Χιλιάδες διαδηλωτές κατά του νόμου Μακρόν για την «καθολική ασφάλεια»

 

 

 

 

       Χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη Γαλλία διαδηλώνουν αυτές τις μέρες, σε πολλές πόλεις κατά του νόμου Μακρόν, που απαγορεύει τη δημοσίευση φωτογραφιών αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας και ο οποίος θεωρείται ότι περιορίζει το δικαίωμα των δημοσιογράφων να καταγγέλουν την αστυνομική βία. Εκτός από το Παρίσι,  διαδηλώσεις έλαβαν χώρα στη Λίλ, τη Ρεν, το Στρασβούργο και άλλες πόλεις, με χιλιάδες κόσμου να κατεβαίνουν στους δρόμους, με το  σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Βιντεοσκόπηση». Πολλοί έφεραν πλακάτ με συνθήματα όπως: «Ποιος θα μας προστατεύσει από την αστυνομία;» και «Σταματήστε τη βία της αστυνομίας». 

 

 

 

Στον απόηχο των σφοδρών αντιδράσεων και των διαδηλώσεων σε όλη τη Γαλλία κατά του νόμου για την ασφάλεια, ο Εμανουέλ Μακρόν συγκαλεί σήμερα στο Ελυζέ το υπουργικό συμβούλιο.Το μέλλον του  αμφιλεγόμενου άρθρου 24 πρόκειται να συζητηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης. 

 

 

 

 

 

Επειδή οι αντιδράσεις για το άρθρο του νόμου για την «καθολική ασφάλεια», έρχονται πλέον και εκ των έσω, η κυβέρνηση αναμένεται να αποσύρει το πολυσυζημένο Άρθρο 24, που απαγορεύει την βιντεοσκόπηση ή φωτογράφιση αστυνομικών εν ώρα δράσης, από τους δημοσιογράφους.

 

Πηγές: franceinter.fr, efsyn.gr, naftemporiki.gr

 

 

Το κτήμα Νάσιουτζικ και οι fast track αλλαγές χρήσης γης

 

 

 

 

 

 

      Το γνωστό κτήμα Νάσιουτζικ στη θέση Γυαλού Σπάτων, ανήκει πλέον στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο το κληρονόμησε το 2013,  με τη διαθήκη του Γιώργου Νάσιουτζικ, μαζί μια συλλογή του από βυζαντινές εικόνες και  κάποια άλλα αντικείμενα, όπως ανατολίτικα κιλίμια, παραδοσιακά ενδύματα κλπ. από διάφορα μέρη του κόσμου. 

 

 

 

                                          Κτήμα  Νάσιουτζικ

 

 

      Αποτελείται από έκταση γης 38 στρεμμάτων, στην οποία υπάρχουν τέσσερις ενότητες κτιρίων. Στις «χρυσές εποχές», κατά τις δεκαετίες 1990 και 2000, το κτήμα Νάσιουτζικ έγινε γνωστό ως το πιο πολυτελές κτήμα γάμου στην Ελλάδα, φιλοξενώντας γαμήλιες δεξιώσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις.

Όμως όλα τα κτίσματά του, εμβαδού 5.000 τ.μ., είναι αυθαίρετα, αφού το κτήμα βρίσκεται εντός της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Μεσογείων, που προορίζεται μόνο για  παραδοσιακές και βιολογικές καλλιέργειες!!!

Σα να μην έφθανε αυτό, ο τότε ιδιοκτήτης του προέβη και σε πλήρη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος με παράνομες επιχωματώσεις,  δημιουργώντας τεχνητούς λόφους και υψώματα. Ερευνητέο επίσης, αν έχουν ανεγερθεί κτίσματα επάνω τους, καθότι απαγορεύεται από τον αντισεισμικό κανονισμό, λόγω επικινδυνότητας...

 

 

 

 

 

 

 

                 Διαδικασία fast track για αλλαγή χρήσης γης 

 

 

      Όπως αναφέρεται λεπτομερώς στο άρθρο του Γιώργου Λιάλιου στην "Καθημερινή"(https://www.kathimerini.gr/society/561167767/to-ktima-nasioytzik-xanazontaneyei/), το Μουσείο Μπενάκη ετοιμάζει μεγάλο επενδυτικό σχέδιο αξιοποίησης. 

  

       Στις αρχές του έτους,  κατέθεσε στο υπουργείο Περιβάλλοντος αίτημα, για την προέγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ), προκειμένου να αναπτύξει το επενδυτικό του πλάνο. Πρόκειται για ένα πολεοδομικό μοντέλο - ομπρέλα, το οποίο αλλάζει με διαδικασίες fast track τον πολεοδομικό σχεδιασμό σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο, δηλαδή αλλάζουν οι χρήσεις γης, χωρίς να χρειάζεται η χρονοβόρα τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ).

 

Στις 4 Νοεμβρίου, το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων του Υπουργείου, έδωσε την προέγκριση και δόθηκε η δυνατότητα πλέον των 5.000 αυθαιρέτων τ.μ. να χτιστούν άλλα 3.500 τ.μ., δηλαδή μέσα στα 38 στρέμματα θα υπάρχουν κτίσματα 8.500 τ.μ.!!!

 

 

 

       Προβλέπονται εκθεσιακός χώρος, ξενοδοχεία και σουίτες!

 

 

     Αν και ο τωρινός ιδιοκτήτης του κτήματος Νάσιουτζικ, το Μουσείο Μπενάκη, διατείνεται, ότι ως κοινωφελές ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δεν είναι επενδυτής, όμως προχωρά ακάθεκτα σε επενδυτική αξιοποίηση. Σύμφωνα με τα έγγραφα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προβλέπονται:

α) Πολιτιστικές δραστηριότητες με μόνιμα εκθέματα του Μουσείου  ή περιοδικές θεματικές εκθέσεις, π.χ. σχετικές με την τοπική παραγωγή ή εκδηλώσεις σχετικές με την εστίαση (π.χ. γευσιγνωσίες).

β) Τουριστικές χρήσεις, με εγκαταστάσεις σύγχρονων τουριστικών καταλυμάτων (boutique hotel, σουίτες κλπ.), αλλά και άλλες τουριστικές χρήσεις και υπηρεσίες, όπως συνεδριακού τουρισμού, επιχειρηματικών ημερίδων κλπ.

 

 

 

             Ερωτήματα για την επιλεκτική αλλαγή χρήσης...

 

      Αναρωτιέται κανείς, τί νόημα έχουν τελικά οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), όταν μπορούν να αλλάζουν και μάλιστα τόσο γρήγορα; 

      

Γιατί οι Δήμοι της περιοχής, με τεράστιες ελλείψεις σε πολιτιστικούς και αθλητικούς χώρους, δε ζητούν αντίστοιχο Ειδικό Πολεοδομικό σχέδιο (ΕΠΣ), αφού αυτό  προκρίνεται για το Μουσείο Μπενάκη; Και πώς συνδυάζονται οι δράσεις ενός κοινωφελούς μη κερδοσκοπικού ιδρύματος με ...τουριστικές δραστηριότητες;

 

Να σημειωθεί, ότι ειδικά στο Δήμο Σπάτων - Αρτέμιδος, όπου και ανήκει το κτήμα Νάσιουτζικ, υπάρχουν επείγουσες ανάγκες για σχολικούς, αθλητικούς και πολιτιστικούς χώρους, αφού μέχρι και πλατείες καταργήθηκαν, προκειμένου να καλυφθούν κάποιες από αυτές τις ανάγκες. Επίσης, την ίδια στιγμή που προβλέπονται τουριστικά καταλύματα στου Νάσιουτζικ, στην Αρτέμιδα, με μια παραλία των 14 χιλιομέτρων, απαγορεύονται τα ξενοδοχεία!!!

 

 

 

 

 

 

 

Εύα Κοταμανίδου : Πέθανε η πρωταγωνίστρια του Αγγελόπουλου

 

 

 

 

 

      Σπουδαίο ήταν το πέρασμα της Εύας Κοταμανίδου στην τέχνη και τον πολιτισμό. Με ταλέντο, ήθος και σεμνότητα, είχε μακρά διαδρομή στο θέατρο και στον κινηματογράφο, όπου και ξεχώρισε με τις έξοχες ερμηνείες της σε πρωταγωνιστικούς ρόλους ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Διέθετε  βλέμμα έντονο και διαπεραστικό, εξαιρετική, λυγμική, φωνή, που άλλαζε τόνους και αποχρώσεις... Συγχρόνως, ήταν πάντα ενεργή  στον κοινωνικό και πολιτικό βίο.

Γεννήθηκε το 1936 στην Νέα Φιλαδέλφεια, όπου και μεγάλωσε και σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν. Έγινε ιδιαίτερα γνωστή από τις ταινίες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, όπως «Ο Θίασος» (εμβληματικός ο μονόλογός της για τα Δεκεμβριανά), «Μεγαλέξαντρος», «Τοπίο στην ομίχλη», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Το λιβάδι που δακρύζει». 

Στην καριέρα της έκανε επίσης πολλές εμφανίσεις στην τηλεόραση και το θέατρο, μεταξύ άλλων στις παραστάσεις «Το πανηγύρι» (Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν", 1964, «Το τέλος του παιχνιδιού» (Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν",1969), «Έστω» (Θεατρική Σκηνή, 1983), «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα» (Λαϊκό Πειραματικός Θέατρο, 1984), «Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται» (Θεατρική Επιχείρηση Θάνος Μαρτίνος, 1985), «Το παιχνίδι της τρέλλας και της φρονιμάδας» (ΚΘΒΕ,1986), «Φεγγαρόφωτο» (Καλλιτεχνικός Οργανισμός Φάσμα, 1995), «Ο γυάλινος κόσμος» (Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Λάρισας, 1999 κ. ά. Επίσης είχε συμμετάσχει σε αρκετές άλλες κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και τηλεοπτικές σειρές.

Το 1989, η Εύα Κοταμανίδου εξελέγη βουλευτής Β΄Αθηνών με τον Συνασπισμό και στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012 ήταν υποψήφια βουλευτής Επικρατείας με τη Δημοκρατική Αριστερά.

 

                 

 

 

 

 

Σαν σήμερα πέθανε ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός

 

 

       Ιδιόρρυθμος  και αμφισβητίας, ο Μιχάλης Κατσαρός (1919-1998) ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική λογοτεχνική γενιά. Είναι ευρύτερα γνωστός, για το ποίημα του «Η Διαθήκη Μου», που περιλαμβάνεται στην κορυφαία ποιητική του δημιουργία «Κατά Σαδδουκαίων».  

Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία και πρωτοεμφανίστηκε μέσα από τη «Διάπλαση των Παίδων», το 1929 και άρχισε από το 1935 να συμμετέχει σε αγροτικές κινητοποιήσεις. Αργότερα ήρθε για σπουδές στην Αθήνα, οι οποίες όμως διακόπηκαν λόγω του πολέμου.Έλαβε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ως αεροπόρος, ενώ στην Κατοχή δραστηριοποιήθηκε στην Εθνική Αντίσταση.Για το λόγο αυτό, συνελήφθη από συνεργάτες των Γερμανών και βασανίστηκε άγρια στα κολαστήρια της Γκεστάπο και των φυλακών Χατζηκώστα. Το 1945 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά το 1956 αποστασιοποιήθηκε, για να ακολουθήσει έκτοτε ένα μοναχικό δρόμο.

 

 

 

 

 

      Στα γράμματα εμφανίστηκε επισήμως, το 1946 από το περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα», με το «Μπαρμπερίνικο καράβι» και σε ελεύθερο στίχο δημοσίευσε το ποίημα «Βγενιώ, στο ίδιο περιοδικό. Το 1947, συμμετείχε στην έκδοση του  περιοδικού «Θεμέλιο» και δύο χρόνια αργότερα εξέδωσε το  ποίημα «Μεσολόγγι». Ο Μιχάλης Κατσαρός έκανε αισθητή την παρουσία του στα ελληνικά γράμματα το 1953 με το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του «Κατά Σαδδουκαίων». Το 1956 δημοσίευσε το «Οροπέδιο». Ακολούθησε μια μακρά σιωπή και επανεμφανίσθηκε το 1975, με νέες ποιητικές συλλογές («Σύγγραμμα», «Πρόβα και ωδές» «Ενδύματα» (1977), «Αλφαβητάριον, ποιήματα Α-Ω» (1978), «Ονόματα» (1980), «3Μ+3Μ=6Μ» (1981) και «4 Μαζινό» (1982), για το οποίο βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Εξέδωσε επίσης διάφορα πεζά κείμενα, μέσα από το δικό του περιοδικό, το «Σύστημα». 

 

 

                                  «Κατά Σαδδουκαίων»

 

 

     Κατά τον μελετητή του έργου του, Αλέξανδρο Αργυρίου, το σημαντικότερο από τα ποιητικά του βιβλία είναι το «Κατά Σαδδουκαίων». Σύμφωνα με τον μελετητή, τα δεκαεννέα κομμάτια της συλλογής σκοπεύουν σ’ έναν κοινό στόχο. Δε στρέφονται μόνον κατά Σαδδουκαίων, αλλά και κατά Δωριέων, Ρωμαίων, Βησιγότθων και καταγγέλλουν κάθε μορφή συμβιβασμού και κάθε μορφή φαλκίδευσης του επαναστατικού πνεύματος. Τα ποιήματα έχουν, λίγο ή πολύ, αλληγορικό χαρακτήρα και οι ιστορικές τους αναφορές παραπέμπουν σε σύγχρονες καταστάσεις με ρητορικό και ενίοτε με προφητικό τόνο. Κατά τον Λίνο Πολίτη, ο Μιχάλης Κατσαρός αποτελεί «μια ξεχωριστή και στιβαρή ποιητική παρουσία, με τονισμένο το στοιχείο της αμφισβήτησης».

Ποιήματά του μελοποίησαν Μίκης Θεοδωράκης, με τον οποίο τον συνέδεε στενή σχέση, ο Γιάννης Μαρκόπουλος (πιο γνωστό τραγούδι «Την εικόνα σου σεβάστηκα» ή «Χρώματα κι αρώματα»), ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας κ.ά.  

 

 

 

Η διαθήκη μου

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες ατελείωτες
τις παρελάσεις
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.

Υστερόγραφο

Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί
– καθώς διαβάστηκε –
ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.
Πριν διαβαστεί
όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν
αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.

Η διαθήκη μου για σένα και για σε
χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα
από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.

Αλλάξανε φράσεις σημαντικές
ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο
εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς
τη νέα βουή στα δάση
τον άνεμο τον σκότωσαν –
τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα
ποιος είναι αυτός που πνίγει.

Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Σύμφωνα με τον μελετητή του έργου του Αλέξανδρο Αργυρίου, το σημαντικότερο από τα ποιητικά βιβλία του Κατσαρού είναι το «Κατά Σαδδουκαίων». «Τα δεκαεννέα κομμάτια που συγκροτούν τη συλλογή σκοπεύουν σ’ έναν κοινό στόχο. Δεν στρέφονται μόνον κατά Σαδδουκαίων, αλλά και κατά Δωριέων, Ρωμαίων, Βησιγότθων και καταγγέλλουν κάθε μορφή συμβιβασμού και κάθε μορφή φαλκίδευσης του επαναστατικού πνεύματος. Τα ποιήματα έχουν λίγο ή πολύ αλληγορικό χαρακτήρα κι οι ιστορικές τους αναφορές παραπέμπουν σαφώς σε σύγχρονες καταστάσεις. Ο τόνος τους φυσιολογικά είναι ρητορικός, κάποτε εκτρέπεται σε προφητικό, προκειμένου να διατηρήσουν το διδακτικό τους στοιχείο, και περατώνονται σε αφοριστικούς στίχους. Ωστόσο, καθώς η συλλογιστική τους αναπτύσσεται ελλειπτικά και μάλλον ανακόλουθα, ο διδακτισμός τους και οι προθέσεις τους διασκεδάζονται και λειτουργούν περισσότερο ως ποιητικά μηνύματα παρά ως πολιτικές θέσεις».

Ποιήματά του Μιχάλη Κατσαρού μελοποίησε κυρίως ο Γιάννης Μαρκόπουλος [«Την εικόνα σου (Χρώματα και αρώματα)» το πιο γνωστό τραγούδι], όπως και οι Μίκης Θεοδωράκης, Θανάσης Γκαϊφύλλιας και Μιχάλης Τερζής.

Ο Μιχάλης Κατσαρός πέθανε στην Αθήνα στις 21 Νοεμβρίου 1998, σε ηλικία 79 ετών. Ήταν νυμφευμένος με την ζωγράφο Κούλα Μαραγκοπουλου (1910-1997) και γιός τους είναι ο σκηνοθέτη Στάθης Κατσαρός (γ.1956).

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2154

© SanSimera.gr

Στα γράμματα εμφανίστηκε επισήμως το 1946 από το περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα» με το ποίημα «Μπαρμπερίνικο καράβι» και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε σε ελεύθερο στίχο το ποίημα «Βγενιώ στο ίδιο περιοδικό». Το 1947, συμμετείχε στην έκδοση του βραχύβιου λογοτεχνικού περιοδικού «Θεμέλιο» και δύο χρόνια αργότερα εξέδωσε το συνθετικό ποίημα «Μεσολόγγι».

Ο Μιχάλης Κατσαρός έκανε αισθητή την παρουσία του στα ελληνικά γράμματα το 1953 με το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του «Κατά Σαδδουκαίων». Μετά το συνθετικό του ποίημα «Οροπέδιο» (1956), ακολούθησε μια μακρά σιωπή του ποιητή, έχοντας αποστασιοποιηθεί από το ΚΚΕ για να ακολουθήσει έκτοτε ένα μοναχικό δρόμο. Επανεμφανίσθηκε το 1975 με τις ποιητικές συλλογές «Σύγγραμμα», «Πρόβα και ωδές» και αργότερα με τις συλλογές «Ενδύματα» (1977), «Αλφαβητάριον, ποιήματα Α-Ω» (1978), «Ονόματα» (1980), «3Μ+3Μ=6Μ» (1981) και «4 Μαζινό» (1982), για το οποίο βραβεύτηκε τον επόμενο χρόνο με Κρατικό Βραβείο Ποίησης.

Ο Κατσαρός εξέδωσε επίσης τα πεζά κείμενα: «Χρονικό Μορέως, μετά Τσοτερπίου χωρίου Λιβεριανού» (1973), «Πας-Λακίς-Michelet, φιλοσοφικαί Ιδέαι και Μορφαί» (1974), «Σύγχρονες μπροσούρες» (1977), «Το Κράτος εργοδότης» (1978), «Ελεύθεροι Κομμουνισταί και Κομμουνάριοι» (1978), που «κινούνται σε ένα ασαφές ιδεολογικά και λογικά πεδίο» σύμφωνα με τον κριτικό Αλέξανδρο Αργυρίου. Αλλά και στα μετά το 1974 ποιήματά του «ο βαθμός απροσδιοριστίας είναι μεγάλος, ο λογικός ειρμός απουσιάζει και η πρόσβασή τους παραμένει αμφίβολη, αν όχι ποιητικά (υπάρχουν αρκετοί στίχοι κι εδώ αφοριστικοί που διασώζονται), πάντως όμως από την πλευρά τής ύπαρξης ενός ενιαίου κλίματος οπωσδήποτε». Το 1975 εξέδωσε το περιοδικό «Σύστημα», όπου δημοσίευε κυρίως δικά του κείμενα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2154

© SanSimera.gr

Μιχάλης Κατσαρός

«Ιδιόρρυθμος, αμφισβητίας, μέσα από έναν ρομαντικό και πιο πολύ ρητορικό αναρχισμό», ο Μιχάλης Κατσαρός είναι γνωστός για το ποίημα του «Η διαθήκη μου», που περιλαμβάνεται στην κορυφαία ποιητική του δημιουργία «Κατά Σαδδουκαίων». 

AddThis Sharing Buttons

Share to Facebook

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2154

© SanSimera.gr

Μιχάλης Κατσαρός

«Ιδιόρρυθμος, αμφισβητίας, μέσα από έναν ρομαντικό και πιο πολύ ρητορικό αναρχισμό», ο Μιχάλης Κατσαρός είναι γνωστός για το ποίημα του «Η διαθήκη μου», που περιλαμβάνεται στην κορυφαία ποιητική του δημιουργία «Κατά Σαδδουκαίων». 

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2154

© SanSimera.gr

Μιχάλης Κατσαρός

«Ιδιόρρυθμος, αμφισβητίας, μέσα από έναν ρομαντικό και πιο πολύ ρητορικό αναρχισμό», ο Μιχάλης Κατσαρός είναι γνωστός για το ποίημα του «Η διαθήκη μου», που περιλαμβάνεται στην κορυφαία ποιητική του δημιουργία «Κατά Σαδδουκαίων». 

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2154

© SanSimera.gr