Μονεμβασιά: σφοδρές αντιδράσεις για το τελεφερίκ στην Καστροπολιτεία

 

      Με κεντρικό αίτημα «Όχι στο Τελεφερίκ στην Καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς», φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις προχωρούν σε συλλογική υπογραφών, υπογραμμίζοντας πως απειλείται η μεσαιωνική Καστροπολιτεία.

Όπως επισημαίνει ο Σύλλογος Φίλων Μονεμβασιάς και έξι περιβαλλοντικές οργανώσεις, η σχεδιαζόμενη από το υπουργείο Πολιτισμού και το Δήμο Μονεμβασιάς, εγκατάσταση τελεφερίκ έχει σκοπό να συνδέσει την Κάτω Πόλη µε την κορυφή του βράχου.

«Το σχεδιαζόμενο έργο του τελεφερίκ και οι σχετικές διαμορφώσεις δεν έχουν προηγούμενο στον ελλαδικό χώρο: θα εκτείνονται σε τεράστια έκταση και θα περιλαμβάνουν εκτεταμένους εκβραχισμούς, ανέγερση δύο σταθμών εξυπηρέτησης επιβατών, εγκατάσταση τελεφερίκ µε “γόνδολες”, πυλώνα και συρματόσχοινα μόλις 140 μ. από την μνημειακή πύλη του Κάστρου», σημειώνουν μεταξύ άλλων.

Επισημαίνεται, ότι το έργο για την εγκατάσταση του τελεφερίκ «δεν τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση και βασίζεται σε ελλιπείς και προβληματικές μελέτες που το αποκαλούν αναβατόριο, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν το κοινό».

Όπως τονίζεται, πλήθος σημαντικών ελληνικών και διεθνών φορέων αντιδρούν, με αποκορύφωμα την ανάδειξη της Μονεμβασιάς ως ευρωπαϊκού μνημείου υπό απειλή για το 2025 από την Europa Nostra, το μείζον ευρωπαϊκό δίκτυο της κοινωνίας πολιτών για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Καστροπολιτεία που είναι κηρυγμένος ιστορικός  και αρχαιολογικός χώρος και προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000.

Ο Σύλλογος Φίλων Μονεμβασάς ζητά:

• Να ακυρωθεί το σχέδιο τελεφερίκ και να δημιουργηθεί αναβατόριο που θα εξυπηρετεί τα άτομα που το έχουν ανάγκη και όχι για βιαστικούς τουριστικούς πράκτορες που θα επιβαρύνουν τη λειτουργία του χωρίς λόγο.
• Να γίνουν έργα προσβασιμότητας στην Κάτω Πόλη της Μονεμβασιάς, όπου βρίσκονται τα μουσεία, τα περισσότερα μνημεία, όλα τα ξενοδοχεία, τα καταστήματα και οι οικίες της Καστροπολιτείας.
• Να γίνει επένδυση σε βασικά έργα υποδομής στην Καστροπολιτεία (υδροδότηση με πόσιμο νερό και όχι υφάλμυρο, αποχετευτικό που δεν υπερχειλίζει στους δρόμους και στα σπίτια, πυροπροστασία) και όχι σε έργα εντυπωσιασμού.

Όπως καταγγέλλεται, το παραπάνω έργο:

• Αλλοιώνει το τοπίο και το χαρακτήρα της Καστροπολιτείας της Μονεμβασιάς καταστρέφοντας τη μοναδικότητα της οχυρής θέσης και τη βιωματική εμπειρία μιας άλλη εποχής.
• Θέτει σε κίνδυνο την υλική υπόσταση και ακεραιότητα του Βράχου λόγω εκτεταμένων εκβραχισμών
• Θέτει σε κίνδυνο το οικοσύστημα της περιοχής
• Δεν βασίζεται σε ώριμες μελέτες (επιπτώσεων, σκοπιμότητας, λειτουργίας κ.α.)
• Επικαλείται προσχηματικά τη διευκόλυνση των ατόμων με ειδικές ανάγκες ενώ αποτελεί μηχανισμό προώθησης του υπερτουρισμού των λίγων ωρών σε βάρος του τουρισμού της διαμονής και της βιωματικής εμπειρίας.
•  
  

Να σημειωθεί, πως έντονες αποδοκιμασίες από κατοίκους και φορείς δέχτηκε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη κατά την επίσκεψή της, την Τετάρτη 16 Ιουλίου, στα εγκαίνια του Δημοτικού Μουσείου Γιάννη Ρίτσου, στην προστατευόμενη καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς.

 

 

Πηγή: tvxs, kathimerini.gr, inlaconia.gr

 

Χαλέπιος πεύκη, ένα εμβληματικό δέντρο της Μεσογείου

 

       Η χαλέπιος πεύκη (Pinus halepensis Mill) είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό είδος των θερμών και ξηρών δασών της Μεσογείου. Με ιδιαίτερη διαμόρφωση κόμης και εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και τους ισχυρούς ανέμους, φύεται ακόμη και σε σχισμές βράχων. 

Είναι άρρηκτα ταυτισμένη και με το ελληνικό μεσογειακό καλοκαίρι, αφού απαντά συχνά κοντά στη θάλασσα, προσφέροντας τη σκιά και το άρωμα της, αποτελώντας συστατικό στοιχείο των παράκτιων τοπίων, όπως της Αττικής, της Κορινθίας, της Δυτικής Πελοποννήσου και της Χαλκιδικής. 

 

 

 

 

Τα δάση της χαλεπίου πεύκης ήταν σε παλαιότερες εποχές πολύτιμα για την παραγωγή ρετσινιού και ξυλείας που χρησιμοποιούταν στη ναυπηγική. Στις μέρες μας, το ρετσίνι εξακολουθεί να παράγεται, αλλά σε μικρότερες ποσότητες, ενώ η χρήση του ξύλου της έχει περιοριστεί σε άλλες χρήσεις. Σήμερα, το πιο πολύτιμο προϊόν είναι αναμφίβολα το πευκόμελο.

 

 

 

 

 

      Αν και έχει στοχοποιηθεί η χαλέπιος πεύκη για τις πυρκαγιές, είναι ένα είδος φυσικά προσαρμοσμένο στο σκληρό μεσογειακό καλοκαίρι. Οι ειδικοί θεωρούν, ότι είναι ατυχείς και απλουστευμένες οι δημοσιογραφικές προσεγγίσεις που αποδίδουν στη χαλέπιο πεύκη ευθύνη για τις πυρκαγιές. Ότι στην Ελλάδα, η μείωση βόσκησης και της ρητινοσυλλογής επέτρεψαν την ανάπτυξη πυκνού υπόροφου* που κάνει τα δάση ιδιαίτερα ευάλωτα σε πυρκαγιές.. 

 

Το γεγονός, ότι η χαλέπιος πεύκη διατηρεί ώριμα κλειστά κουκουνάρια που ανοίγουν αμέσως μετά από φωτιά,  δημιουργεί μια «βροχή σπόρων» για να επιτευχθεί η φυσική αναγέννηση του δάσους. Είναι μια από τις «απαντήσεις» της φύσης για την προσαρμογή των δασών στο πολύ ξηρό περιβάλλον που ευνοεί τις συχνές και μεγάλες πυρκαγιές. Επίσης η χαλέπιος πεύκη βοηθά νεαρά δέντρα που είναι λιγότερο ικανά να αντ έξουν την άμεση έκθεση στο ιδιαίτερα ξηρό και θερμό καλοκαίρι, να αναπτυχθούν.

 

 

 

*υπόροφος: φυτά που αναπτύσσονται κάτω από το δάσος χωρίς να διεισδύουν σε μεγάλο βαθμό, αλλά πάνω από τον δασικό τάπητα. Αποτελείται από δέντρα που ελαττώνονται λόγω έλλειψης φωτός, άλλα μικρά δέντρα με χαμηλές απαιτήσεις φωτός, δενδρύλλια, θάμνοι, αμπέλια και χαμόκλαδα. Τα μικρά δέντρα όπως ο ελαιόπρινος και η κρανιά αποτελούν συχνά τον υπόροφο.

 

 

Πηγές: dasarxeio.com