Σπάτα: Αντιδράσεις και προσφυγή για τα Data Centers

 

 

 

 

 

      Αντιδράσεις προκαλεί στην κοινωνία των Σπάτων η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση τριών Data Centers ισχύος από 12,5 έως 80MW, σε απόσταση αναπνοής από κατοικημένες εντός σχεδίου περιοχές, καθώς και πλησίον χώρου υπό ανέγερση σχολείου, παιδικού σταθμού και πλησίον του Ζωολογικού πάρκου, με τους κατοίκους να καταγγέλλουν πως ο συνεχής θόρυβος άνω των νόμιμων επιτρεπτών ορίων 

Όπως καταγγέλλει η Επιτροπή Πολιτών Σπάτων, σημαντική θα είναι και η επιβάρυνση στο μικροκλίμα της περιοχής, λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, αλλά και της υπερκατανάλωσης υδάτινων πόρων και ηλεκτρικής ενέργειας, ωστόσο, και παρά τη σοβαρότητα των αναμενόμενων επιπτώσεων, δεν έχει εκπονηθεί καμία ολοκληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων συνδυαστικά για τα τρία έργα, ούτε έχει αξιολογηθεί η φέρουσα ικανότητα της περιοχής σε τέτοιου μεγέθους ενεργοβόρες εγκαταστάσεις.

Κάτοικοι της περιοχής έχουν ήδη προχωρήσει σε αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο Επικρατείας για την αδειοδότηση  χωρίς προηγούμενη εκπόνηση ολοκληρωμένης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, επισημαίνοντας ότι οι αρχές δεν έχουν λάβει υπόψη τους τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής από τις ήδη υπάρχουσες ή δρομολογημένες μονάδες. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η περιοχή των Σπάτων φιλοξενεί ήδη κρίσιμες υποδομές όπως το αεροδρόμιο, εμπορικά κέντρα και ζωολογικό πάρκο, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη συνολική εκτίμηση των συσσωρευτικών επιβαρύνσεων πριν από κάθε νέα αδειοδότηση. Εντούτοις, η διαδικασία χωροθέτησης φαίνεται να προχωρά με αποσπασματικές εγκρίσεις, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τις θεσμοθετημένες διαδικασίες διαβούλευσης

.«Η ανάπτυξη τεχνολογικών υποδομών μεγάλης κλίμακας πρέπει να συνδέεται με υπεύθυνο χωροταξικό σχεδιασμό και σεβασμό προς τον πολίτη και το περιβάλλον. Η πρόοδος δεν μπορεί να έρχεται εις βάρος της ποιότητας ζωής, αλλά να συνδυάζεται με αυτήν», καταλήγει η ανακοίνωση της Επιτροπής Πολιτών Σπάτων.

 

 

Κάθειρξη 8 ετών στον Π. Ψωμιάδη για εικονικά έργα και αθρόες προσλήψεις

 

 

 

      Σε κάθειρξη 8 ετών καταδικάστηκε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, πρώην πρώην νομάρχης, βουλευτής και περιφερειάρχης, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για απιστία και ψευδή βεβαίωση, πράξεις που συνδέονται με εικονικά έργα επί των ημερών του στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης, για τα οποία προσλήφθηκαν συνολικά 81 άτομα με συμβάσεις μίσθωσης έργου, που όμως απασχολήθηκαν σε άλλες υπηρεσίες και ουδεμία σχέση είχαν με τα συγκεκριμένα έργα.

Σύμφωνα με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, λόγω της ηλικίας του (78 ετών), η ποινή εκτίεται κατ’ οίκον. Όμως θα παραμείνει προσωρινά ελεύθερος, διότι αναστέλλεται η ποινή του μέχρι την εκδίκαση σε β΄βαθμό....

Η υπόθεση αφορά το διάστημα 2007-2010 με τη ζημιά να προσδιορίζεται σε 1,3 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.

                           Κατηγορείται κι ο αδελφός του Διονύσης...

 

      Για την ίδια υπόθεση κατηγορείται κι ο αδελφός του Διονύσης, ως αναπληρωτής νομάρχης, όμως χωρίστηκε η υπόθεση, διότι ο συνήγορός του επικαλέστηκε προβλήματα πνευματικής διαύγειας και γιαυτό,  οι δικαστές διέταξαν τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης.

 

 Πηγή:

 kathimerini.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ

 

 

Ο Δένδιας και τα "φέρετρα με σημαία"

 

 

                                                   

 

       Σε αδιανόητες δηλώσεις προέβη ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας και δελφίνος της Ν.Δ., στο Συνέδριο «Athens Security Forum 2025», που ξεκίνησε προχθές στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών και με θεσμικούς εταίρους, μεταξύ άλλων, το ΝΑΤΟ και το 'Ιδρυμα «Konrad Adenauer»:

"Το πρώτο προαπαιτούμενο είναι η αλλαγή κουλτούρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών και η επιστροφή σε πνεύμα αυτοθυσίας που ο Ευρωπαίος θα έχει μέσα στη συνείδησή του, ότι μπορεί να χρειάζεται να θυσιαστεί για να υπερασπίσει τα δικαιώματα τα οποία απολαμβάνει. Σήμερα η Ευρώπη δεν αντέχει να δει φέρετρα με σημαία πάνω, ούτε καν με την ευρωπαϊκή σημαία. Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες σε αυτό το θέαμα. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια σοβαρή και ειλικρινή συζήτηση στο πλαίσιο της Ευρώπης, μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε".

 Ακόμη, με περισσή αναίδεια απέναντι στους ολονέν φτωχοποιούμενους πολίτες της χώρας,  υπερηφανεύτηκε για τα δισεκατομμύρια που ρίχνονται στην πολεμική βιομηχανία:

 «Η Ελλάδα των 220 δισεκατομμυρίων ευρώ (Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος) έχει περισσότερα βαρέα τεθωρακισμένα από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και τη Δανία μαζί», πρόσθεσε! 

 

                Ευρωπαϊκές ελίτ: άμεση πολεμική εμπλοκή στο ουκρανικό...

 

 

      Ενώ ο μέσος όρος ζωής για τους στρατιώτες στα μέτωπα της Ουκρανίας είναι από λίγες μέρες έως λίγες ώρες, ενώ οι Ουκρανοί λιποτακτούν κατά χιλιάδες και ο Πούτιν δεν τολμά καν να κάνει επιστράτευση, οι ευρωπαϊκές ελίτ στοχεύουν σε ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία και προσπαθούν να πείσουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες να «θυσιαστούν»...

Γιαυτό και ο άνθρωπός τους - ο Δένδιας - μας καλεί να συνηθίσουμε στην ιδέα να βλέπουμε φέρετρα με σημαία...

Η πολεμική βιομηχανία σε μεγάλη άνθιση πλέον... 

 

 

 

 

 

" ΕΠΕΣΑΤΕ ΘΥΜΑΤΑ" - ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

         

 

 

                   

Βορίζια: η τραυματική εμπειρία ενός δασκάλου

 

 

      Ο κ. Γιάννης Πράπας, εκπαιδευτικός και διευθυντής σήμερα σε δημοτικό σχολείο στην Αθήνα, υπηρέτησε ως διευθυντής του δημοτικού σχολείου Βοριζίων τη διετία 2008-2010. Ο ίδιος έκανε λόγο για μια τραυματική εμπειρία.

 

                                              «Εφυγα από το σχολείο νύχτα, κυνηγημένος»

 

       Περιγράφοντας γεγονότα από εκείνη τη θητεία λέει: «Το χωριό ήταν πολύ απομονωμένο. Οι εκπαιδευτικοί είχαμε όρεξη και κέφι να κάνουμε πολλά. Όμως στο τέλος, τίποτα δε δούλεψε. Οι άνθρωποι εκεί φοβούνται ότι θα τους κάνεις παρέμβαση και θα τους αλλάξεις».

«Είχα μαθητές που δεν είχαν δει ποτέ τη θάλασσα. Έπεισα τους γονείς τους να πάμε τα παιδιά μια εκδρομή στη Φαιστό και στα Μάταλα, όμως πιο πολύ δυσκολεύτηκα να πείσω το τουριστικό πρακτορείο να έρθει ως το χωριό. Φοβόταν ο οδηγός του λεωφορείου να μπει στα Βορίζια. Βάζαμε πετρέλαιο θέρμανσης και έρχονταν κάποιοι και έσπαγαν την κλειδαριά και έκλεβαν το πετρέλαιο».

Ο κ. Πράπας νιώθει θυμό που η πολιτεία δε θέλει να δει το πρόβλημα, αφήνοντας παράλληλα τους εκπαιδευτικούς, μόνους κι εκτεθειμένους. «Δεν μας προστάτευε η υπηρεσία μας. Δεν μας προστάτευε κανείς. Απευθυνθήκαμε σε όλους – στους συνδικαλιστές, στη Νομαρχία, στο υπουργείο Παιδείας. Έρχονταν δάσκαλοι από τη Θεσσαλία ή τη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα, για να πάρουν τα πολυπόθητα 11 μόρια και στα μέσα της χρονιάς έψαχναν τρόπο να φύγουν. Οι δάσκαλοι στέλνονται εκεί ανενημέρωτοι».

«Φωνάξαμε κοινωνική λειτουργό και την πρώτη μέρα που ήρθε στο σχολείο, της κατέστρεψαν το αμάξι. Κάθε νέος δάσκαλος που ερχόταν στο σχολείο, του πέταγαν ένα βαρέλι από απόσταση προς το αυτοκίνητο. Και στους αστυνομικούς το ίδιο. Οι δάσκαλοι βρισκόμασταν υπό διαρκή κίνδυνο».

                                                     

                                                            «Όλα ξεκινούν απ’ τις μανάδες»

 

      Ο κ. Πράπας, θυμάται ακόμα πως τα όπλα έβγαιναν για ασήμαντες αφορμές. «Γιατί δεν ήθελες να φας όλο το φαγητό στο τραπέζι που σου έκαναν. Γιατί δεν πήγες στο τραπέζι που σε κάλεσαν ενώ είχες αποδεχτεί την πρόσκληση της άλλης οικογένειας. Μια φορά με κυνήγησαν με ένα λοστό και μπήκα για να γλυτώσω στο σούπερ μάρκετ του χωριού».

Ο εκπαιδευτικός στέκεται ιδιαίτερα στην εξής πτυχή της ιστορίας: «Κόντρα προϋπήρχε ανάμεσα στις οικογένειες, όμως οι μανάδες είναι αυτές που μπολιάζουν τα παιδιά με μίσος. Όλα ξεκινoύν από τις μητέρες. Τα παιδιά έπαιζαν χώρια στο προαύλιο και όποτε ανακατεύονταν μεταξύ τους, άρχιζε ο πετροπόλεμος. Έλεγαν στα παιδιά τους να τραμπουκίζουν τους δασκάλους».

Για να αλλάξει αυτή η σκοτεινή κατάσταση, ο κ. Πράπας θεωρεί πως απαιτείται μια οργανωμένη παρέμβαση. «Εμείς είχαμε σκεφτεί μέχρι και να κλείσει εκείνο το σχολείο και τα παιδιά να ανακατευτούν με τον μαθητικό πληθυσμό άλλων σχολείων για να αλλάξουν παραστάσεις, ώστε να μη διαιωνίζεται το μίσος. Όταν εξέφρασα αυτή τη σκέψη σε ένα δημοτικό συμβούλιο, με απείλησαν. Πήγα στο σχολείο στις 5 το πρωί, παρέδωσα σφραγίδες και κλειδιά και έφυγα νύχτα, κυνηγημένος».

Πηγή:.zarpanews.gr από in.gr

 

Στη σκιά των Πυραμίδων, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο

 

 

 

 

      Το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο (Grand Egyptian Museum), το μεγαλύτερο μουσείο στον κόσμο, άνοιξε επίσημα σε μια λαμπρή τελετή εγκαινίων που τίμησαν με την παρουσία τους αρχηγοί κρατών και αντιπροσωπείες από 79 χώρες. Πρόκειται για ένα θαύμα που στέκεται αγέρωχο στη σκιά των Πυραμίδων της Γκίζας. Περπατώντας στους αχανείς διαδρόμους του, ο επισκέπτης αισθάνεται τη μαγεία χιλιάδων χρόνων πολιτισμού. Είναι ένα παγκόσμιο πολιτιστικό ορόσημο, ένα μνημειώδες επίτευγμα στη διαφύλαξη και ανάδειξη της αρχαίας κληρονομιάς.

Οι τεράστιες, σύγχρονες αίθουσές του φιλοξενούν χιλιάδες εκθέματα, πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό.

Όλοι οι θησαυροί του Τουταγχαμών συγκεντρωμένοι, για πρώτη φορά, κάτω από την ίδια στέγη. Για πρώτη φορά στην ιστορία, τα πάνω από 5.000 αντικείμενα του θρυλικού «παιδιού-βασιλιά» εκτίθενται όλα μαζί, προσφέροντας μια εμπειρία ζωής που δεν επαναλαμβάνεται. Και λίγο πιο πέρα, το επιβλητικό άγαλμα του Ραμσή Β’, στο νέο του λαμπρό «παλάτι», δεσπόζει με μια μεγαλοπρέπεια που κόβει την ανάσα.Με βάρος 83 τόνων και ύψος άνω των 30 μέτρων το γρανιτένιο γλυπτό απεικονίζει τον Φαραώ της 19ης δυναστείας

Το μουσείο αποτελεί μια εντυπωσιακή σύντηξη παράδοσης και τεχνολογίας του 21ου αιώνα.
Υψηλές αψίδες, διαδραστικές εκθέσεις και υπερσύγχρονα εργαστήρια συντήρησης δημιουργούν έναν ζωντανό διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον.

 Η μνημειακή σκάλα του μουσείου, στολισμένη με 87 κολοσσιαία αγάλματα βασιλέων και θεών, οδηγεί σε ένα πανοραμικό παράθυρο με θέα στις Πυραμίδες, ένα θέαμα που σε αφήνει άφωνο.

 

 

  

 

 

Ζ. Μαμντάνι: Ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος της Νέας Υόρκης

 

 

   

      Ο Ζόχραν Μαμντάνι (Zohran Mamdani), 34 ετών, έγινε ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος στην ιστορία της Νέας Υόρκης και ο νεότερος από το 1892. Από γιός Ινδών μεταναστών που γεννήθηκε στην Αφρική και πλέον δήμαρχος της μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ, ο Μαμντάνι ενσαρκώνει τη στροφή μιας νέας γενιάς Αμερικανών προς μια πιο προοδευτική και κοινωνικά ευαίσθητη πολιτική κατεύθυνση.

Ο Μαμντάνι επικεντρώθηκε στο μείζον ζήτημα του κόστους ζωής, δεσμευόμενος να το μειώσει, μέσω τολμηρών παρεμβάσεων: πάγωμα ενοικίων σε μεγάλο μέρος του στεγαστικού αποθέματος, δωρεάν παιδική φροντίδα και δημόσια λεωφορεία, καθώς και αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου στα 30 δολλάρια.

Τα σχέδιά του θα χρηματοδοτηθούν, όπως έχει δηλώσει, μέσω υψηλότερης φορολόγησης των εύπορων πολιτών. Η προοπτική αυτή προκάλεσε ανησυχία στους επιχειρηματικούς κύκλους του Μανχάταν, που διοχέτευσαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε πολιτική επιτροπή υπέρ του αντιπάλου του, Άντριου Κουόμο.

Ο Μαμντάνι έχει προκαλέσει αντιδράσεις για τις απόψεις του σχετικά με τη Μέση Ανατολή. Έχει κατηγορήσει το Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα και έχει ταχθεί υπέρ της δημιουργίας ενός ελεύθερου παλαιστινιακού κράτους.

Κατά την προεκλογική εκστρατεία, ο Κουόμο τον κατηγόρησε ότι «θα ανοίξει την πόρτα στον Τραμπ», ο οποίος έχει απειλήσει να διακόψει τη χρηματοδότηση της πόλης και να στείλει την Εθνοφρουρά. Ο Μαμντάνι απάντησε, πως είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τη Νέα Υόρκη και τους μετανάστες της απέναντι σε κάθε αυταρχισμό.