Πέθανε χτες στα 100 του χρόνια ο Χένρι Κίσινγκερ, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί των ημερών του Ρίτσαρντ Νίξον και του Τζέραλντ Φορντ. Ήταν ο βασικός διαμορφωτής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τα χρόνια του ψυχρού πολέμου και κάτοχος ίσως του πιο αμφιλεγόμενου βραβείου Νόμπελ Ειρήνης...
Γερμανοεβραίος στην καταγωγή, μετανάστευσε με την οικογένειά του, από τη ναζιστική Γερμανία στις ΗΠΑ, σε ηλικία 15 ετών. Φοίτησε στο Χάρβαρντ και συνέχισε με ακαδημαϊκή καρριέρα στο ίδιο πανεπιστήμιο, πριν ξεκινήσει να εργάζεται ως διπλωμάτης.
Πιστώθηκε την προσέγγιση με τη Μόσχα και με το Πεκίνο, όμως θα μείνει στην ιστορία για την εμπλοκή και το σκοτεινό του ρόλο σε πολλά διεθνή τραγικά γεγονότα, όπως στους μαζικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στην Καμπότζη, την αμερικανική υποστήριξη στον Ινδονήσιο δικτάτορα Σουχάρτο, ο οποίος εισέβαλε στο Ανατολικό Τιμόρ προκαλώντας το θάνατο τουλάχιστον 200.000 ανθρώπων το 1975.
Όμως ήταν πάνω απ’ όλα η δράση της CIA στη Λατινική Αμερική, κυρίως με προσωπικές του εντολές, αυτή που αμαύρωσε περισσότερο την εικόνα του: ειδικά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973 στη Χιλή, η κατάληψη της εξουσίας από τον Αουγκούστο Πινοτσέτ και ο θάνατος του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε. Σκοπός του ήταν πάντα η εξάλειψη των αντιπάλων των στρατιωτικών δικτατοριών στη Λατινική Αμερική, τις δεκαετίες του 1970 και του 1980.
Σκοτεινός υπήρξε και ο ρόλος του στο κυπριακό. Σύμφωνα με δημοσίευμα των N. York Times, τον Αύγουστο του 1974, ο Κίσινγκερ ήταν ήταν εκ των προτέρων ενήμερος για το πραξικόπημα της χούντας κατά του Μακαρίου. Επίσης, όπως αποκαλύφτηκε σε εμπιστευτικά έγγραφα του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών και του Λευκού Οίκου, βασικός στόχος της πολιτικής του Κίσινγκερ στο Κυπριακό ήταν να ικανοποιηθεί η Τουρκία, την οποία θεωρούσε πιο σημαντική από την Ελλάδα ως σύμμαχο των ΗΠΑ...
