H Πρωτοχρονιά των παιδιών - προσφύγων...
Ζουν δίπλα μας, στον Ελαιώνα, στη Μόρια, στη Χίο, σε διάφορες δομές ανά την Ελλάδα... Ταυτόχρονα
όμως, ζουν πολύυυ μακρυά μας... Μακρυά από τους λαμπερούς στολισμούς
μας και τα χάππενινγκς, από τα λαμπερά ρεβεγιόν μας, μακρυά από τα
παραφορτωμένα εορταστικά τραπέζια μας...
Από τα ΜΜΕ λείπει κάθε αναφορά, εκτός αν γίνει επ΄ευκαιρία των εορτών καμμιά επίσκεψη από κανένα αξιωματούχο και ...ως εκεί.
Αυτοί οι συνανθρωποί μας, αυτά τα παιδιά, είναι σα να μην υπάρχουν.
Αναφερόμαστε στο προσφυγικό πρόβλημα μόνο σε σχέση με τη συνεχή ροή προς τη χώρα μας, που όντως είναι πολύ σοβαρό θέμα. Το ανθρώπινο πρόβλημα όμως;
Όσο επιμένουμε ως κοινωνία να το αγνοούμε, τότε δεν πρόκειται μόνο για έλλειψη ανθρωπισμού, αλλά και για έλλειψη ρεαλιστικής αντιμετώπισης.
Και αυτό το τελευταίο θα αποτελέσει, με βεβαιότητα, μπούμεραγκ....
Οι περισσότεροι αδυνατούν να πιστέψουν πως πολλοί πρόσφυγες θα μείνουν εδώ οπότε πρέπει να απορροφηθούν και να ενσωματωθούν και πρέπει να δουλέψουμε πάνω σ΄αυτό. Αλλιώς θα μείνουν στο περιθώριο και αλίμονό μας..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλεινουμε τα ματια στη δυστυχια και ουτε μας περναει απο το μυαλο πως μπορει να βρεθουμε ανα πασα στιγμη στη θεση τους. Π.χ. (ο μη γενοιτο) κανενα ντου απο τα καρντασια απεναντι.. Λες και ταχα μου ολοι μας δεν ηρθαμε καποτε απο καπου αλλου αλλα φυτρωσαμε εδω που γεννηθηκαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ντροπή για την ελληνική κοινωνία αυτή η σιωπή. Ποιο πνεύμα των Χριστουγέννων. Ούτε στα σχολεία δεν τα θέλουμε αυτά τα παιδιά! Είμαστε τόσο ηλίθιοι, που αδιαφορούμε αν θα περιθωριοποιηθούν, λες και αυτό δε μας αφορά! Λες και δε ξέρουμε τί θα συμβεί αν αυτά τα παιδιά μείνουν στο περιθώριο. Τόσο ηλιθιοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή