Χαλέπιος πεύκη, ένα εμβληματικό δέντρο της Μεσογείου

 

       Η χαλέπιος πεύκη (Pinus halepensis Mill) είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό είδος των θερμών και ξηρών δασών της Μεσογείου. Με ιδιαίτερη διαμόρφωση κόμης και εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και τους ισχυρούς ανέμους, φύεται ακόμη και σε σχισμές βράχων. 

Είναι άρρηκτα ταυτισμένη και με το ελληνικό μεσογειακό καλοκαίρι, αφού απαντά συχνά κοντά στη θάλασσα, προσφέροντας τη σκιά και το άρωμα της, αποτελώντας συστατικό στοιχείο των παράκτιων τοπίων, όπως της Αττικής, της Κορινθίας, της Δυτικής Πελοποννήσου και της Χαλκιδικής. 

 

 

 

 

Τα δάση της χαλεπίου πεύκης ήταν σε παλαιότερες εποχές πολύτιμα για την παραγωγή ρετσινιού και ξυλείας που χρησιμοποιούταν στη ναυπηγική. Στις μέρες μας, το ρετσίνι εξακολουθεί να παράγεται, αλλά σε μικρότερες ποσότητες, ενώ η χρήση του ξύλου της έχει περιοριστεί σε άλλες χρήσεις. Σήμερα, το πιο πολύτιμο προϊόν είναι αναμφίβολα το πευκόμελο.

 

 

 

 

 

      Αν και έχει στοχοποιηθεί η χαλέπιος πεύκη για τις πυρκαγιές, είναι ένα είδος φυσικά προσαρμοσμένο στο σκληρό μεσογειακό καλοκαίρι. Οι ειδικοί θεωρούν, ότι είναι ατυχείς και απλουστευμένες οι δημοσιογραφικές προσεγγίσεις που αποδίδουν στη χαλέπιο πεύκη ευθύνη για τις πυρκαγιές. Ότι στην Ελλάδα, η μείωση βόσκησης και της ρητινοσυλλογής επέτρεψαν την ανάπτυξη πυκνού υπόροφου* που κάνει τα δάση ιδιαίτερα ευάλωτα σε πυρκαγιές.. 

 

Το γεγονός, ότι η χαλέπιος πεύκη διατηρεί ώριμα κλειστά κουκουνάρια που ανοίγουν αμέσως μετά από φωτιά,  δημιουργεί μια «βροχή σπόρων» για να επιτευχθεί η φυσική αναγέννηση του δάσους. Είναι μια από τις «απαντήσεις» της φύσης για την προσαρμογή των δασών στο πολύ ξηρό περιβάλλον που ευνοεί τις συχνές και μεγάλες πυρκαγιές. Επίσης η χαλέπιος πεύκη βοηθά νεαρά δέντρα που είναι λιγότερο ικανά να αντ έξουν την άμεση έκθεση στο ιδιαίτερα ξηρό και θερμό καλοκαίρι, να αναπτυχθούν.

 

 

 

*υπόροφος: φυτά που αναπτύσσονται κάτω από το δάσος χωρίς να διεισδύουν σε μεγάλο βαθμό, αλλά πάνω από τον δασικό τάπητα. Αποτελείται από δέντρα που ελαττώνονται λόγω έλλειψης φωτός, άλλα μικρά δέντρα με χαμηλές απαιτήσεις φωτός, δενδρύλλια, θάμνοι, αμπέλια και χαμόκλαδα. Τα μικρά δέντρα όπως ο ελαιόπρινος και η κρανιά αποτελούν συχνά τον υπόροφο.

 

 

Πηγές: dasarxeio.com