Διαπραγμάτευσης αγώνας άγονος

   ......Η χώρα μικρή και το οικονομικό πρόβλημα αντίστοιχου μεγέθους και καμμία επίπτωση δε θα υπήρχε στην παγκόσμια οικονομία ακόμη κι αν το χρέος διεγράφετο ολόκληρο ή εν μέρει, αν οι επικουρικές συντάξεις των Ελλήνων παρέμεναν στο δυσθεώρητο ύψος των ...400-500 ευρώ  και σιγά το πρόβλημα αν ισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις! Όμως η στρόφιγγα της ΕΚΤ είναι κλειστή και οι εταίροι αρνούνται εκβιαστικά να εκταμιεύσουν τους πόρους που είναι εδώ και πολλούς μήνες προγραμματισμένοι μεν, παγωμένοι δε.                          .....................................Η Ελλάδα πείραμα και παράδειγμα       ......Αναμφισβήτητο γεγονός, λάθη και αστοχίες της κυβέρνησης Τσίπρα, όμως εξίσου ξεκάθαρο, πως εμποδίζεται να κυβερνήσει. Ολοφάνερες οι προσπάθειες να οδηγηθεί σε φθορά, ανατροπή ή ακόμα και σε μια άνευ όρων παράδοση, πριν η ελληνική κυβερνητική αλλαγή επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και κυρίως   π ρ ι ν   τ ι ς   ι σ π α ν ι κ έ ς  ε κ λ ο γ έ ς. Οι δανειστές προσπαθούν να καταφέρουν ένα στρατηγικό πλήγμα στην Ελλάδα που αντιστέκεται και συγχρόνως στην Ευρώπη που αντιδρά στην πολιτική της λιτότητας.                  ..............................Δρομολόγηση διάδοχης κατάστασης;  ......Η πιστωτική ασφυξία αποτελεί και το καλύτερο μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας με άμεσο στόχο κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κάτι σαν την κυβέρνηση Παπαδήμου. Βοηθούν στη λυσσώδη προσπάθεια για αποσταθεροποίηση και οι  ν τ ό π ι ο ι   Σ ό ι μ π λ ε. Ντόρα: Να παραιτηθεί ο Βαρουφάκης! Ποτάμης: Δεχόμαστε να στηρίξουμε την Κυβέρνηση αν φύγουν οι ΑΝΕΛ! Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας! Και το πιο αισχρό: Το πέτρινο πρόσωπο του ΔΝΤ, μέσω της ανεκδιήγητης Μιράντας Ξαφά, που μέσα στο πιο κρίσιμο σημείο της δίνης των διαπραγματεύσεων άρχιζε να βροντοφωνάζει τριγυρίζοντας παντού, αναίσχυντα, ότι δεν κρατάει ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα!   .......................................Ζητούμενο, η αλλαγή του κράτους   .......Ό,τι κι αν λέγεται, η πλειοψηφία στηρίζει ακόμα, εν μέσω του στεγνώματος των ταμείων, την παρούσα κυβέρνηση και δεν ασχολείται τόσο με κατάργηση μνημονίων, τρόικας κλπ. Άλλωστε και προεκλογικά, ελάχιστοι τα πίστευαν αυτά.Στον πολίτη αρκεί μια διαχείριση των συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών και εργασιακών ζητημάτων, τέτοια, που να μην σηκώνουν τα βάρη οι οικονομικώς ασθενέστεροι. Κυρίως όμως  τον ενδιαφέρει η  π λ ή ρ η ς   α ν α δ ι ο ρ γ ά ν ω σ η   τ ο υ  κ ρ ά τ ο υ ς,   με αποδόμηση όλων των αιτίων που μας οδήγησαν στην κρίση, όπως φοροδιαφυγή, δημόσια διαφθορά, λαθρεμπόρια, γραφειοκρατία, πελατειακό κράτος. Αν ξεκινήσει ειλικρινής προσπάθεια σε αυτούς τους τομείς, μόνον τότε ο Έλληνας πολίτης έχει δικαίωμα να ελπίζει. Αυτά είναι που περιμένει, ακόμα κι αν χρειαστεί, έστω και άδικα, να συνεισφέρει. Είναι διατεθειμένος να αντέξει δυσκολίες, αρκεί η γενιά των παιδιών του να αρχίσει να διακρίνει κάποιο φως.