Η Ακαδημία Αθηνών υποδέχτηκε τον Μίκη Θεοδωράκη ως επίτιμο μέλος

 

 

 

       

      

       Σε μια ιστορική συνεδρία, η Ακαδημία Αθηνών υποδέχτηκε, με καθυστέρηση δεκαετιών, χτες βράδυ τον Μίκη Θεοδωράκη, τον σπουδαίο άνθρωπο της μουσικής δημιουργίας και των κοινωνικών αγώνων. 

Τον υποδέχθηκαν όρθιοι,  πλήθος πνευματικών και πολιτικών προσωπικοτήτων στην αίθουσα τελετών, με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα, ενώ ο ίδιος έσπευσε να χαιρετήσει θερμά τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο, συγκρατούμενό του στη Μακρόνησο.

 «Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένα ζωντανό σύμβολο και οι μελωδίες του θα μας αγκαλιάζουν σε κάθε δύσκολη ώρα μέχρι το τέλος, που θα σημάνουν οι καμπάνες» είπε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Ακαδημίας Σπύρος Ευαγγελάτος υποδεχόμενος τον 88χρονο δημιουργό.

Ακολούθως το λόγο πήρε ο γενικός γραμματέας  Βασίλειος Πετράκος, ο οποίος υπογράμμισε, ότι «η Ακαδημία πλουτίζεται σήμερα, έστω και καθυστερημένα, μια καθυστέρηση που οφείλεται στην "ελληνική τραγωδία" των ιστορικών εξελίξεων του 20ού αιώνα και αναφέρθηκε εκτενώς στο πνευματικό και καλλιτεχνικό έργο, στους πολιτικούς αγώνες και στις διώξεις που υπέστη ο τιμώμενος. 

 

 

 

 

                                      Η ομιλία του νέου ακαδημαϊκού

 

      Ο Μίκης Θεοδωράκης στην ομιλία του με τίτλο «Η Μόνη Λύση» έκανε λόγο για μια Ελλάδα που μπορεί να ακολουθήσει την πολιτική της ουδετερότητας, ως χώρα  "του πολιτισμού και της ειρήνης". Αναφέρθηκε στην ανάγκη για εθνική ανεξαρτησία, για απαγκίστρωση από την "αντιπαλότητα των δυνάμεων που μας αντιμετωπίζουν σα μια μεγάλη στρατιωτική βάση" και αναφέρθηκε στην πολεμική απειλή που απεργάζονται τα "διεθνή επιθετικά κέντρα και οι πολεμικές τους βιομηχανίες", που ο ίδιος ονόμασε "κλαμπ των σαρκοφάγων".

 

Περιέγραψε το όνειρό του για μια χώρα που θα διατηρήσει την ουδετερότητά της από κάθε αντιπαλότητα της περιοχής, ενώ παράλληλα θα αναδεικνύει τον πολιτισμό και τις τέχνες και τόνισε: «Οφείλουμε επίσης να κατανοήσουμε, ότι σ’ αυτή τη νέα διαμόρφωση του διεθνούς τοπίου όχι μόνο εμείς αλλά κανένας λαός δεν μένει στο απυρόβλητο, όπως επίσης κανένας -και φυσικά ούτε εμείς- δεν μπορεί να έχει φίλους. Ούτε φίλοι υπάρχουν, ούτε επομένως και συμμαχίες του τύπου «Ατλαντική» είτε «Ευρωπαϊκή συμμαχία». Άλλωστε βλέπουμε σήμερα τη μορφή των συμμαχιών μας μέσα στην Ευρώπη με λαούς α΄ και β΄κατηγορίας. Πλούσιους και φτωχούς. Διατάσσοντες και διατασσόμενους. Υποτάσσοντες και υποτασσόμενους. Και αυτό αφορά τη μία δαγκάνα του Κακού. Την Οικονομία.

Όσο για την άλλη, τον πόλεμο, ο κίνδυνος σαν πεινασμένος λύκος, τριγυρνά εδώ και δεκαετίες στη γειτονιά μας. Βαλκάνια και Μέση Ανατολή, όλες οι χώρες και οι λαοί πρέπει να υπολογίζονται σαν μελλοντικά θύματα. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει για μας το ταχύτερο δυνατό ένα είδος διαφυγής. Και η διαφυγή είναι μία και μοναδική: η Ουδετερότητα. Δεν είναι φυσικά εύκολη. Όμως είναι πολύ πιθανή. Κι αυτό, όπως είπα, χάρη στο ιστορικό μας παρελθόν και στους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού για την Ελευθερία, ιδίως κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Για να γίνει πιο κατανοητή η πρότασή μου, θέτω ως ιδανικό στόχο το να γίνει κάποτε η χώρα μας η Ελβετία της Ειρήνης και του Πολιτισμού».

  

 

 

 

Μίλησε επίσης για την ανάγκη υιοθέτησης του τρίπτυχου, ουδετερότητα, ειρήνη, τέχνη και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Ο ελληνικός λαός, απαλλαγμένος από τα βάρη και τα άγχη, ελεύθερος και ανεξάρτητος, θα μπορεί να αφιερωθεί ολόψυχα σε ένα ιδεώδες, την Ειρήνη και σε μια προσπάθεια, τον Πολιτισμό, που και τα δύο θεωρώ ότι τα έχει στο αίμα του. Τον εκφράζουν απόλυτα, τον κινητοποιούν και τον μεταβάλλουν σε έναν ιδανικό οικοδεσπότη. Η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία, η Ειρήνη, η Διεθνής Αλληλεγγύη, ο Πολιτισμός και η Φιλοξενία αποτελούν τα βασικά στοιχεία της ιστορικής μας παράδοσης, της εθνικής μας αγωγής και του ατομικού μας χαρακτήρα. Καλώ την Ακαδημία Αθηνών και παρακαλώ τα μέλη της να μελετήσουν αυτή την πρόταση και είμαι βέβαιος ότι εάν τελικά γίνει αποδεκτή, τότε το μεγάλο κύρος της Ακαδημίας Αθηνών σίγουρα θα συγκινήσει, θα ενθουσιάσει και θα πείσει την διεθνή κοινή γνώμη, που με τη σειρά της θα επηρεάσει τον ΟΗΕ, τον μόνο αρμόδιο για τη λήψη μιας τόσο ιστορικής σημασίας απόφασης».

 

       Μετά το τέλος της ομιλίας του το παριστάμενο κοινό τον αποθέωσε και ένα παρατεταμένο χειροκρότημα τον ακολούθησε μέχρι την αποχώρησή του από την Ακαδημία Αθηνών...

 

 

 

Πηγή: avgi.gr, kathimerini.gr, tanea.gr