Για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, όλες οι ταινίες του μετά την "Αναπαράσταση", είναι πάλι αυτή η ίδια ταινία:
"Ό,τι έχω κάνει είναι μία ταινία. Κι αν έχουν άλλους τίτλους, κι αν ουσιαστικά διηγούνται την ίδια ιστορία ή μοιάζουν να έχουν άλλες ιστορίες, είναι η ίδια ταινία που δε μιλάει για τίποτα άλλο, παρά για την ανθρώπινη περιπέτεια, για την ανθρώπινη μοίρα. Θα μπορούσε να έχει έναν τίτλο, αυτόν του Προυστ: αναζητώντας το χαμένο χρόνο ".
Η "Αναπαράσταση" (1970 ), η πολυβραβευμένη, πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που φέτος επανεκδόθηκε και προβάλλεται πάλι, αποτελεί μια κοινωνιολογική μελέτη πάνω στην
εγκατάλειψη, στην ερήμωση.
Το άγριο, πέτρινο τοπίο της Ηπείρου, τα βαριά τραγούδια της, ο μύθος των Ατρειδών και ο περίτεχνος τρόπος με τον οποίο αυτός αποτυπώνεται σε μια αστυνομική ιστορία, είναι ταυτόχρονα το δράμα της μετανάστευσης.
 |
Η περίφημη σκηνή του τραπεζιού, με τον μετανάστη πατέρα που επέστρεψε και είναι "άγνωστος" για τα παιδιά του. Μια σκηνή, που, όπως είχε δηλώσει ο σκηνοθέτης, βίωσε και ο ίδιος, με την επιστροφή του δικού του πατέρα από την εξορία... |
Άνθρωποι φιγούρες, σαν μέλη χορού σε αρχαία τραγωδία, που μέσα από το παράνομο πάθος των δύο εραστών, φανερώνουν τις κοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν στον ξενιτεμό και στην απελπισμένη διέξοδο απ’ την ανυπαρξία.
Τα επίμονα και μεγάλα σε διάρκεια πλάνα του Αγγελόπουλου καταγράφουν τη δραματική κοινωνική πραγματικότητα του χωριού που παραμένει αμετάβλητη και ανοιχτή πληγή.
Την
ταινία στιγματίζουν, συγκλονιστικά, τα ηπειρώτικα μουσικά ακούσματα, με το κλαρίνο του Τάσου Χαλκιά, το πολυφωνικό τραγούδι και το
"Μωρή κοντούλα λεμονιά," το πολυαγαπημένο τραγούδι του Αγγελόπουλου, αυτό που τον συνόδευσε και στην τελευταία του κατοικία...
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος έχασε τη ζωή του, σαν σήμερα στις 24 Ιανουαρίου 2012, κατά την διάρκεια διαλείμματος σε γύρισμα της ταινίας του «Η Άλλη Θάλασσα», στη Δραπετσώνα, όταν τραυματίστηκε σοβαρά από διερχόμενη μοτοσυκλέτα ενώ διέσχιζε πεζός το δρόμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου