Πολυσήμαντη κλοπή στην Εθνική Πινακοθήκη...

      Σύμφωνα με την αστυνομία, στις 4.30 χτες τα ξημερώματα, στο κεντρικό κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης (επί της λεωφόρου Β. Κωνσταντίνου 50), άγνωστοι δράστες, αφού απενεργοποίησαν το συναγερμό και παραβίασαν την πόρτα του μπαλκονιού, μπήκαν στον εκθεσιακό χώρο και αφαίρεσαν:

    1) Εναν πίνακα ζωγραφικής του Πικάσο (λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56Χ40) που φιλοτεχνήθηκε το 1939 και απεικονίζει γυναικείο κεφάλι. Στο συγκεκριμένο πορτρέτο, εικονίζεται η επί σειρά ετών σύντροφός του, Ντόρα Μάαρ. Το έργο, δωρήθηκε  το 1949, από τον ίδιο τον καλλιτέχνη στον ελληνικό λαό, για την αντίστασή του κατά της διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στο πλαίσιο της δωρεάς έργων και άλλων Γάλλων καλλιτεχνών.

     2) Εναν πίνακα του Μοντριάν (λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35Χ44) του 1905, που απεικονίζει  ένα τυπικό ολλανδικό τοπίο με ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού. Το έργο αυτό αγοράσθηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και δωρήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη.

3) Ενα έργο σε χαρτί (πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27Χ16,8) του Ιταλού Guglielmo Caccia (Moncalvo) που απεικονίζει τον Αγιο Diego de Alcala σε έκσταση, με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους. Το έργο δωρήθηκε το 1907 από το Γρηγόριο Μαρασλή προς την Εθνική Πινακοθήκη.
      Οι δράστες, προσπάθησαν να κλέψουν  έναν ακόμη σημαντικό πίνακα του Μοντριάν και σύμφωνα με την Αστυνομία, η κλοπή δεν κράτησε πάνω από επτά λεπτά. Εκτός της προανάκρισης, εκδόθηκαν διεθνείς αναζητήσεις για τον εντοπισμό των έργων τέχνης.
     Γίνεται φανερό πλέον, ότι τα μουσεία μας, καλούνται να λειτουργήσουν με συνεχώς μειούμενη κρατική επιχορήγηση, γεγονός που έχει αρνητική αντανάκλαση και στα μέτρα προστασίας των συλλογών τους.
Η είδηση, όπως είναι φυσικό, έκανε το γύρο του κόσμου και τις περισσότερες φορές συσχετίσθηκε με την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, λόγω της επιβολής των μέτρων λιτότητας αλλά και με την ανοργανωσιά στη χώρα μας...Πάντως, πρέπει να αναφέρουμε, ότι αυτού του είδους οι κλοπές, έχουν συμβεί και σε πολλά διάσημα μουσεία στον κόσμο.
      Για το θέμα, ο Μάνος Στεφανίδης, γνωστός κριτικός Τέχνης και επί πολλά χρόνια επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης, κατήγγειλε στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι, ότι αν και έχουν δαπανηθεί μεγάλα ποσά σε ποικίλες δραστηριότητες της Πινακοθήκης, η Διεύθυνσή της δεν έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στην ασφαλή φύλαξη των έργων.
Θύμισε επίσης, ότι η πρωτοβουλία και η πρόταση σε Γάλλους καλλιτέχνες το 1949, να τιμήσουν την Ελλάδα με τη δωρεά ενός έργου Τέχνης για τον αντιφασιστικό της αγώνα, ανήκει στο μεγάλο φιλέλληνα  Ρ ο ζ έ   Μ ι λ λ ι έ ξ, που κινητοποιήθηκε (μαζί με την ελληνίδα σύζυγό του Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ), για το σκοπό αυτό. Η πρόταση αυτή, έγινε αμέσως δεκτή και είχε σαν αποτέλεσμα να  εμπλουτισθεί η Πινακοθήκη με σπουδαία έργα, όπως του Ματίς κ.ά.

Ανέφερε ακόμα, ότι ο κλαπείς πίνακας του Πικάσσο, είναι το μοναδικό έργο του διάσημου ζωγράφου, που υπάρχει σε δημόσια συλλογή στην Ελλάδα και ότι, αν και αποτελεί σπουδαίο έργο, δεν ανήκει στη μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης(!). Αξίζει να αναφερθεί,ότι στην πίσω πλευρά του, υπάρχει ιδιόχειρη αφιέρωση του Πικάσσο στην Ελλάδα("pour le peuple grec hommage")...