Το ελληνικό θέατρο θρηνεί την απώλεια του Λευτέρη Βογιατζή

     

      Ένα κεφάλαιο του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου έκλεισε πρόωρα... Ο Λευτέρης Βογιατζής έχασε χθες τη μάχη για τη ζωή που έδινε τα τελευταία χρόνια, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην ελληνική σκηνή. Μαχητικός μέχρι την τελευταία στιγμή, ήταν έτοιμος να παρουσιάσει στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων σε νέα παράσταση το  "Θερμοκήπιο" του Πίντερ, ενώ παράλληλα ετοίμαζε τον  "Οιδίποδα Τύραννο" για το Φεστιβάλ Αθηνών...

       Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στη συνέχεια παρακολούθησε το Σεμινάριο Ράινχαρτ στη Βιέννη και τελείωσε τη Σχολή Κ. Μιχαηλίδη στην Αθήνα. Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973, στον "Κυριακάτικο περίπατο", σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη. Συνεργάστηκε με το Αμφι-θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, συμμετείχε στην "Ελεύθερη Σκηνή", που παρουσίασε ένα νέο επιθεωρησιακό κώδικα, ενώ πρωταγωνίστησε πλάι στην Έλλη Λαμπέτη, στην τελευταία της εμφάνιση στη σκηνή, στη "Σάρα". 

Το 1981 ίδρυσε τη " Σκηνή", μαζί με τους Βασίλη Παπαβασιλείου, Τάσο Μπαντή, Δημήτρη Καταλειφό, Ράνια Οικονομίδου, Άννα Κοκκίνου και Σμαράγδα Σμυρναίου, μια σημαντική κίνηση για την ανανέωση του θεατρικού γίγνεσθαι στη χώρα.

Ανάμεσα στα έργα που έπαιξε και σκηνοθέτησε:

"Η Σπασμένη στάμνα", του Χ. φον Κλάιστ, "Οι Αγροίκοι", του Γκολντόνι (Λουνάρντο), "Συμφορά από το πολύ μυαλό", του Α. Γκριμπογιέντοφ , "Σε φιλώ στη μούρη" του Γ. Διαλεγμένου, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο "Κάρολου Κουν".

Το 1988 ίδρυσε τη "Νέα Σκηνή", όπου με τη συνεργασία νέων (και σήμερα ήδη πολύ γνωστών) ηθοποιών παρουσίασε το "Θείος Βάνια" του  Τσέχωφ και  "Ρίττερ, Ντένε, Φος" του Τόμας Μπέρνχαρντ.

Το 1992 είναι η απαρχή της ενασχόλησής του με το αρχαίο ελληνικό δράμα με τη σκηνοθεσία της  "Αντιγόνης" του Σοφοκλή, σε κλειστό χώρο.

Συνεχίζει τη διερεύνησή του στον ελληνικό ποιητικό λόγο και στην «παιδική ηλικία του θεάτρου», ανεβάζοντας  την αναγεννησιακή κρητική κωμωδία "Κατσούρμπος", του Γ. Χορτάτζη. Ακολουθούν, "Με δύναμη από την Κηφισιά" των Κεχαΐδη - Χαβιαρά και "Ο μισάνθρωπος" του Μολιέρου.

Το 1998 ανεβάζει το έργο του Γ.Διαλεγμένου, "Η νύχτα της κουκουβάγιας".  Για την παράσταση αυτή τιμήθηκε με το βραβείο  "Φώτος Πολίτης" και το βραβείο "Κάρολος  Κουν'.

Το 1999 σκηνοθέτησε τους "Πέρσες" του Αισχύλου, για το Εθνικό στην Επίδαυρο, μια παράσταση εκπληκτική, που "ταρακούνησε" τα λιμνάζοντα νερά στα ανεβάσματα αρχαίας τραγωδίας στην Ελλάδα...

 

"Πέρσες" στην Επίδαυρο

Συνέχισε με έργα των Πίντερ, Σάρα Κέην, Λ. Αναγνωστάκη, Μολιέρου.
Το 2005 σκηνοθέτησε και έπαιξε σ' ένα ακόμα  έργο του Γιώργου Διαλεγμένου, το "Bella Venezia", για το οποίο απέσπασε το βραβείο  "Κάρολος Κουν".

Το 2006 έκλεισε το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την νέα του παράσταση της "Αντιγόνης" του Σοφοκλή, ενώ το καλοκαίρι του 2007 η παράσταση άνοιξε, αυτή τη φορά, το ίδιο Φεστιβάλ.
Η Αντιγόνη έχει προσκληθεί στα φεστιβάλ Festwochen της Βιέννης, Les nuits de la Fourviere, της Λυών και το Festival d' Automne στο Παρίσι.

Στην "Αντιγόνη"  στην Επίδαυρο

Το 2007,  ανέβασε και έπαιξε στην "Ήμερη", του Φ. Ντοστογιέφσκι.

Πρωταγωνίστησε επίσης στον κινηματογράφο, σε πολλές από τις ταινίες του σκηνοθέτη Νίκου Παναγιωτόπουλου.

Την  τ ε λ ε υ τ α ί α    τ ο υ   ε μ φ ά ν ι σ η    στο κοινό έκανε πέρσι το καλοκαίρι, παρουσιάζοντας τον "Αμφιτρύωνα" του Μολιέρου για το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο, το Ηρώδειο και αλλού, αποσπώντας το παρατεταμένο και θερμό χειροκρότημα των θεατών που όρθιοι απέτισαν την οφειλόμενη τιμή στο μεγάλο θεατράνθρωπο...

"Αμφιτρύων"