1973: Η ομιλία -"εξάψαλμος" του Παπαδόπουλου στους καθηγητές των πανεπιστημίων...

             

                     

 

 

 

        

     Ήταν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας του πανεπιστημίου, όταν ο δικτάτορας μάζεψε τα μέλη των Συγκλήτων και τους ...κατσάδιασε άγρια, χτυπώντας μάλιστα συνεχώς το χέρι στο έδρανο, επειδή δεν κατάφεραν να τιθασεύσουν τους φοιτητές τους, που διαμαρτύρονταν εναντίον της χούντας. 

Συνέβη λίγους μήνες πριν τα τραγικά γεγονότα του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973, όταν ήδη είχαν ήδη ξεκινήσει τα γεγονότα στη Νομική, διαδηλώσεις, αποχές και καταλήψεις σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. 

      Το θλιβερό είναι, πως οι καθηγητές όχι μόνο έσπευσαν στη μάζωξη του Παπαδόπουλου, αλλά στάθηκαν σούζα και δεν έβγαλαν  άχνα  ενώπιόν του. Μάλιστα, είναι γνωστό πως στη συνέχεια της ομιλίας, ο δικτάτορας τους είχε προκαλέσει, λέγοντάς τους, όποιος δε συμφωνεί μ' αυτά που λέει να σηκωθεί και να φύγει αυτή τη στιγμή. Κανένας δεν κουνήθηκε! Αντίθετα, εκτέλεσαν τις εντολές του κανονικότατα. Λίγες μέρες μετά, κάλεσαν οι ίδιοι την αστυνομία για να εκκενώσει τη Νομική... 

 

Πρόκειται δυστυχώς για την πλειοψηφία των τότε διδασκόντων στα πανεπιστήμια. Άλλοι συνεργάσθηκαν ανοιχτά με το καθεστώς, άλλοι αναρριχήθηκαν παράνομα σε έδρες και άλλοι επέλεξαν την αδιαφορία και την επονείδιστη σιωπή.  

Εσίγησαν, χωρίς να συμπαρασταθούν, κατ' ελάχιστον, στους λίγους γενναίους ακαδημαϊκούς δασκάλους, που εκδιώχθηκαν, εκπατρίσθηκαν αναγκαστικά, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν.

Λίγοι μόνο, που εξόφθαλμα υπηρέτησαν τη χούντα τιμωρήθηκαν στη μεταπολίτευση, με προσωρινή ή οριστική απόλυση...

     Παράδοση πλέον στην Ελλάδα, ο σφικτός εναγκαλισμός της ακαδημαϊκής κοινότητας με την εξουσία... Κάθε εξουσία...