H ατίθαση προσωπικότητα του Καραβάτζιο (Michelangelo Merisi da Caravaggio) έδωσε στα έργα του μια καινούργια μορφή ρεαλισμού, που κλόνισε ουσιαστικά την εκκλησιαστική εξουσία.
Χρησιμοποιούσε, ως μοντέλα για την αναπαράσταση των αγίων μορφών, καθημερινούς ανθρώπους, συχνά εξαθλιωμένους, φτωχούς και ταπεινούς, αλήτες, ανήμπορους και άστεγους, με χαραγμένα από τον πόνο πρόσωπα, εξανθρωπίζοντας έτσι την πίστη και απελευθερώνοντας τη ζωγραφική από την εικονογραφική αναπαράσταση. Το πραγματικό με το αλλόκοσμο, το ταπεινό με το ιερό συνυπάρχουν στα έργα του, όπως ακριβώς και στην καθημερινή ζωή.
Ο Καραβάτζο συχνά αντιμετωπίστηκε αρνητικά στην εποχή του, κυρίως λόγω του σκανδαλώδους τρόπου με τον οποίο αποτύπωνε τα θέματά του, ωστόσο ακόμη και οι επικριτές του αναγνώριζαν το ταλέντο του.
Δικαιωματικά, κατέχει σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης...
 |
Η σύλληψη του Χριστού (Cattura di Cristo), National Gallery of Ireland, Δουβλίνο |
 | |||||
| Η μαστίγωση του Χριστού (Flagellazione di Cristo), Musée des Beaux Arts, Ρουέν |
 | |||||||||
| To ακάνθινο στεφάνι (Incoronazione di spine), Kunsthistorisches Museum, Βιέννη |
κκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκ
 |
| Η μαστίγωση του Χριστού (Flagellazione di Cristo), Museo di Capodimonte, Νάπολη |
 |
| H Αποκαθήλωση (La Deposizione), Pinacoteca Vaticana, Ρώμη |
 |
| Ο άπιστος Θωμάς (L'Incredulità di San Tommaso ), Bildergalerie, Πότσνταμ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου