Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014
Κυριακή 30 Μαρτίου 2014
Το πολυνομοσχέδιο της τελειωτικής παράδοσης
Η Συγκυβέρνηση έσπευσε, υπό το βάρος των πιέσεων της τρόικας και κάτω από τις θυελλώδεις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, να βάλει τις τελευταίες υπογραφές, μην τυχόν "εκπνεύσει" και δεν προλάβει. Έφερε στη Βουλή το περίφημο πολυνομοσχέδιο με fast trαck διαδικασίες και σχεδόν εν κρυπτώ, χωρίς να υπάρχει χρόνος να μελετηθεί από αυτούς που καλούνται να το ψηφίσουν και χωρίς καμμιά απολύτως διαβούλευση.
Στο πολυνομοσχέδιο - μνημόνιο, μεταξύ άλλων:
- Στοχεύουν σε ι δ ι ω τ ι κ ο π ο ί σ η τ ω ν τ ρ α π ε ζ ώ ν, μέσω της ανακεφαλαιοποίησής τους, αν και έχουν χρηματοδοτηθεί με πακτωλό δισεκατομμυρίων δημοσίου χρήματος
- Μειώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές, στερώντας ένα δις από το ασφαλιστικό σύστημα
- Απελευθερώνουν τις ο μ α δ ι κ έ ς α π ο λ ύ σ ε ι ς, επεκτείνουν το καθεστώς "ενοικίασης" των εργαζομένων και καταργούν διαδοχικά τις τριετίες από τον συνολικό υπολογισμό του μισθού, ώστε αυτός να περιοριστεί στα κατώτερα επίπεδα
- Με πρόσχημα τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος εισάγονται διατάξεις με στόχο να περιστείλουν τη συνδικαλιστική δράση, θέτοντάς την σε συνθήκες οιονεί παρανομίας
- Μετά από 32 χρόνια(!) παραχωρούν στους εργοδότες το δικαίωμα της ανταπεργίας(λοκ άουτ)
- Νέος γύρος σαρωτικών αλλαγών προβλέπεται σε επικουρικές σ υ ν τ ά ξ ε ι ς, εφάπαξ και μερίσματα, όπου το ύψος των παροχών θα εξαρτάται κάθε φορά από την οικονομική κατάσταση του Ταμείου!
- Αφανίζονται η εγχώρια κτηνοτροφία και ολόκληρες επαγγελματικές κατηγορίες, ενώ έρχεται μια διατροφική λαίλαπα για τους καταναλωτές μέσω των μέτρων - "φωτιά" που υιοθετήθηκαν από τη λεγόμενη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ
- Μετατρέπονται σε πλημμελήματα τα κακουργήματα δωροδοκίας και δωροληψίας υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να π α ρ α γ ρ α φ ο ύ ν δεκάδες ποινικές υποθέσεις διαφθοράς. Σύμφωνα με τη Ζ ω ή Κ ω ν σ τ α ν τ ο π ο ύ λ ο υ, σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν πλείστες υποθέσεις αρμοδιότητας των Οικονομικών Εισαγγελέων, των Εισαγγελέων Διαφθοράς, αλλά και πολύκροτες υποθέσεις που έχουν οδηγήσει στο ακροατήριο ή στην ειρκτή πολλά γνωστά και μη εξαιρετέα πρόσωπα. Ανέφερε ως παράδειγμα τις εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις των εξοπλιστικών συμβάσεων και της Siemens...
Πολιτικοί τριγμοί και γαλακτοκομικοί ...αγώνες
Τελείως "συμπτωματικά" λίγο πριν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, είχαμε και άλλες ανεξαρτητοποιήσεις από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, συγχρόνως με την παραίτηση του αναπληρωτή Υπουργού Αγρ. Ανάπτυξης Μ. Χαρακόπουλου και με τις απειλές για καταψήφισή του από τον ίδιο και μερικούς άλλους συμπολιτευόμενους βουλευτές, αποκλειστικά για το θέμα των διατάξεων που αφορούν το γάλα... Θλιβερή η εικόνα των τελευταίων. Σε ένα κρεσέντο υποκρισίας, πολιτικού αμοραλισμού και ύψιστης γελοιότητας, ενώ μέχρι στιγμής έχουν πει "ναι σε όλα", έδειξαν χαρακτήρα στο ...γάλα!
Με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, δεν πλήττεται μόνο ο κόσμος της εργασίας. Επέρχεται και βίαιη φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων, χωρίς τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, χωρίς να θίγονται ούτε στο ελάχιστο τα συμφέροντα των γνωστών ολίγων που συνεχίζουν απρόσκοπτα να κερδοσκοπούν σε βάρος μας, όπως έκαναν τόσα χρόνια. Η Κυβέρνηση επαγγέλεται κάτι απολύτως αδύνατο: Ανάκαμψη με γονατισμένη την κοινωνία...
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014
Μεσογείτες αγωνιστές του '21
Carl Haag, "Greek Warrior" ("Αρματωλός") - Μουσείο Μπενάκη |
Τα Μεσόγεια συμμετείχαν ενεργά στον ξεσηκωμό του '21, όπως άλλωστε όλοι οι Έλληνες Αρβανίτες, που αποτέλεσαν τον κορμό της εξέγερσης κατά των Τούρκων.
Εντολές και προτροπές να μην ξεσηκωθούν...
Ξεσηκώθηκαν λίγες μέρες μετά την πρώτη ανταρσία στην Αττική, η οποία έγινε στη Χασιά στις 25 Απριλίου 1821 με ηγέτη το σπουδαίο οπλαρχηγό και μυημένο Φιλικό, Μ ε λ έ τ η Β α σ ι λ ε ί ο υ. Σε επιστολές από Πρόκριτους και τη Μητρόπολη Αθηνών, αναφέρονται τρόποι αποθάρρυνσης του ξεσηκωμού στα Μεσόγεια: "...να υπάγεις εις τα χωρία όλλα μεσογίων και καταδέματος και δερβενοχωρίων να τους ειπείς εκ μέρους του δεσπότου να ισιχάσουν... είμαστε όλοι τούρκοι και ρομέοι πιστοί της βασιλείας ραγιάδες..." και "...να ευγάλεις ένα άνθρωπον να υπάγη εις τα μεσόγια με γράμμα μας να ισιχάσουν... πρέπει να παύσουν αυτό το κίνημα θέλει να τους δώση μεγάλη ζημίαν...". Ακόμη, να τους προτρέπουν να ασχολούνται με τα χωράφια τους αντί να εξεγείρονται: "...κοινή απόφασις ότι...να συνάξεται τους περιβολαρέους, τους ζευγήτας και τα άλλλα συναφή να μαζοχτούν να κοιτάξουν την δουλιάν τους ...διότι είναι κοντά το θέρος... και είναι χρεία να συναχθή το ψωμί..."!
Γιάννης Ντάβαρης
Ανάμεσα στους ντόπιους οπλαρχηγούς, δεσπόζουσα μορφή είναι αυτή του Γιάννη Ντάβαρη από το Λιόπεσι (Παιανία), ο οποίος συσπείρωσε τους επαναστάτες της περιοχής. Οι Μεσογείτες αποτελούσαν ξεχωριστό σώμα υπό την ηγεσία του, έλαβαν μέρος σε πολλά πολεμικά γεγονότα εντός και εκτός Αττικής και συνεισέφεραν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στις πηγές, "εις πράγμα και μετρητά". Σημειώνονται ιδιαίτερα οι μάχες κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης κατά του Ομέρ Βρυώνη και κατά του Κιουταχή, μεταγενέστερα. Ακόμη, οι εκστρατείες στον Μαραθώνα, στη Βοιωτία, στην Κάρυστο της Εύβοιας και σε πιο μακρυνές περιοχές. Οι Τούρκοι αποπειρώνται την 1η Ιουλίου 1826 να εισβάλλουν στα Μεσόγεια, όμως "ευρόντες αντίστασιν κατά το Λιώπεσι ωπισθοδρόμησαν..."
Στον αποκλεισμό της Αθήνας το 1826 από τον Κιουταχή, ο Μ α κ ρ υ γ ι ά ν ν η ς αναφέρει, πως ανάμεσα στους πολεμιστές περιλαμβανόταν και ένοπλο μεσογείτικο σώμα από 36 παλληκάρια με επικεφαλής το γιο του Γιάννη Ντάβαρη, Αναγνώστη. Φρουρούσαν μια πολύ σημαντική θέση, το βορεινό προπύργιο της Ακρόπολης. Γράφει:: "...οι Νταβαραίοι εφύλαγον από την πρώτην πόρταν του κάστρου έως το Λιοντάρι".
Ο ίδιος ο - γέρος πια - οπλαρχηγός Γιάννης Ντάβαρης ηγείτο άλλης ομάδας Μεσογειτών έξω από το κάστρο, σώζονται δε και οι σχετικές διαταγές και οδηγίες προς αυτόν από τη Διοικητική Επιτροπή Ανατολικής Ελλάδος με έδρα την Αίγινα.
Λεηλασίες και καταδιώξεις
Πολύ συχνά οι Μεσογείτες εκκένωναν τα χωριά τους εξαιτίας των συχνών λεηλασιών από τον τουρκικό στρατό και κατέφευγαν στα απέναντι της Αττικής νησιά, πιθανόν σε Άνδρο, Κέα και νησιά του Σαρωνικού, επέστρεφαν δε μόλις εξέλιπε ο κίνδυνος. Σε πιστοποιητικό που χορηγούν οι Μεσογείτες σε Ποριώτη καπετάνιο, γράφουν, πως λόγω επιδρομών του Ομέρ Βρυώνη φυγάδευσε χιλιάδες σε νησί: "...καθόν καιρόν ο Μερβεριόνης με τα στρατεύματά του ώρμησαν εναντίον μας ... έσωσεν ημάς από τον κίνδυνον περιπλέον από πέντε χιλιάδας ψυχάς ανθρώπων αντίκρυ σε νησί...".
Κατάλογοι αγωνιστών
Τα Μεσόγεια των σκληροτράχηλων Αρβανιτών, συμμετείχαν σύσσωμα στην Επανάσταση. Από τη μελέτη των αρχείων έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής 229 ονόματα αγωνιστών. Όμως ο αριθμός τους θεωρείται μεγαλύτερος, αφού αφενός είναι φυσικό να μην αναγράφονται όλοι οι νεκροί στα πεδία των μαχών και αφετέρου δεν έχει ολοκληρωθεί η μελέτη του αρχειακού υλικού.
Αναλογικά μεγάλος ο αριθμός αγωνιστών σε σχέση με τον πληθυσμό, είναι στο Λιόπεσι (Παιανία), προφανώς και λόγω του οπλαρχηγού Γιάννη Ντάβαρη.
Ιδιαίτερα μεγάλη θεωρείται επίσης και η συμμετοχή των Σπάτων, αφού με 28 οικογένειες, αναφέρονται 29 αγωνιστές! Προσωπικότητες με έντονη αγωνιστική παρουσία στα Σπάτα, είναι ο μοναχός Διον. Χουντουμάδης*, ο παπά Ελευθέριος Βουδουνιώτης* και τα αδέλφια Ιωάννης και Σωτήριος Δημητρίου. Στον κατάλογο των Σπαταναίων πολεμιστών του '21, συναντώνται επίσης τα επώνυμα Κανάκης, Κατζήκας*, Κόλιας, Κώστα, Μαργέτη, Μάρκος, Μάρκου, Μπέκας, Πανούτζος*, Παπαγιάννης, Παππάς, Σιδέρης, Φράγγος.
Η περιφέρεια των Μεσογείων της Τουρκοκρατίας, με τους τραχείς δουλευτές τής γης, δε δίστασε να προσφέρει τα πάντα, έμψυχο και άψυχο υλικό στον Αγώνα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μακρυγιάννης, στην πολιορκία των Αθηνών, οι Μεσογείτες πολεμούσαν δίνοντας τη ζωή τους και επίσης αδερφικά μοίραζαν το βιος τους, προκειμένου να συντηρηθούν οι πολιορκημένοι:
"...ήρθαν να σκοτωθούν με τους χωργιανούς τους κι έντυναν κι έθρεφαν τους συμπολίτες τους τους δυστυχισμένους Αθηναίους οπού συναγωνίζονταν εξ αρχής εις τα δεινά της πατρίδος. Και τότε ως αδελφοί μέραζαν το εδικόν τους".
*Κάποια από αυτά τα επώνυμα έχουν εκλείψει ή επρόκειτο για προσωνύμια. Όσο για τα "Κατζήκας" και "Πανούτζος", ίσως αποτελούν παραφθορά των σημερινών επωνύμων "Κατσίκης" και "Πανούσης", αντίστοιχα. Επίσης όσα αναφέρονται "Παππάς" σίγουρα πρόκειται για μετάφραση του επωνύμου "Πρίφτης", που σημαίνει παππάς στα αρβανίτικα.
Πηγές:
Πρακτικά Β', Δ' και Ε' Επιστημονικής Συνάντησης Ν.Α. Αττικής (επιστημονικές ανακοινώσεις των Κ. Πρίφτη "Οι Μεσογείτες στο '21, Κ. Πρίφτη - Λευτέρη Βεκρή "Μεσογείτες Αγωνιστές του ' 21, μια αρχειακή έρευνα και Κ. Πρίφτη "Γιάννης Ντάβαρης και Αναγνώστης Γιάννη Ντάβαρη", αντίστοιχα). Στα παραπάνω πρακτικά εμπεριέχεται πολύ εκτενής κατάλογος βιβλιογραφίας με πηγές από τα Γενικά Αρχεία του κράτους, Σπυρίδωνα Τρικούπη, Μακρυγιάννη, Εκκλησιαστικά Αρχεία, Δ. Σουρμελή, βιβλία Περιηγητών κ. ά. Ανάμεσα στις πηγές, περιλαμβάνονται και τα βιβλία των Μεσογειτών συγγραφέων, Γ. Χατζησωτηρίου, Δ. Σιδέρη και Μ. Μιχαήλ - Δέδε, που έχουν ασχοληθεί διεξοδικά με το θέμα. Οι ενδιαφερόμενοι για τα πρακτικά όλων των Επιστημονικών Συναντήσεων Ν.Α. Αττικής, μπορούν να τα προμηθευτούν από την Εταιρία Μελετών Νοτιοανατολικής Αττικής ( http://www.emena.gr)
Κυριακή 23 Μαρτίου 2014
Ένα ευτράπελο περιστατικό κατά την Επανάσταση του 21
Πρόκειται για ένα συμβάν στην Κορινθία, που καταγράφεται στα "Αρχεία της Εθνικής Παλιγγενεσίας" και δείχνει κάτω από ποιές συνθήκες εξοικονομούσαν τα στοιχειώδη οι αγωνιστές: Ενώ πολεμούσαν να πάρουν ένα φρούριο από τους Τούρκους, προσπαθούσαν να πείσουν κάποιον Ψωμά να τους δώσει αλεύρι και του υπέγραψαν χαρτί, για πληρωμή μετά την αποκατάστασιν των πραγμάτων της πατρίδος... Ο καημένος νόμιζε, πως αυτό σήμαινε πληρωμή μόλις πέσει το φρούριο. Το φρούριο ναι μεν έπεσε, αλλά ο Ψωμάς πληρωμή δεν είδε! Γι αυτό και το παρακάτω γραπτό αίτημα στη διοίκηση με τα παράπονά του...
-------------
Ο Γεώργιος Ψωμάς διαμαρτύρεται δια την μη καταβολήν οφειλομένων σε αυτόν χρημάτων
Σεβαστόν Βουλευτικόν,
Προχθές δι άλλης μου αναφοράς παρέστησα εις την Υπερ. Διοίκησιν περί της μεταξύ εμού και των Κορινθίων διαφοράς τού αλευρίου, οπού εν καιρώ χρείας προς αυτούς έδωσα, επί συμφωνία ότι να με πληρώσωσι μετά την πτώσιν εκείνου του φρουρίου. Αυτοί όμως, δεν ηξεύρω πώς, ή ηπατηθέντες ή θέλοντες, έγραψαν ότι να πληρωθώ μετά την αποκατάστασιν των πραγμάτων της πατρίδος. Και εγώ ως αμαθής ηπατήθην μην ηξεύρων την σημασία της λέξεως, εννοών αποκατάστασιν την πτώσιν του φρουρίου. Διό ας ορκισθώσν, αν δε συμφώνησα μετ'αυτών, να πληρωθώ πίπτοντας το φρούριον.
Τη 17η Σεπτεμβρίου 1823, εν Σαλαμίνι
Ο ευπειθής πατριώτης
Γεώργιος Ψωμάς*
*Η σχετική σελίδα από τα Αρχεία, εδώ:
http://paligenesia.parliament.gr/page.php?img=books/tome/09/04903270.gif
Σάββατο 22 Μαρτίου 2014
Άθλιο προεκλογικό μέρισμα ελεημοσύνης
Χωρίς προσχήματα, χωρίς αιδώ, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε, ότι θα "πετάξει στα μούτρα" των θυμάτων της δικής του πολιτικής, μερικά κατοστάρικα λίγο πριν τις εκλογές! Επιστρέφει στους αδύναμους ελάχιστα ψιχία από το προϊόν ληστείας, μισθών, συντάξεων, κοινωνικών και εκπαιδευτικών κονδυλίων, προκειμένου να υφαρπάξει τις ψήφους τους και το τελευταίο που τους απέμεινε: Την αξιοπρέπειά τους! Επόμενος στόχος, ο επόμενος γύρος της ληστείας. Πρόκειται για μελετημένο μέτρο οικονομικής και πολιτικής απάτης, αφού αποβλέπουν όχι μόνο στην ψήφο του "ευεργετηθέντος", αλλά και της οικογενείας του. Φέρνει μνήμες του μεταπολεμικού πελατειακού κράτους με περιπτώσεις σαν αυτή του μισού σχισμένου χιλιάρικου, που ο ψηφοφόρος έπαιρνε πριν τις εκλογές, το δε άλλο μισό, εφόσον θα εκλεγόταν ο υποψήφιος που του το έδωσε...
Το ζητούμενο βέβαια είναι, αν ο εξαθλιωμένος οικονομικά και κοινωνικά πολίτης θα συνειδητοποιήσει την αξία και τη σημασία της ψήφου του. Μπορεί το δικαίωμα αυτό να έχει φαλκιδευτεί σε μεγάλο βαθμό, όμως καί υπάρχει καί αποτελεί το κυριώτερο όπλο του καί παράγει αποτελέσματα...
Σημείωση: Το σκίτσο του "Ηνίοχου Επαίτη" είναι του Robert Rousso (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=135652).
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014
Η Κριμαία των Ελλήνων
Η Κριμαία, αυτή η χερσόνησος στον Εύξεινο Πόντο, που αποτελεί στις μέρες μας το μήλον της έριδος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της συνδέθηκε με το ελληνικό στοιχείο.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι την ονόμαζαν "Ταυρική" ή "Ταυρίδα" και Ταύρους τους κατοίκους της. Ήταν τμήμα του Βασιλείου του Βοσπόρου ή Κιμμέριου Βοσπόρου (5ος αι. π. Χ. - 4ος μ.Χ. ), το οποίο ήταν ένα εξελληνισμένο κράτος, με μικτό πληθυσμό, Έλληνες των αποικιών και ντόπιους που υιοθέτησαν την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, εκεί έστειλε η Άρτεμις την Ιφιγένεια για να τη σώσει από τη θυσία στην Αυλίδα και την έκανε ιέρεια στον ναό της. Σχετική και η τραγωδία του Ευριπίδη "Ι φ ι γ έ ν ε ι α ε ν Τ α ύ ρ ο ι ς". Τον αρχαιοελληνικό όρο "Ταυρίδα" τον χρησιμοποιούν ακόμα διάφοροι οργανισμοί της Κριμαίας, όπως π.χ. το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ταυρίδας.
Η διείσδυση των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο συνδέεται κυρίως με τις αποικιστικές προσπάθειες της Μ ι λ ή τ ο υ, η οποία είχε ιδρύσει στην περιοχή της σημερινής Κριμαίας πολλές πόλεις. Κυριώτερες αποικίες :
Παντικάπαιον:
Θεωρείται η αρχαιότερη ελληνική αποικία των στενών του Κ ε ρ τ ς. Υπάρχουν πλούσιες αρχαιολογικές μαρτυρίες για την πόλη, ενώ παραδίδεται ότι οι κάτοικοί της ίδρυσαν δική τους αποικία με την ονομασία Τάναϊς. Παρέμεινε η σημαντικότερη πόλη του Βασιλείου του Βοσπόρου.
Παντικάπαιον: Το Πρυτανείον |
Νυμφαίον:
17 περίπου χλμ. νοτιοδυτικά από το Παντικάπαιον και τη σύγχρονη πόλη Κερτς στην ακτή του Κιμμερίου Βοσπόρου. Αποτέλεσε μέλος της Β' Αθηναϊκής Συμμαχίας. Η αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα.
Θεοδοσία:
Τα λείψανα του αρχαίου οικισμού βρίσκονται στα δυτικά του ευρωπαϊκού Κιμμερίου Βοσπόρου.
Παντικάπαιον: Αναθηματικό ανάγλυφο 5ου αι. π.Χ. με τις μορφές Δήμητρας και Περσεφόνης (μουσείο Ερμιτάζ) |
Κιμμερικόν:
Οι Αρχαίοι Έλληνες την ονόμασαν έτσι από τους Κιμμερίους, έναν αρχαίο λαό που κατοικούσε στην ευρύτερη περιοχή της Σκυθίας. Ο Στράβων αναφέρει, ότι προστάτευε την είσοδο στα στενά του Κιμμερίου Βοσπόρου.
Χερσόνησος Ταυρική:
Μια από τις σημαντικότερες πόλεις του βόρειου Εύξεινου Πόντου, της οποίας τα ερείπια δεσπόζουν στην είσοδο του λιμανιού της σύγχρονης πόλης της Σεβαστούπολης. Ιδρύθηκε από την Η ρ ά κ λ ε ι α τ ο υ Π ό ν τ ο υ (αποικίας των Μεγαρέων) και αποτελούσε τη μοναδική δωρική αποικία στην περιοχή. Πολλές οι γραπτές μαρτυρίες και τα αρχαιολογικά ευρήματα.
O εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος της Χερσονήσου της Ταυρικής |
Κερκινίτις:
Θεωρείται πιθανότατα ιωνική αποικία και μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Σχεδόν εκλείπουν οι οι γραπτές μαρτυρίες και μόνο από ανασκαφές γνωρίζουμε κάποιες πτυχές της θρησκευτικής ζωής, τον αστικό σχεδιασμό και την οχύρωσης της πόλης. Τον 1ο αι. π.Χ. μετονομάσθηκε σε Ε υ π α τ ο ρ ί α, προς τιμήν του βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη του Ευπάτορος.
Νεώτερα χρόνια
Το φαινόμενο της μαζικής εγκατάστασης Ελλήνων από κάθε μέρος του ελληνικού κόσμου στη Ρωσική Αυτοκρατορία χαρακτήρισε τον 18ο και 19ο αιώνα. Στην Κριμαία συναντάται ένας ιστορικός πληθυσμός ελληνικής καταγωγής, που όμως υπέστη δραστική μείωση μετά το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου, όταν υποχρεώθηκε σε έξοδο με προορισμό την Μαριούπολη στην περιοχή Ντόνετσκ (επίκαιρη σήμερα) της Ουκρανίας. Μετά το 1778 ένα μικρό μέρος θα παλιννοστήσει στην Κριμαία και ο ελληνικός πληθυσμός θα ενισχυθεί με πρόσφυγες από την Ελλάδα λόγω των «Ορλωφικών» (1770) και επίσης τον μικρασιατικό Πόντο, από όπου καταφθάνουν μετανάστες και πρόσφυγες έως και το 1918.
Οι Έλληνες (μαζί με άλλες μειονότητες) ξερριζώθηκαν βίαια από τον Στάλιν το 1944 και εξορίστηκαν στα Ουράλια, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Άρχισαν να επιστρέφουν το 1980, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1990, έχουμε νέα έξοδο - οικειοθελή αυτή τη φορά - λόγω οικονομικής κρίσης, προς την Ελλάδα. Όμως την τελευταία δεκαετία επιστρέφουν πάλι στην Κριμαία. Στην απογραφή του 2001 οι Έλληνες ήσαν ήδη 3.000. Οι συνοικίες της Συμφερούπολης, Ακρόπολη και Πόντος, έχουν μεγαλώσει και τα ελληνικά ακούγονται όλο και περισσότερο, υπάρχει δε και έδρα ελληνικής φιλολογίας στο Ταυρικό Εθνικό Πανεπιστήμιο. Επίσης, η ελληνίδα Όλγα Κοβιτίδου, δικηγόρος, είναι αντιπρόεδρος της αυτόνομης κυβέρνησης!
Η Ελληνίδα Αντιπρόεδρος με τον Οικουμενικό Πατριάρχη |