|
"Κάμπια εν κινήσει", έχει αποκληθεί το "Καλογερικό"ή "του Πλακίδα" και βρίσκεται ανάμεσα στους Κήπους και το Κουκούλι Ζαγορίου, που κατασκευάστηκε το 1814.
|
Mονότοξα, δίτοξα, πολύτοξα, τα ηπειρώτικα γεφύρια! Υπέροχα ανθρώπινα δημιουργήματα που πάρα πολλά ακόμα αντέχουν στο χρόνο και στη μανία των
στοιχείων της φύσης, κουβαλούν θρύλους και παραδόσεις και έμειναν ως στολίδια μοναδικά του ηπειρώτικού τοπίου!
Τα στεριώνανε με περισσή δεξιοτεχνία οι αριστοτέχνες Ηπειρώτες
μαστόροι της πέτρας, προκειμένου να υπάρχει επικοινωνία με τις γύρω περιοχές, αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο. Συχνά, φέρουν τα ονόματα αυτών που χρηματοδότησαν την κατασκευή τους. Κτίστηκαν άλλοτε σε προεκτάσεις βράχων και βουνών, άλλοτε σε
απότομες πλαγιές και δύσβατα μονοπάτια κι άλλοτε στις όχθες των
ποταμών.
Αν και γεφύρια πέτρινα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, όμως στην Ήπειρο είναι τα πιο ονομαστά και ειδικά στα Ζαγοροχώρια βρίσκονται τα πιο πολλά, τα πιο παλιά αλλά και τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα της λαϊκής αρχιτεκτονικής και της αξιοσύνης των μαστόρων.
Βέβαια, όταν άρχισαν να κατασκευάζονται αμαξωτοί δρόμοι, μειώθηκε σιγά - σιγά η ανάγκη συντήρησής τους και πολλά άρχισαν να καταρρέουν.
Τα τελευταία χρόνια όμως, τα πέτρινα γεφύρια χαρακτηρίσθηκαν διατηρητέα μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής και
σπουδαία δείγματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αναζητήθηκαν κονδύλια για τη συντήρησή τους, εξειδικευμένοι τεχνίτες και με τις υποδείξεις αρχιτεκτόνων και άλλων ειδικών επιστημόνων
έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια διάσωσής τους. Στη θέα τους, προκαλείται θαυμασμός για την
εξαιρετική τέχνη, την ομορφιά και την ιστορία τους....
Από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει δημιουργηθεί βάση δεδομένων "Τα Πέτρινα Γεφύρια της Ηπείρου"
(http://www.petrinagefiria.uoi.gr/index.php), όπου υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την ονομασία, το είδος, την τοποθεσία,
κ.λ.π. καθώς και φωτογραφίες κάθε γεφυριού.
Τα ηπειρώτικα γεφύρια, είναι πάρα πολλά. Εδώ, μερικά μόνο, από τα σημαντικότερα:
|
Το γεφύρι "του
Καμπέρ Αγά" βρίσκεται κοντά στις πηγές του ποταμού Αράχθου στον επαρχιακό
ορεινό δρόμο που συνδέει τα Γιάννενα με το Ανατολικό Ζαγόρι και δεν είναι γνωστή η χρονολογία κατασκευής του. Γεφυρώνει
τον παραπόταμο του Αράχθου, Ζαγορίτικο.
|
"Του Κοκκόρου" ή "του Νούτσου" (1750), βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι, στο κεντρικό Ζαγόρι.
|
|
|
|
Το
γεφύρι "της Κλειδωνιάς" (1853) διασχίζει μια από τις ομορφότερες ορεινές
τοποθεσίες της Ελλάδας που έχει χαρακτηριστεί εθνικός δρυμός φυσικής
ομορφιάς. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Κλειδωνιά της Κόνιτσας, στον ποταμό
Βοϊδομάτη, στην έξοδο της χαράδρας του Βίκου. |
Το γεφύρι της
Κλειδωνιάς ή Βοϊδομάτη, όπως είναι γνωστό, είναι ένα μονότοξο πέτρινο
γεφύρι με στιβαρή επιμήκυνση του τόξου του, που βρίσκεται κοντά στο
χωριό Κλειδωνιά της Κόνιτσας, στον ποταμό Βοϊδομάτη, στην έξοδο της
χαράδρας του Βίκου.. Διαβάστε περισσότερα εδώ:
https://parallaximag.gr/taxidi/ellada-taxidi/gefyra-kleidonias-to-panemorfo-gefyri-sta-nera-toy-voidomati
Το γεφύρι της
Κλειδωνιάς ή Βοϊδομάτη, όπως είναι γνωστό, είναι ένα μονότοξο πέτρινο
γεφύρι με στιβαρή επιμήκυνση του τόξου του, που βρίσκεται κοντά στο
χωριό Κλειδωνιά της Κόνιτσας, στον ποταμό Βοϊδομάτη, στην έξοδο της
χαράδρας του Βίκου.. Διαβάστε περισσότερα εδώ:
https://parallaximag.gr/taxidi/ellada-taxidi/gefyra-kleidonias-to-panemorfo-gefyri-sta-nera-toy-voidomati
|
"Της Βωβούσας" (1748) βρίσκεται πάνω από τον Αώο, που διασχίζει το χωριό Βωβούσα Ζαγορίου. Είναι δίπλα στην πλατεία του χωριού και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Είναι το μοναδικό στην περιοχή με ξύλινα κάγκελα, που προστέθηκαν το 1936. |
|
"Της Κόνιτσας" (1870). Θεωρείται το μεγαλύτερο μονότοξο πέτρινο γεφύρι των Βαλκανίων, με 36 μέτρα άνοιγμα και 20
μέτρα ύψος. Κάτω από την καμάρα του διακρίνεται η μικρή καμπάνα, που
σήμαινε για να προειδοποιεί τους περαστικούς να μη διαβούν το γεφύρι
όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και
υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν.
|
|
Το ιστορικό γεφύρι "της Άρτας" (1602 ή 1607), με τέσσερις ημικυκλικές καμάρες πάνω στον ποταμό Άραχθο, αποτελεί ορόσημο της πόλης. Πασίγνωστο, από το δημοτικό τραγούδι, που αναφέρεται στο θρύλο της θυσίας της γυναίκας του Πρωτομάστορα πάνω στα θεμέλιά του... |