Ρούλα Κακλαμανάκη

  Ένας  άνθρωπος έντιμος, αξιοπρεπής, με ευαισθησία στα κοινά, δικαστής , συγγραφέας και πολιτικός, η Ρούλα Κακλαμανάκη απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 77 ετών. 

Είχε πλούσια συγγραφική δράση (δοκίμιο, αφήγημα, μυθιστόρημα), είχε μεταφράσει ξένους ποιητές και είχε αρθρογραφήσει στον αθηναϊκό τύπο.

Από το 1981 ως το 1989 εξελέγη δύο φορές βουλευτής Α' Αθηνών και χρημάτισε υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων και υφυπουργός Παιδείας.

      Όμως η Ρούλα Κακλαμανάκη έγινε πρώτα - πρώτα γνωστή στο Πανελλήνιο από τη θητεία της ως   Δ ι κ α σ τ ή ς   και ειδικώτερα από τη συμπεριφορά της στη γνωστή "υπόθεση Πόλε". 

 

 

                                            Η υπόθεση Πόλε

      

      Το  1976 συνελήφθη στην Αθήνα ο Ρολφ Πόλε, τον οποίο καταζητούσε η Γερμανία,   ως τρομοκράτη. Το αρμόδιο Συμβούλιο ΕφετώνΑθηνών απέρριψε   κ α τ ά   π λ ε ι ο ψ η φ ί α ν   το γερμανικό αίτημα για έκδοσή του,  κρίνοντας ότι η δράση του είχε πολιτικό χαρακτήρα.

Η απόφαση αυτή συμβάδιζε απολύτως με την άποψη σημαντικών εκπροσώπων του πολιτικού και νομικού κόσμου, του συνόλου σχεδόν του τύπου, αλλά και διεθνών προσωπικοτήτων, όπως π.χ. του Ζαν-Πωλ Σαρτρ.

Όμως η γενική κινητοποίηση δεν απέτρεψε την έκδοση του Πόλε. Ο Άρειος Πάγος ακύρωσε την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών και ο Πόλε αυθημερόν μεταφέρθηκε στη Γερμανία και παραδόθηκε στους διώκτες του. Η τότε αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό Κων. Καραμανλή, ότι η έκδοσή του αποτελούσε το πολιτικό δώρο στο Χέλμουτ Σμιτ ενόψει των γερμανικών εκλογών.

 

 

                                            Διώξεις Δικαστών

 

       Όμως η υπόθεση δεν είχε κλείσει... Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευστάθιος Μπλέτσας εισηγήθηκε πειθαρχική δίωξη σε βάρος των τριών δικαστών που πλειοψήφισαν στο Συμβούλιο Εφετών, των Κ. Αλεξόπουλου, Σ. Βάλλα και  Χ ρ.  Σ α ρ τ ζ ε τ ά κ η,    για "παράβασιν καθήκοντος, αυθαιρεσίαν και άκραν επιπολαιότητα"! 

Η άσκηση της δίωξης προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, ως ευθεία παραβίαση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και καταγγέλθηκε από τα κόμματα, τον τύπο, έγκριτους νομικούς, όπως τον επίτιμο Πρόεδρο του Αρείου Πάγου Αντ. Φλώρο , τους καθηγητές Γ. Α. Μαγκάκη, Ν. Ανδρουλάκη, Φ. Βεγλερή και σπουδαίους ποινικολόγους, όπως τους  Στ. Αλεξανδρή, Αρ. Οικονομίδη, Ν. Γαλεάδη κ. ά.  Ακόμα, με ομόφωνα ψηφίσματα συμπαρατάχθηκαν ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και η Νομική Σχολή Αθηνών. 

 

 

                                            Δικαστής με παρρησία

 

      Υπήρξε   μ ό ν ο     μ ί α     Π ρ ω τ ο δ ί κ η ς   π ο υ    τ ό λ μ η σ ε   να αντιπαρατεθεί δημόσια με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Η Πρωτοδίκης Ρούλα Κακλαμανάκη έστειλε στον τύπο επιστολή, με την οποία εγκαλούσε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για το μέγα ατόπημα:

"Δεν έχετε το δικαίωμα κύριε Εισαγγελέα. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης που σε πολλές εγκυκλίους σε δικαστικούς λειτουργούς τονίσατε και εξήρατε λειτουργεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι αρχή και θεσμός. Εκείνοι που επιδιώκουν την εξουδετέρωση του θεσμού αυτού (συνταγματικά κατοχυρωμένου σε διεθνή κλίμακα) και την υπαλληλοποίηση του δικαστικού κλάδου, δεν έπρεπε μα βρουν στο πρόσωπό σας το κατάλληλο όργανο (...). Άραγε τούτο το πλήγμα στο διάτρητο στήθος της Δικαιοσύνης μας είναι η χαριστική βολή;" 

      Το θάρρος της Ρούλας Κακλαμανάκη δεν έμεινε χωρίς συνέπειες. Παρά τη γενική επιδοκιμασία για τη στάση της, ο Άρειος Πάγος της επέβαλε πειθαρχική ποινή "προσωρινής παύσεως ενός μηνός για συμπεριφορά ασυμβίβαστη προς το αξίωμά της θίγουσα το γόητρο της Δικαιοσύνης". Ακολούθησε δυσμενής μετάθεση στην Καρδίτσα με την αιτιολογία "της απώλειας του κύρους της ως Δικαστή".

Η Πρωτοδίκης εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Ακολούθησε για δύο χρόνια ελεύθερη δικηγορία και εν συνεχεία πολιτική σταδιοδρομία με παράλληλο συγγραφικό έργο.    

 

 

 

 

 

 

για