Ξεκινάει η πιο κρίσιμη μάχη

         Στη δίνη του οικονομικού πολέμου διεξάγεται σήμερα το έκτακτο Eurogroup, με τη μικρή Ελλάδα να τα βάζει ούτε λίγο ούτε πολύ με τα  θ η ρ ί α   τ ο υ    κ ό σ μ ο υ!

Η κυβέρνηση έλαβε βέβαια ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά θα είχε ένα πολύ ισχυρό χαρτί στις διαπραγματεύσεις, αν η υποστήριξη της Βουλής ήταν ομόθυμη.  Αντίθετα, η Ν.Δ. προσπάθησε να υπερασπίσει όσα ...δεν έκανε, όσο για το Ποτάμι δεν περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό, αφού εκτός των άλλων, πάσχισε να μπει στην κυβέρνηση με την πλήρη υποστήριξη του Μάρτιν Σούλτς!

Οι έννοιες της πολιτικής ωριμότητας και ο στοιχειώδης   π α τ ρ ι ω τ ι σ μ ό ς   είναι άγνωστες σε μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου.  Μοιάζει να συνεχίζεται επαξίως η τακτική  των αντιβενιζελικών του παρελθόντος, με την εθελοτυφλία έως τα μίση.  Διακρίνει κανείς μια αδιαφορία για την αποκατάσταση της εθνικής αξιοπρέπειας και τρόμο στην ιδέα να επιτύχει ο πολιτικός αντίπαλος. Μόνος στόχος; Το (κοντόφθαλμο, τελικά) κομματικό συμφέρον.



                                                    Οι προκαταρκτικές μάχες



       Όπως συμβαίνει σε κάθε διαπραγμάτευση, οι αντίπαλοι επιδόθηκαν στην καλλιέργεια ευνοϊκού κλίματος για την κάθε πλευρά. Ως προπομπός της μάχης στο Eurogroup, υπήρξε  καταιγισμός δηλώσεων από επιφανείς   ο ι κ ο ν ο μ ο λ ό γ ο υ ς,  πολιτικούς και παράγοντες. Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν άλλωστε και οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, με  κύριους αποδέκτες το εξωτερικό και όχι το εσωτερικό της  χώρας.  Υπήρξαν αρκετές κινήσεις στήριξης από κυβερνήσεις των εταίρων, όμως ιδιαίτερα άτολμες, πράγμα που φανερώνει ότι εξακολουθούν να φοβούνται τη Γερμανία. Πολύ σκληρές οι δηλώσεις των Γερμανών, προοίμιο της στάσης τους στο Eurogroup...



                                                       Ο φόβος του ντόμινο

Από διαδήλωση στην Ισπανία

        Αυτό που αναμένεται εκ μέρους των δανειστών, είναι η επιδίωξη   σ υ ν ε τ ι σ μ ο ύ  των Ελλήνων  προς παραδειγματισμό των άλλων και κυρίως των Ισπανών, όπου το Podemos καλπάζει πρώτο και με διαφορά... Άλλωστε είναι γνωστό ότι άνετα θα μπορούσαν να υποχωρήσουν οι εταίροι, δεδομένου του μικρού οικονομικού κόστους του ελληνικού προβλήματος, όμως ο φόβος, είναι το ντόμινο σε άλλες χώρες που μαστίζονται από την κρίση δηλ. σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία και στον άλλο μεγάλο ασθενή,  τη Γαλλία. 




                                                   Σκληρή ελληνική γραμμή




        Όσο και αν φαίνεται ακραίο, η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή, παρά μόνο την αποφυγή κάθε ενδοτισμού και υποχωρητικότητας, γι αυτό στοχεύει να επιμείνει σταθερά στις δικές της θέσεις ακόμα και με το ενδεχόμενο της τελικής ρήξης. Ήδη κατάφερε κάτι,   τ η ν  έ ν α ρ ξ η   δ ι α π ρ α γ μ α τ ε ύ σ ε ω ν, έστω με άδηλο αποτέλεσμα ή χαμηλές προσδοκίες. Όμως η επιστροφή στο παλιό statous quo θεωρείται και διεθνώς πια, αδύνατη.

Το πιο ενθαρρυντικό και σημαντικό είναι πάντως, η μεγάλη υποστήριξη των πολιτών προς την κυβέρνηση, που υπερβαίνει κατά πολύ το εκλογικό ποσοστό. Σε αυτό το πνεύμα σήμερα θα γίνει και   σ υ λ λ α λ η τ ή ρ ι ο   ακριβώς την ώρα που ξεκινάει το κρίσιμο Eurogroup...