Η Ιταλία τίμησε τα σαράντα χρόνια από το θάνατο του Παζολίνι

       Η Ιταλία απέτισε χτες μεγάλες τιμές σε έναν από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους της ιταλικής κουλτούρας, στο συγγραφέα, ποιητή, σκηνοθέτη και δημοσιογράφο Πιέρ Πάολο Παζολίνι, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν σαράντα χρόνια. 

Η Rai και οι μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας έκαναν αναλυτική αναφορά στη μορφή του Ιταλού διανοούμενου και στην προφητική του σκέψη, ιδίως σε ότι αφορά τις συνέπειες της διαδικασίας που οδήγησε τελικά στην παγκοσμιοποίηση, με την απώλεια συγχρόνως, της ιδιαίτερης ταυτότητας και των παραδόσεων των λαών. 

 

 

 

 

Μάμα Ρόμα (1962) με την Άννα Μανιάνι

 

 

 

 

Στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης πραγματοποιήθηκε ανάγνωση αποσπασμάτων από τα βιβλία του. Επίσης το κύκνειο άσμα του, η ταινία «Σαλό» προβλήθηκε χτες βράδυ στη γενέτειρά του Μπολόνια, ενώ το κεντρικό θέατρο της πόλης Ούντινε (στην περιφέρεια Φριούλι, τόπο καταγωγής του) αφιερώνει όλη τη φετινή του σεζόν, σε έργα εμπνευσμένα από αυτόν τον προφητικό διανοούμενο και καλλιτέχνη. 

 

 

                                                  Ένας "σκοτεινός" θάνατος 

 

 

       Ο Παζολίνι, σύμφωνα με την επίσημη δικαστική έρευνα, θανατώθηκε άγρια στις 2 Νοεμβρίου 1975 από ένα μόνον άτομο, το νεαρό Πίνο Πελόζι, στην παραθαλάσσια περιοχή της Ρώμης, Όστια. Όμως πολλές οι αμφιβολίες και τα σκοτεινά σημεία σχετικά με το θάνατό του. Όπως υποστήριξε και ο Ιταλός δημοσιογράφος και ιστορικός Πάολο Μιέλι, βάσει πολλών ενδείξεων, τη συγκεκριμένη νύχτα, στο σημείο της δολοφονίας του, δεν αποκλείεται να βρίσκονταν και άλλα άτομα, συνδεδεμένα ενδεχομένως με κύκλους της   ι τ α λ ι κ ή ς   α κ ρ ο δ ε ξ ι ά ς.

Το 2005, η ιστορία της δολοφονίας του ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, όταν ο Πελόζι απέσυρε την ομολογία του, ισχυριζόμενος ότι δεχόταν απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του, ώστε να μην αποκαλύψει τους πραγματικούς ενόχους. Έτσι, μετά το θάνατο των εκβιαστών του, παραδέχτηκε ότι στο φονικό συμμετείχαν τρεις άντρες, οι οποίοι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον Παζολίνι, βρίζοντάς τον χυδαία για την ομοφυλοφιλία του και φωνάζοντάς τον «βρωμοκομμούνι».

Πολλές ήταν οι αναφορές, ότι το έγκλημα διεπράχθη από νεοφασίστες. Δυστυχώς, λόγω έλλειψης στοιχείων αν και η έρευνα είχε ξεκινήσει, δεν άργησε και πάλι να παγώσει.

 

 

 

 

"Θεώρημα" 1968

 

 

 

 

«Ήταν ένας χριστιανός και ένας αριστερός, κουμμουνιστής διανοούμενος, ο οποίος δεν ταυτίσθηκε όμως, ούτε με την επίσημη δομή της Καθολικής Εκκλησίας, ούτε και με εκείνη του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος», γράφουν απλοί Ιταλοί πολίτες στο διαδίκτυο.

«Είχε το θάρρος   ν α    σ υ γ κ ρ ο ύ ε τ α ι   π ά ν τ α   μ ε   τ η ν  ε ξ ο υ σ ί α,   με τις κυριαρχούσες απόψεις», υπογράμμισε, στη Rai, η συγγραφέας Ντάτσια Μαραΐνι, στενή φίλη του Ιταλού διανοητή.

 

 

 

 

Με τη Μαρία Κάλλας στο γύρισμα της "Μήδειας" το 1969

 

 

 

        Ανάμεσα στις διασημότερες ταινίες του,  "Ακατόνε", "Μάμα Ρόμα", "Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο", "Οιδίπους", "Θεώρημα", "Δεκαήμερο", "οι Μύθοι του Καντέρμπουρι", "Χίλιες και Μία Νύχτες", "Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα". 

Έγραψε επίσης πεζογραφήματα, θεατρικά έργα, ποιήματα, δοκίμια και ακόμη ασχολήθηκε με σειρά ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεων για την ιταλική τηλεόραση. 

 

 

 

 

Ο Παζολίνι μπροστά στον τάφο του άλλου μεγάλου Ιταλού διανοητή, του Αντόνιο Γκράμσι..