Η απαγόρευση εισόδου στους κατατρεγμένους Μικρασιάτες πρόσφυγες

 

 

 

 

 

 

 

       Ένα από τα πλέον άγνωστα σημεία του μικρασιατικού δράματος υπήρξε η απαγόρευση από τη μοναρχική  κυβέρνηση Γούναρη - Πρωτοπαπαδάκη, της  αποβίβασης των προσφύγων της Μικρασίας στα ελληνικά λιμάνια! Λίγο πριν την κατάρρευση του μετώπου, ψήφισαν το Νόμο 2870/1922, ο οποίος φέρει τις υπογραφές του βασιλιά Κωνσταντίνου, των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας Λ. Ρούφου και Δικαιοσύνης Δ. Γούναρη, προέβλεπε δε, αυστηρές πειθαρχικές και χρηματικές ποινές, στην περίπτωση σύλληψης πλοίων που θα μετέφεραν τον πληθυσμό. 

Το πρώτο άρθρο του νόμου ανέφερε: «Απαγορεύεται η εν Ελλάδι αποβίβασις προσώπων ομαδόν αφικνουμένων εξ αλλοδαπής, εφ’ όσον ούτοι δεν είναι εφωδιασμένοι δια τακτικών διαβατηρίων νομίμως τεθεωρημένων…» Τα υπόλοιπα άρθρα περιγράφουν τις τιμωρίες που θα υφίσταντο οι παραβάτες. 

 

 

 

 

  

 

Άρνηση να δεχτούν τα παιδιά του Ορφανοτροφείου της Σμύρνης...

           

 

 

         Μετά την κατάρρευση του Μετώπου και πέντε μέρες πριν ο κεμαλικός στρατός μπει στη Σμύρνη, στις 22 Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο, ο Αρμοστής της Ελλάδας στη Σμύρνη, Αριστείδης Στεργιάδης, αποστέλλει προς την ελληνική κυβέρνηση τηλεγράφημα με το οποίο ζητά εντολές αφού πρώτα παραθέτει κάποιες προτάσεις. 

Μεταξύ άλλων, ζητούσε, όπως «Εγκρίνετε αποσταλώσιν Αθήνας περί τα 500 ορφανά μικράς ηλικίας και τα πλείστα κοράσια τα οποία εσυντήρει η Υπάτη Αρμοστεία…» Ο πρωθυπουργός Πέτρος Πρωτοπαδάκης αρνήθηκε: «…αλλ΄ως προς τον επισιτισμόν (των ορφανών) αδυνατούμε να αναλάβωμεν οιανδήποτε υποχρέωσιν…» (Η σχετική αλληλογραφία μεταξύ Στεργιάδη και ελληνικής κυβέρνησης υπάρχει στο Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών).

 

 

 

 

 

 

Τραγική η μοίρα των τροφίμων του Ορφανοτροφείου

 

      Το Ορφανοτροφείο βρισκόταν κάτω από την εποπτεία της Ελληνικής Αρμοστείας. Αυτός ήταν ο λόγος που συμπεριελήφθη στις προτάσεις Στεργιάδη προς την ελληνική κυβέρνηση. 

Τί απέγιναν τελικά τα μικρά ορφανά  κορίτσια; Σύμφωνα με τους ιστορικούς ερευνητές, κάποια περιπλανήθηκαν μόνα τους στη φλεγόμενη Σμύρνη και όσα γλύτωσαν τα μετέφεραν με ένα πλοίο στην Ελλάδα. Με την άφιξή τους, στεγάστηκαν αρχικά σ’ ένα πρόχειρο ορφανοτροφείο στο Πολύγωνο και μετά στο Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης. Όμως το ορφανοτροφείο στο Πολύγωνο δεν είχε δυνατότητα φιλοξενίας άνω των 100 ατόμων, ενώ σύμφωνα με την επιστολή Στεργιάδη στη Σμύρνη υπήρχαν 500 ορφανά.  Κάποια από αυτά, με την άφιξή τους στον Πειραιά τα διοχέτευσαν στο κρατικό πορνείο των Βούρλων της Δραπετσώνας. 

Αξίζει να αναφερθεί, ότι ιδιοκτήτρια του  ακινήτου που στεγαζόταν το κρατικό πορνείο, ήταν  η μητέρα του πολιτικού Παναγιώτη Πιπινέλη, ο δε εργολάβος που το είχε κατασκευάσει ονομαζόταν Νικόλαος Μπόμπολας!! 

Η εκτίμηση των ερευνητών είναι, ότι υπήρχε δίκτυο συνεργασίας μεταξύ κρατικών υπαλλήλων, αστυνομικών και προαγωγών. Εκτός από την προώθηση των ορφανών κοριτσιών της Σμύρνης στο πορνείο των Βούρλων, με τη άφιξη των Μικρασιατών προσφύγων, άνθησε παράλληλα και το εμπόριο λευκής σαρκός...

 

 

   

 

 

 

 

Πηγές:

https://www.lifo.gr/articles/archaeology_articles/123667/mythoi-kai-alitheies-gia-toys-prosfyges-toy-1922

https://xiromeropress.gr/%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%AF/ 

https://kars1918.wordpress.com/2018/11/26/asia-minor-huff/