Ποιος να το περίμενε, ότι η μπόσκα, το ταπεινό αγριοκρέμμυδο, που το βλέπαμε στο έθιμο της Πρωτοχρονιάς των παιδικών μας χρόνων, ότι θα επιβίωνε μέχρι τις μέρες μας και θα γνώριζε τέτοιες δόξες!
Το έθιμο στα Μεσόγεια
Από παλιά, στα χωριά των Μεσογείων και γενικά στα αρβανιτοχώρια, νωρίς το πρωί της Πρωτοχρονιάς, σηκωνόταν ο νοικοκύρης ή η νοικοκυρά του σπιτιού, έπαιρνε την μπόσκα και με την ευχή "mote shume" ("χρόνια πολλά"), χτυπούσε ελαφρά στο μέτωπο τους υπόλοιπους της οικογένειας, για να είναι - λέει - σιδεροκέφαλοι!
Την μπόσκα την είχαν ξερριζώσει τις προηγούμενες μέρες από τα πετρώδη χωράφια όπου ευδοκιμεί και την άφηναν μέχρι το πρωί της Πρωτοχρονιάς κοντά στην είσοδο του σπιτιού.
Στα παιδικά μας χρόνια, στα Σπάτα, θυμόμαστε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς, χωρίς καλά - καλά να έχουμε σηκωθεί από το κρεβάτι και να έχουμε ξυπνήσει, δυσανασχετώντας φυσικά, να αντικρύζουμε τη μάνα χαμογελαστή πάνω από τα κεφάλια μας να ...κραδαίνει αυτό το ξερριζωμένο τεράστιο κρεμμύδι, γυμνό, χωρίς τα σημερινά εορταστικά περιτυλίγματα. Χτυπούσε τα μέτωπά μας, λέγοντας "με υγεία και ευτυχία το νέο έτος"!
Παντού πια, στις πρωτοχρονιάτικες αγορές
Αν και από τη δεκαετία του 70 φαινόταν να έχει ξεχαστεί η μπόσκα, πλέον έχει επανέλθει ως πρωτοχρονιάτικο γούρι, ελέω δυναμικού εορταστικού ...μάρκετινγκ. Η μπόσκα, το αγριοκρέμμυδο, τέτοιες μέρες αφθονεί στα ανθοπωλεία και στους πάγκους των μικροπωλητών, κυρίως τσιγγάνων. Όμως τώρα έχει αποβάλλει την ταπεινή της καταγωγή. Είναι ενδεδυμένη με λαμπερά περιτυλίγματα και συχνά στολισμένη με διαφόρων ειδών γούρια!
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, το κρεμούν για γούρι στην πόρτα, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Συναντάται με διάφορες ονομασίες, όπως "αγιοβασιλίτσα", σκιλλοκρέμμυδο, ασκελλετούρα (στην Κρήτη) κλπ.
Να σημειωθεί, ότι το αγριοκρέμμυδο (επιστημονική ονομασία scilla maritima), ήταν σύμβολο καλοτυχίας και υγείας από τα αρχαία χρόνια, με το όνομα "Σκίλλη", ως φυτό ανθεκτικό, θεραπευτικό και συνδεδεμένο με τη γονιμότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου