Πέθανε σε ηλικία 90 ετών ο μεγάλος δεξιοτέχνης του κλαρίνου Πετρολούκας Χαλκιάς. Υπήρξε κορυφαίος εκφραστής της ηπειρώτικης παραδοσιακής μουσικής και αποκλήθηκε «πατριάρχης» του κλαρίνου.
Ο ήχος από το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά ήταν κάτι παραπάνω από τεχνική. Ήταν μια προέκταση της φωνής της Ηπείρου, της σιωπής των βουνών, του καημού της ξενιτιάς, του μοιρολογιού... Παίξιμο δωρικό, με καθαρότητα, δεξιοτεχνία και βαθύ συναισθηματικό φορτίο...
Οι τζακαράντες, αυτά τα ψηλά δέντρα με τα μωβ άνθη που μοιάζουν βγαλμένα από παραμύθι, έχουν ντύσει ξανά το Ζάππειο, τον Εθνικό Κήπο και πολλές γειτονιές της Αθήνας, αλλά και της Αττικής με το εντυπωσιακό τους χρώμα, παρουσιάζοντας ένα μαγικό θέαμα.. Συχνά τα πεσμένα άνθη στρώνουν ένα υπέροχο μωβ - μπλε χαλί...
Προέρχονται από τη Νότια Αμερική, αλλά έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα ανθίζουν για μικρό διάστημα, από το Μάιο μέχρι τα μέσα Ιουνίου και μπορούν να ξεπεράσουν σε ύψος τα 15 μέτρα.
Οι τζακαράντες του Σεφέρη
Ο Γιώργος Σεφέρης φαίνεται, πως έκθαμβος πρωταντίκρισε σε πλήρη ανθοφορία τις τζακαράντες τον Οκτώβριο του 1941, στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής. Γράφει στο ημερολόγιό του (Μέρες Δ΄) την Τρίτη, 14 Οκτώβρη 1941: «Η τζακαράντα, το δέντρο με τα μενεξεδένια μάτια, που κρατά καστανιέτες». Και συμπληρώνει δέκα μέρες σχεδόν μετά (Σάββατο, 25 Οκτώβρη):
«Οι τζακαράντες αρχίζουν τώρα να πρασινίζουν. Σε λίγο η μενεξεδένια χάρη τους θα έχει χαθεί. Μοιάζουν σαν τα όμορφα παιδιά που ασκημίζουν μεγαλώνοντας».
Στις 14/11 στέλνει το ποίημα στον Τίμο Μαλάνο στην Αλεξάνδρεια, επισυνάπτοντας και ορισμένες σημειώσεις, όπου αναφέρεται και στις τζακαράντες.
«Jacaranda. Το λεξικό της Οξφόρδης δίνει
τη χρονολογία της γέννησης της ονομασίας αυτού του δέντρου το 1753.
Είναι ένα δέντρο της τροπικής Αμερικής. Το έχω περιγράψει, γράφοντας τις
προάλλες σε κάποιον από τους Αλεξαντρινούς φίλους, του Ξύδη νομίζω,
είναι ολάκερο ένα μπουκέτο μενεξές και το χαρούπι του, χωρίς υπερβολή,
είναι σαν καστανιέτα. Έχει έναν τέτοιο “αέρα” που νομίζεις πως χορεύει.
Τ’ άνθια τους, όταν πέφτουν, στρώνουν ένα χαλί μενεξεδένιο στα πόδια
τους. Άμα προσέξει κανείς τις τζακαράντες και τις αγαπήσει, δεν
ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο»*
Το μενεξεδένιο χρώμα της κι οι καρποί της που μοιάζουν στις ισπανικές
καστανιέτες υποβάλλουν ακαριαία στον ποιητή την αίσθηση της χορευτικής
κίνησης. Με αναφορά στις τζακαράντες ξεκινάει το ποίημα ΚERK STR. OOST,
PRETORIA, TRANSVAAL και έτσι να χορεύουν τις παρουσιάζει:
«Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας
ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι»......
*Γ. Σεφέρης & Τ. Μαλάνος, Αλληλογραφία 1935-1963, 1990
 |
.
 |
 | ||
| Sebastião Ribeiro Salgado Júnior (8 February 1944 – 23 May 2025) |
Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές πλημμύρισαν χθες, 18 Μαΐου 2025, τους δρόμους της Χάγης, καλώντας την ολλανδική κυβέρνηση να υιοθετήσει σκληρή στάση απέναντι στον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα. Σύμφωνα με τους διοργανωτές της πορείας, περίπου 100.000 άνθρωποι συμμετείχαν, με την πλειονότητα ντυμένη στα κόκκινα, συμβολίζοντας την ανάγκη για «κόκκινες γραμμές» ενάντια στην πολιορκία της Γάζας, όπου οι κάτοικοι στερούνται φαρμάκων, τροφίμων και καυσίμων.
Η πορεία πέρασε μπροστά από το Διεθνές Δικαστήριο, όπου εξετάζεται η προσφυγή της Νότιας Αφρικής, η οποία κατηγορεί το Ισραήλ για γενοκτονία. Πέρυσι, το ίδιο δικαστήριο είχε διατάξει ⁹την παύση της στρατιωτικής επιχείρησης στη Ράφα, στη νότια Γάζα.
Οι επικεφαλής διοργανωτές της κινητοποίησης κατηγορούν την ολλανδική κυβέρνηση, ότι παραβλέπει τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα και κάλεσαν τους διαδηλωτές να πιέσουν για μια αυστηρότερη πολιτική στάση.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας δήλωσε πρόσφατα, ότι επιθυμεί επανεξέταση των συμφωνιών συνεργασίας της ΕΕ με το Ισραήλ. Ωστόσο, η κυβέρνηση παραμένει επιφυλακτική, με τον ηγέτη του μεγαλύτερου κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού, ακροδεξιό, Γκερτ Βίλντερς, να εκφράζει σταθερή υποστήριξη στο Ισραήλ και να χαρακτηριζει τους διαδηλωτές «συγχυσμένους» και υποστηρικτές της Χαμάς...
Η κατάσταση στη Γάζα παραμένει τραγική, με 50-70 θανάτους ημερησίως, από τη νέα ισραηλινή επίθεση την τελευταία εβδομάδα. Κανένα νοσοκομείο δε λειτουργεί πλέον στο βορρά, ενώ το τελευταίο αντικαρκινικό νοσοκομείο του παλαιστινιακού θύλακα έχει κλείσει, επιδεινώνοντας την ανθρωπιστική κρίση....
Η τεράστια διαδήλωση εδώ:
Η ζωή, οι ασχολίες, οι αξίες, και η οργάνωση των Σαρακατσάνων
αποκαλύπτονται με έναν ζωντανό και αυθεντικό τρόπο μέσα από τα εκθέματα,
τις ιστορίες, τις εικόνες τα παιχνίδια της μουσειοσκευής του πάντα δραστήριου Λυκείου Ελληνίδων Ραφήνας.
 |
| Χαρακτικό του Τάσσου (Τάσου Αλεβίζου) |
Η ημέρα της Πρωτομαγιάς είναι
φορτισμένη και με τη μνήμη της εκτέλεσης 200 αγωνιστών την 1η Μαΐου 1944
στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής.
Επρόκειτο για πολιτικούς αντιπάλους του μεταξικού καθεστώτος που κρατούνταν στην Ακροναυπλία και για εξόριστους της Ανάφης. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, μετά την κατάρρευση του μετώπου, παρέδωσε τους κρατουμένους στους Ιταλούς κατακτητές. Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, οι κρατούμενοι πέρασαν στη δικαιοδοσία των Γερμανών, οι οποίοι τους μετέφεραν στο Χαϊδάρι.
Λόγω της δολοφονίας ενός Γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας από τις αντιστασιακές δυνάμεις στις 27 Απριλίου του 1944, οι Ναζί οδήγησαν τους 200 κρατουμένους στο εκτελεστικό απόσπασμα ως αντίποινα.
Δέκα φορτηγά μετέφεραν τους κρατουμένους από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου μέχρι την Καισαριανή. Από τα σημειώματα που πρόλαβαν να αφήσουν οι μελλοθάνατοι προς τους συγγενείς, τους συναγωνιστές και τους αγαπημένους τους, πιστοποιούν τη βαθιά τους πίστη στην υπόθεση της ελευθερίας.
«Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει
ποτές» έγραψε στην πορεία του προς το θάνατο ο Μήτσος Ρεμπούτσικας. Ενώ ο
Χανιώτης γεωπόνος Νίκος Μαριακάκης έγραψε κάτι που θυμίζει πολύ έναν
άλλο πρωτεργάτη της ελευθερίας, τον Ρήγα Φεραίο-Βελεστινλή:
«Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».
Ανά είκοσι άτομα εκτελούνταν οι αιχμάλωτοι, γράφοντας μια από τις πιο αιματοβαμμένες σελίδες στην ιστορία της αντίστασης κατά του φασισμού.
Το σκοπευτήριο της Καισαριανής μεταβλήθηκε από εκείνη την Πρωτομαγιά του ’44 σε μνημείο θυσίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας....
Ποίηση Οδυσσέα Ελύτης: "Της αγάπης αίματα" (χορικό) από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, Μέρος Β', Τα πάθη
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης (από συναυλία του 1977)
| Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θ έ λ ε ι α ρ ε τ ή ν κ α ι τ ό λ μ η ν η ε λ ε υ θ ε ρ ί α. | ||
| Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον· και αν έπεσεν ο πτερωθείς κ' επνίγη θαλασσωμένος· | ||
| Αφ' υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος. Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον.* |
*
*Οι τρεις πρώτες στροφές από την ωδή «Εις Σάμον», από τη συλλογή δέκα πατριωτικών ωδών, του Ανδρέα Κάλβου, που εκδόθηκε το 1826 στο Παρίσι.
Δύο νέοι ομαδικοί τάφοι εκτελεσμένων πολιτικών κρατουμένων του Εμφυλίου από τις φυλακές του Επταπυργίου βρέθηκαν στις Συκιές, ανεβάζοντας συνολικά στους έξι τούς ομαδικούς τάφους.
Συνολικά μέχρι σήμερα βρέθηκαν 33 σκελετοί μέσα στους έξι ομαδικούς τάφους -οι οποίοι είναι στην ουσία πρόχειροι λάκκοι- στη διάρκεια εργασιών ανάπλασης της περιοχής γύρω από το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης Συκεών απέναντι από το Επταπύργιο. Η περιοχή αυτή χρησιμοποιούταν στα σκοτεινά χρόνια του Εμφυλίου για την εκτέλεση πολιτικών κρατουμένων και τότε ήταν ακατοίκητη.
Οι μαύρες σελίδες μιας βαρβαρότητας
Όπως αναφέρεται, τα πρώτα οστά είχαν βρεθεί στα τέλη του 2024 και το Φεβρουάριο εντοπίστηκε ένας μεγάλος λάκκος με τα οστά έντεκα εκτελεσμένων. Τις προηγούμενες μέρες εντοπίστηκαν δύο ακόμα ομαδικοί τάφοι.Υπήρχαν σκελετοί γυμνοί και ξυπόλητοι, ο ένας δίπλα στον άλλο. Κάποια από τα κρανία είχαν οπή από χαριστική βολή... Εξ αυτών ο ένας ανήκει σε γυναίκα και αρκετοί σε νεαρά άτομα περίπου 20 χρονών. Πρόκειται για θύματα ενός μαζικού εγκλήματος, μιας βαρβαρότητας που κράτησε μια δεκαετία. Άλλοι εκτελέστηκαν κατά την διάρκεια του Εμφυλίου, άλλοι αργότερα, άλλοι πολύ αργότερα
Οι περισσότεροι από τους σκελετούς ήδη έχουν παραδοθεί στην Αστυνομική Διεύθυνση για έλεγχο και προσδιορισμό της ηλικίας και του χρόνου εκτέλεσης. Ο δήμαρχος έχει επίσης ζητήσει την επιστροφή των σκελετών έτσι ώστε, μεταξύ άλλων να είναι στην διάθεση συγγενών και απογόνων προκειμένου να πραγματοποιήσουν έλεγχο και διασταύρωση DNA και να ψαλεί εξόδιος ακολουθία...
Πηγές:
documentonews.gr, tvxs.gr.
Οι φωτογραφίες είναι της αρχαιολόγου Σταυρούλας Τζεβρένη
Σήμερα, δύο χρόνια από την τραγωδία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, έγιναν τα μεγαλύτερα ίσως συλλαλητήρια στην ιστορία της χώρας.
Χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους, για να τιμήσουν τη μνήμη των 57 νεκρών και με αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη. Συγκεντρώθηκαν άνθρωποι κάθε ηλικίας, με έντονη την παρουσία των νέων, φοιτητών και μαθητών.
Φυσικά,δεν έλειψαν στο τέλος και τα σχετικά επεισόδια από τους "γνωστούς" κουκουλοφόρους...
Σε ένδειξη συμπαράστασης, ένα μεγάλο μέρος του εμπορικού κόσμου και της εστίασης παραμένει σήμερα κλειστό και ειδικά στα κέντρα των πόλεων σχεδόν τίποτα δεν είναι ανοιχτό. Κλειστά θα παραμείνουν και τα θέατρα, αλλά και γενικότερα οι χώροι πολιτισμού.
Αντίστοιχα συλλαλητήρια έγιναν και σε πόλεις του εξωτερικού, όπως Λονδίνο, Βρυξέλλες, Ρώμη κ. α..
Στον Παντελή Μπουκάλα απονέμεται το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων 2024, όπως ανακοινώθηκε χθες από το υπουργείο Πολιτισμού.
Για τον σπουδαίο διανοούμενο και ακούραστο μελετητή, αναφέρεται στο σκεπτικό της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας:
«υπηρετεί το ήθος της λογοτεχνίας, σε συνομιλία με παλαιότερες (λόγου χάριν: Σολωμός, Παλαμάς, Κρυστάλλης) και σύγχρονες φωνές (λόγου χάριν: Ελύτης, Ρίτσος, Αναγνωστάκης, Χάκκας, Μέσκος), με πρόταγμα μια βασανισμένη και βασανιστική ερωτηματοθεσία για όλα όσα ανθρώπους μάς ονομάζουν, αλλά και όλα όσα διαμορφώνουν τις νεοελληνικές ταυτότητες».
Ποιητής, αρθρογράφος, δημοσιογράφος, επιμελητής κειμένων και διορθωτής τυπογραφικών δοκιμίων, μεταφραστής κειμένων της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, άνθρωπος των Γραμμάτων, έχει σταθερή και συνεπή παρουσία στο δημόσιο βίο επί 40 χρόνια.
Μια σύντομη εργογραφία:
Από το 1980 έχει εκδώσει στην Άγρα τα βιβλία ποίησης: Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της Ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος, Ρήματα και Μηλιά μου αμίλητη, το θεατρικό, Το μάγουλο της Παναγίας: Αυτοβιογραφική εικασία του Γεωργίου Καραϊσκάκη, έναν τόμο βιβλιοκριτικών με τον τίτλο Ενδεχομένως – Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου και δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής.
Έχει μεταφράσει τον Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος – Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα (από το Ενδέκατο Βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας). Επίσης μετέφρασε τους Αχαρνείς για το Εθνικό Θέατρο, τον Αγαμέμνονα για το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, τις Τρωάδες για το Θέατρο του Νέου Κόσμου, τον Κύκλωπα του Ευριπίδη και το ομότιτλο ειδύλλιο του Θεόκριτου για το Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, τις Θεσμοφοριάζουσες για το Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, την Ιφιγένεια την εν Αυλίδι για το ΚΘΒΕ και την Ελένη επίσης για το ΚΘΒΕ.
Το 2016 συνεξέδωσε με τον Γιάννη Παπακώστα το βιβλίο Ανδρέας Λασκαράτος, Δημοτικά τραγουδάκια εθνικά μαζευμένα από τους τραγουδιστάδες εις το Ληξούρι
Επίσης έχουν εκδοθεί από την Άγρα οι τέσσερις πρώτοι τόμοι της σειράς του, Πιάνω γραφή να γράψω... - Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι:
1) Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η «Αγαπώ» και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών
2) Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση
3) Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα: Το ταξίδι του φιλιού και ο έρωτας σαν υπερβολή.
4) Ο Έρως και το Έθνος: Οι φυλές, οι θρησκείες και η δημοτική ποίηση της αγάπης. Α΄: Έλληνες, Βλάχοι, Μαύροι, Αρβανίτες, Τούρκοι.
Ο Παντελής Μπουκάλας ήταν αρθρογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά από το 1979 (Σύμπτωμα, Ο Πολίτης, Πρωινή Ελευθεροτυπία), το 1987 στην εφημερίδα Πρώτη, ενώ από το 1990 αρθρογραφεί στην Καθημερινή, όπου για είκοσι χρόνια είχε την ευθύνη της ανά Τρίτη σελίδας του βιβλίου.
'Εχει επίσης βραβευθεί με τα Κρατικά Βραβεία Δοκιμίου (2017, «Οταν το ρήμα γίνεται όνομα») και Ποίησης (2010, «Ρήματα»).
Ο πρωθυπουργός της Σερβίας Μίλοσ Βούτσεβιτς ανακοίνωσε την παραίτησή του σήμερα, Τρίτη 28/1, έπειτα από εβδομάδες μαζικών διαδηλώσεων κατά της διαφθοράς, που πυροδοτήθηκαν από την κατάρρευση στεγάστρου τον περασμένο Νοέμβριο στο σιδηροδρομικό σταθμό στο Νόβι Σαντ, που στοίχισε τη ζωή σε 15 ανθρώπους. Μαζί με τον πρωθυπουργό, την παραίτησή του υπέβαλε και ο δήμαρχος του Νόβι Σαντ, Μίλαν Τζούριτς,
Χθες, Δευτέρα, δεκάδες χιλιάδες πολίτες ενώθηκαν με τους φοιτητές σε μια 24ωρη διαμαρτυρία, αποκλείοντας έναν κεντρικό οδικό κόμβο στο Βελιγράδι.
Οι φοιτητές διαδηλώνουν εδώ και εβδομάδες, απαιτώντας δικαιοσύνη και λογοδοσία για την κατάρρευση του στεγάστρου στο Νόβι Σαντ, που στοίχισε τη ζωή σε 15 ανθρώπους.
Οι διαμαρτυρίες κλιμακώθηκαν όταν η αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει βίαια τις διαδηλώσεις. Πρωτοστάτες στις κινητοποιήσεις, οι φοιτητές, οι οποίοι από την ημέρα της τραγωδίας πραγματοποιούν συνεχιζόμενες καταλήψεις στα πανεπιστήμια όλης της χώρας, ζητώντας δικαιοσύνη και μεταρρυθμίσεις.
Οι φοιτητές και οι πολίτες τιμούν τα θύματα της τραγωδίας με καθημερινές 15λεπτες διακοπές κυκλοφορίας σε όλη τη Σερβία, στις 11:52 π.μ., ακριβώς τη στιγμή που κατέρρευσε το στέγαστρο την 1η Νοεμβρίου. Με αυτόν τον τρόπο αποτίουν φόρο τιμής στους 15 νεκρούς, που ανάμεσά τους ήταν και δύο παιδιά.
Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε χθες, παραδέχτηκε ότι και από την πλευρά της κυβέρνησης έγιναν λάθη και υπήρξαν δηλώσεις που ενίσχυσαν το κλίμα διχασμού στην κοινωνία.
Οι εισαγγελικές αρχές της Σερβίας έχουν απαγγείλει κατηγορίες σε 13 άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός υπουργού και αρκετών κρατικών αξιωματούχων. Ωστόσο, η αποφυλάκιση του πρώην υπουργού Κατασκευών, Γκόραν Βέσιτς, έχει προκαλέσει αμφιβολίες για την ανεξαρτησία της έρευνας, όπως αναφέρει το Associated Press.
Η τραγωδία στο Νόβι Σαντ σημειώθηκε τρεις μήνες μετά την ανακαίνιση του σιδηροδρομικού σταθμού, που διήρκεσε τρία χρόνια και κόστισε εκατομμύρια.
Ο ευρωπαϊκός εμφιαλωτής της Coca-Cola, στο Βέλγιο ανακοίνωσε τη Δευτέρα τη μαζική ανάκληση προϊόντων στην Ευρώπη λόγω υπερβολικής περιεκτικότητας σε χλωρικό άλας.
Οπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η ανάκληση αφορά, μεταξύ άλλων, γυάλινα μπουκάλια και κουτάκια των Coca-Cola, Sprite, Fanta και άλλων προϊόντων της εταιρίας, που κυκλοφορούν στο Βέλγιο, την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και το Λουξεμβούργο.
«Δεν έχουμε ακριβή αριθμό, αλλά είναι σαφές ότι πρόκειται για μεγάλη ποσότητα», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο η βελγική Coca-Cola.
Σε επιστημονική γνωμοδότηση του 2015, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων ανέφερε ότι η μακροχρόνια έκθεση στην ουσία αυτή επηρεάζει την υγεία των παιδιών και επίσης, οξεία έκθεση κατά τη διάρκεια μιας μόνο ημέρας μπορεί επίσης να είναι τοξική, σύμφωνα με την υπηρεσία.
Η Coca-Cola Europacific Partners Belgium ζήτησε συγγνώμη για το περιστατικό, το οποίο, όπως είπε, αποκαλύφθηκε από έναν έλεγχο ρουτίνας στο χώρο παραγωγής της στη Γάνδη και ζήτησε από τον κόσμο να μην τα πιει και να επιστρέψει τα ροφήματα στο σημείο πώλησης έναντι επιστροφής χρημάτων.
Πολυπληθείς συγκεντρώσεις σε περισσότερες από 100 πόλεις στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκαν σήμερα Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025, για την τραγωδία των Τεμπών. Το κάλεσμα ήταν του «Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών», για διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που αφορούν στα αίτια του δυστυχήματος με τους 57 νεκρούς. Παρόντες στις διαδηλώσεις, πολιτικοί αρχηγοί και εκπρόσωποι των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Η Μαρία Καρυστιανού, που μαζί με άλλους συγγενείς των θυμάτων, βρέθηκε στο Σύνταγμα ανέφερε: «Είμαστε ευγνώμονες για αυτή την έμπρακτη συμπαράσταση, μέσα από τα βάθη της ψυχής μας, ευχαριστούμε που είστε δίπλα μας. Μας δίνει απίστευτη δύναμη, δείχνει ότι είμαστε όλοι μαζί απέναντι σε ένα αδιανόητο έγκλημα, στο οποίο οι ένοχοι προσπαθούν να γλιτώσουν. Δεν θα συμβεί αυτό, δεν πρέπει να συμβεί αυτό».
 |
| "Μια αιωνιότητα και μια μέρα", 1998 |
Στις 24 Ιανουαρίου 2012, έφυγε από τη ζωή, αδόκητα και εν πλήρη ακμή, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ενώ γύριζε την τελευταία του ταινία με θέμα την κρίση. Είναι ο μόνος σκηνοθέτης, που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη. Διακρίνεται για την εμπνευσμένη ποίησή του, για την αισθητική ολοκλήρωση των ταινιών του, την εικαστικότητα των πλάνων του και το υπαρξιακό βάθος των ταινιών του.
Οι ήρωές του συχνά βγαίνουν από την τραγωδία και το μύθο. Οι ποιητικές εικόνες στο σινεμά του Αγγελόπουλου εμπλέκονται πάντα με την ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα και όπως έχει λεχθεί, για τον μεγάλο αυτόν κινηματογραφιστή, η ιστορία είναι ζώσα...
Οι ταινίες του, με πρώτη χρονικά την «Αναπαράσταση», σηματοδότησαν την
αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, τιμήθηκαν στα μεγαλύτερα
κινηματογραφικά φεστιβάλ και καταξίωσαν το δημιουργό τους ως έναν από
τους κορυφαίους κινηματογραφιστές στον κόσμο. "Ο Θίασος", που η τότε
κυβέρνηση Κων/νου Καραμανλή δεν επέτρεψε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο
φεστιβάλ των Καννών, φιγουράρει πάντα στις λίστες με τις καλύτερες
ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου....
 |
| "Αναπαράσταση", 1970 |
 |
| "Ο Θίασος" 1975 |
 |
| "Οι Κυνηγοί", 1977 |
 |
| "Το Μετέωρο βήμα του πελαργού", 1991 |
 |
| "Τοπίο στην ομίχλη",1988 |
 |
| "Τοπίο στην ομίχλη",1988 |
 |
| "Ο Θίασος" 1975 |
 |
| "Θίασος", 1975 |
 | ||||||
| "Ταξίδι στα Κύθηρα", 1984 |
 |
| "Ο Μελισσοκόμος", 1986 |
 |
| "Το βλέμμα του Οδυσσέα", 1995 |
 |
| "Το λιβάδι που δακρύζει", 2005 |
 |
| "Το βλέμμα του Οδυσσέα", 1995 |
-----------
