΤ, ως φιλοκυβερνητικών..  Όμως μια στρατιά δημοσιογράφων εντάχθηκαν στις λίστες των κομμάτων ως υποψήφιοι βουλευτές, με τον κύριο όγκο στη Ν.Δ. Π.χ, ο ΣΚΑΪ σύσσωμος!! Αντιλαμβάνεται κανείς, τί ενημέρωση παρείχαν μέχρι τώρα! 






                                           Η δύναμη της ψήφου και άλλες ιστορίες 




     Όσο και αν η ψήφος στην κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι αρκετά φαλκιδευμένη,  εξακολουθεί να έχει δύναμη, μεγαλύτερη από μια σφαίρα, όπως είπε ο Λίνκολν.

Όμως τί μπορούμε να ελπίζουμε, όταν αυτή η ψήφος έκανε δήμαρχο του Μαραθώνα έναν Ψινάκη, προσέφερε τον πάλαι ποτέ Βόλο των κοινωνικών αγώνων και πρωτοπόρων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στον υπόδικο της νύχτας, Μπέο, παρέδωσε τα κλειδιά του Πειραιά σε έναν άλλο πασίγνωστο υπόδικο, τον Μαρινάκη, κ.ο.κ.;

Η ψήφος απαιτεί μια παιδεία που οδηγεί σε πολιτική ωριμότητα, αλλά, εδώ δεν...




           Οι πρωταίτιοι της κρίσης και οι ευθύνες ΣΥΡΙΖΑ




      Κανείς δεν αμφισβητεί, πως η κρίση δε δημιουργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά, αλλά από αυτούς που κυβέρνησαν πριν από 2015. Και αν το αναλύσουμε βαθύτερα, το ίδιο το μετεμφυλιακό κράτος έβαλε το σάπιο υπόβαθρο σε δομές που υπάρχουν μέχρι σήμερα και διαιωνίζουν τις παθογένειες.

Υπάρχει μεγάλη ευθύνη όμως στον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή καλλιέργησε υψηλές προσδοκίες που διαψεύσθηκαν πανηγυρικά, όπως π.χ. ανυπακοή  και ανάστημα στους δανειστές, και σύγκρουση με τα εγχώρια μεγαλοσυμφέροντα. Εγκαλείται ακόμη, για τις fast track ιδιωτικοποιήσεις, έλλειψη ουσιαστικών αλλαγών στην κρατική οργάνωση (κυρίως στο θέμα της γραφειοκρατίας) και μη αποσαφήνιση των σχέσεων εκκλησίας - κράτους, θέματα που αποτελούν πυλώνες της αριστερής πολιτικής.
Σαφώς βαρύνεται και για την αργή και άτολμη διερεύνηση και παραπομπή στη δικαιοσύνη, μεγάλων σκανδάλων, όπως  SIEMENS - Χριστοφοράκου, λίστας Lagarde, NOVARTIS, υποθέσεις εμπλοκής του Μαρινάκη κ.ά. 

      Δικομματισμός, οικογενειοκρατία, πολιτικός αμοραλισμός


Tο πολιτικό σκηνικό δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τις πολιτικές οικογένειες, με την οικογένεια Μητσοτάκη να δεσπόζει, καίτοι βουτηγμένη σε σκάνδαλα. Μπορεί ο Τσίπρας να διέπραξε το ατόπημα της κρουαζιέρας με το κόττερο Παναγόπουλου, όμως τώρα θα συμβεί το πρωτοφανές, παγκοσμίως, να θεωρείται πιθανός Πρωθυπουργός ο Κυριάκος, που σέρνει ένα τεράστιο βαρίδι: Αυτό της SIEMENS.  

Είναι βέβαιο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει στο πολιτικό σκηνικό, ως ο άλλος πόλος, περίπου σαν ένα σοσιαλδημοκρατικό(;) κόμμα. Όμως θα είναι πολύ κακό για την εξέλιξη της δημοκρατίας, αν απουσιάσουν πάλι κάποιες φωνές στο κοινοβούλιο, που θα άρθρωναν μια άλλη άποψη και μια φρεσκάδα και αντ' αυτών να αντικρύζουμε Βελόπουλο και χρυσαυγά. 




         Άγριος νεοφιλελευθερισμός, με το ασφαλιστικό σε ιδιώτες!

      Μνημονιακή πολιτική, πλεονάσματα, ξεπουλήματα (επί το ...λεπτότερον, ιδιωτικοποιήσεις), λιτότητα, μειώσεις και κόντρα μειώσεις μισθών και συντάξεων, θα συνεχιστούν όλο και πιο ωμά και άγρια. Το χειρότερο; Ιδιώτες θα εισβάλλουν στο ασφαλιστικό! Ο εν πολλαίς αμαρτίες Γιάννης Στουρνάρας θα μας περιλάβει πλέον κανονικά και απρόσκοπτα και το "πέτρινο" πρόσωπο της Μιράντας Ξαφά ήδη ξεπροβάλλει όλο και πιο συχνά...
Πολλά μπορείς να καταλογίσεις στον κατά τα φαινόμενα - σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις - επερχόμενο Πρωθυπουργό, αλλά δεν έχει αποκρύψει τελείως, τί πολιτική θα ακολουθήσει. Δεν έχει σημασία αν του ξέφυγαν ή αν επί σκοπώ ειπώθηκαν. ΕΙΠΩΘΗΚΑΝ. 

Και μετά την απομάκρυνσιν εκ της ψήφου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. .

    




Σημ.: 

Το σχεδίασμα, από το γλυπτό του Ροντέν, "O Σκεπτόμενος"("Le Penseur")
Ο στίχος του τίτλου, από το ποίημα "Οι μοιραίοι" του Κώστα Βάρναλη