To αρχαίο θέατρο Μεσσήνης υποδέχεται απόψε θεατές έπειτα από 2.300 χρόνια

      Εως το 1986 το αρχαίο θέατρο Μεσσήνης ήταν ένας σωρός ερειπίων πάνω από τον οποίο περνούσε αγροτικός δρόμος, όταν η Αρχαιολογική Εταιρεία ανέθεσε την ανασκαφή της Αρχαίας Μεσσήνης στον αρχαιολόγο Πέτρο Θέμελη. Ακολούθως χρηματοδοτήθηκε από το Β' και Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και ενισχύθηκε από το "Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος". 

Μετά τις ανασκαφές αναδύθηκε στο φως μια ολόκληρη πολιτεία, οικοδομημένη από το Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα, που αναφέρεται έμμεσα από τον Παυσανία, με τα δημόσια και ιερά κτίριά της, την οχύρωση, το στάδιο, το Μαυσωλείο, τις κατοικίες, τα αγάλματα και εκείνο το περίφημο θέατρό της.  

 

                                    Η ιστορία του θεάτρου

 

       Το θέατρο αποκαλύφθηκε βορειοδυτικά του Ασκληπιείου και 50μ. δυτικά της Αγοράς. Κατασκευάστηκε τον 3ο-2ο αι. π.Χ. και είναι   α π ό   τ α   μ ε γ α λ ύ τ ε ρ α   τ η ς   α ρ χ α ι ό τ η τ α ς.  Εχρησιμοποιείτο για ψυχαγωγία των πολιτών, αλλά και για συγκεντρώσεις πολιτικού χαρακτήρα, όπως μαρτυρούν τα επιγραφικά ευρήματα. Στους Ρωμαϊκούς Αυτοκρατορικούς χρόνους(1ος-2ος αι. μ.Χ.) έλαβε τη σημερινή του μορφή, μετά από ριζικές μετατροπές στο κοίλο και στη σκηνή της Ελληνιστικής περιόδου.

Στα χρόνια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Αυγούστου και Τιβερίου(1ος αι. μ.Χ.) η σκηνή και το προσκήνιο αντικαταστάθηκαν εκ θεμελίων. 

Το θέατρο της Μεσσήνης φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε ήδη στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αι. μ.Χ. Τούτο συμπεραίνεται από την χρήση λιθοπλίνθων του αναλήμματος του κοίλου στην τελευταία οικοδομική φάση της Κρήνης Αρσινόης, η οποία ανάγεται στους χρόνους του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.).

Η εκτεταμένη καταστροφή του κοίλου οφείλεται κυρίως στους κατοίκους του οικισμού της Πρωτοβυζαντινής και Βυζαντινής εποχής, οι οποίοι μετέτρεψαν το θέατρο σε  ένα είδος   "λ α τ ο μ ε ί ο υ", αποκομίζοντας οικοδομικό υλικό για τις ανάγκες τόσο του οικισμού, όσο και της γειτονικής Βασιλικής.  Οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποίησαν τα αγάλματα για παραγωγή ασβέστη, αποσυναρμολόγησαν τα αρχαία κτίρια με σκοπό το κτίσιμο εκκλησιών, πήραν τα σκαλιά του θεάτρου ή τις πλάκες, χωρίς ωστόσο - ευτυχώς - να κάνουν το ίδιο με τα ευμεγέθη κομμάτια. Γύρω στα 2.000 εδώλια βρέθηκαν από τον Πέτρο Θέμελη και την ομάδα του, μελετήθηκαν εξονυχιστικά και επέστρεψαν στη θέση τους.*

 

                                    Η παράσταση των αποψινών εγκαινίων   

 

      Μετά από 2300 χρόνια ζωντανεύει απόψε το αρχαίο θέατρο. Οι θεατές θα απολαύσουν ένα   γ κ α λ ά   ι τ α λ ι κ ή ς   ό π ε ρ α ς   με τη συμμετοχή του Μεσσήνιου  βαρύτονου Δημήτρη Πλατανιά, της υψιφώνου Τσέλλιας Κοστέα και με τη συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών υπό τη μουσική διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου. Θα ακουστούν άριες και αποσπάσματα από τους «Παλιάτσους» του Λεονκαβάλο, τη «Λα Τραβιάτα», τον «Οθέλλο» και τον «Σικελικό Εσπερινό» και το περίφημο ντουέτο «Udiste? Come albeggi» από τον «Τροβατόρε» του Βέρντι. Ακόμη, αποσπάσματα από τη «Μανόν Λεσκό» και την «Τόσκα» του Πουτσίνι και  τον «Αντρέα Σενιέ» του Τζορντάνο.

* Εκτενέστερα,  Γεωργία Χατζή - Σπηλιοπούλου, αρχαιολόγος: http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=12641